رابطه تغذیه و سلامتی

[deltang]

سلنيـوم



سلنيوم يك مادة معدني كمياب است كه در خاك و غذا يافت ميشود. اين ماده يك ضد اكسيدان قوي است بنابراين از واكنش هاي شيميايي مضر كه در سلولهاي بدن اتفاق مي افتد، جلوگيري مي كند. سلولهاي حمايت شده بهتر قادرند در مقابل بيماريهايي نظير بيماري قلبي، سرطان و اختلالات وابسته به سن از خود مقاومت نشان دهند.

بيشتر ما سلنيوم كافي از رژيم غذايي دريافت نمي كنيم. وقتي كه سطح سلنيوم بدن پايين باشد بيشتر در معرض خطر بيماريهاي مختلف هستيم زيرا سيستم ايمني بدن تنبل ميشود و مواد سمي در خون ساخته ميشود.

اگر شما نياز به اضافه كردن سلنيوم در رژيم غذايي خود داريد، پزشك معالج ترجيح مي دهد كه مكمل سلنيوم را به صورت تركيب با ويتامين «اي» مصرف كنيد. تحقيقات نشان داده است كه مصرف سلنيوم به همراه ويتامين «اي» سلامت عمومي بدن را تقويت مي كند و در درمان يا پيشگيري بسياري از بيماريها مؤثر است.

موارد استفاده

* سلنيوم در درمان بيماري "كشان" (Keshan) مؤثر است. اين بيماري يك اختلال قلبي جدي است كه در زنان و بچه هاي چيني در محل هايي كه زمين هاي كشاورزي فاقد مواد معدني است، ديده ميشود. علاوه بر اين سلنيوم در درمان بيماريهاي شايع ديگر مؤثر و مفيد است. اين بيماريها شامل موارد زير است:

* سرطان. سلنيوم خطر سرطان پستان، رودة بزرگ، كبد، پوست و ريه را كاهش مي دهد. سلنيوم از طريق كمك به ايجاد سلامتي و مبارزه از طريق سلولهاي سفيد خون، از رشد سلولهاي سرطاني جلوگيري مي كند.

* بيماري قلبي. تحقيقات نشان مي دهد كه سلنيوم از طريق كاهش سطح كلسترول بد بدن (LDL)، از جمله و سكته قلبي جلوگيري مي كند. سلنيوم همچنين شريان ها را از رسوب خطرناك چربي كه مسئله مهمي بعد از يك حملة قلبي است، حفظ مي كند.

* سيستم ايمني ضعيف شده. سلنيوم در ساختن سلولهاي سفيد به بدن كمك مي كند و از اين طريق سيستم ايمني را بر عليه بيماري و عفونت فعال و بيدار نگه مي دارد.

سلنيوم در موارد زير مفيد و مؤثر است:

* تقويت توليد مثل، از طريق افزايش باروري مرد و همچنين رشد جنين.

* به عملكرد طبيعي كبد، تيروييد و پانكراس كمك مي كند.

* از پيري زودرس، تشكيل آب مرواريد و در حد امكان از سندرم مرگ ناگهاني شيرخوار جلوگيري مي كند.

* لوپوس، روماتيسم مفصلي و سيروز الكلي كبد را درمان مي كند.

* درمان بيشتر اختلالات پوستي نظير: فقدان خاصيت ارتجاعي پوست، آكنه، اگزما و پسوريازيس.
منابع غذايي

بيشتر سلنيوم مورد نياز شما از رژيم غذايي تأمين ميشود. مخمر آبجو و سبوس گندم. كبد، كره، ماهي و ماهي صدف، سير، غلات، تخم آفتابگردان و آجيل منابع خوبي از سلنيوم هستند. همچنين سلنيوم در يونجه، ريشة باباآدم، دانة رازيانه، جينسنگ، برگ تمشك و بومادران يافت ميشود.

وقتي غذاها به صورت فرآورده غذايي درآيند سلنيوم آنها از بين مي رود. شما بايد سعي كنيد انواع مختلفي از غذاها را به صورت اوليه طبيعي و نه فرآورده هاي بخوريد. اين بدان معني است كه از غذاهاي كنسرو شده، فريز شده و آماده پرهيز كنيد.

شكال ديگر

پزشك به شما توصيه مي كند كه آيا نياز به اضافه كردن سلنيوم به رژيم غذايي داريد يا خير. شما مي توانيد سلنيوم را به صورت مكمل هاي مواد معدني- ويتامين ها استفاده كنيد كه يك فرمول مغذي ضد اكسيدان است و يا اينكه مكمل ها را به طور جداگانه مصرف كنيد. سلنيوم همچنين در مخمرهاي غذايي نيز در دسترس است.

نحوة مصرف

براي تأثير مفيد و واقعي، بهتر است روزانه 50 تا 200 ميكروگرم سلنيوم مصرف كنيد. مردان روزانه به حداقل 70 ميكروگرم سلنيوم و زنان 55 ميكروگرم سلنيومنياز دارند. خانم هاي حامله و مادران شيرده 65 تا 75 ميكروگرم روزانه سلنيوم نياز دارند. تحقيقات نشان مي دهد كه بييشتر براي مقابله با بيماريها و افزايش سلامتي به بيش از 100 ميكروگرم مكمل سلنيوم در روز نياز داريم.

مانند مصرف هر دارو يا مكملي قبل از مصرف مكمل هاي سلنيوم در بچه ها با پزشك مشورت كنيد.

براي اثر بهتر سلنيوم را با ويتامين «اي» مصرف كنيد. از پزشك بخواهيد كه مقدار مناسب را براي شما تجويز كند (1 ميلي گرم سلنيوم روزانه همراه با 200 واحد از ويتامين «اي» مصرف شود).

به همراه سلنيوم، از ويتامين «سي» استفاده نكنيد زيرا باعث كاهش اثر سلنيوم و سميت بيشتر ميشود.

موارد احتياط

سلنيوم معمولاً باعث مسموميت نمي شود. با اينحال مصرف مقدار زياد آن (بيش از 1000 ميكروگرم از آن در يك روز) به مدت زياد باعث خستگي، ورم مفاصل، ريزش مو، ‌افتادن ناخن، تنفس مشكل، بوي بدن، اختلالات گوارشي يا تحريك پذيري مي شود. تحقيقات همچنين نشان مي دهد كه مصرف زياد سلنيوم در بچه ها با اختلالات رفتاري همراه است.

تداخل هاي احتمالي

وتيامين «اي» به عنوان يك ضد اكسيدان اثر سلنيوم را افزايش مي دهد. وقتي اين دو ماده با هم مصرف مي شوند سلولها به بهترين وجه پشتيباني مي شوند.

وقتي ويتامين «سي» به همراه سلنيوم مصرف
مي شود بدن زمان بيشتري براي جذب و استفاده از سلنيوم نياز دارد. براي جلوگيري از اين پيشامد، ويتامين ها و مكمل هاي معدني را در 2 زمان متفاوت از روز مصرف كنيد. به خاطر داشته باشيد كه مكمل ها زماني كه همرا با غذا مصرف شوند بهترين جذب را دارند. در صورتي كه شيمي درماني ميشويد به مقدار بيشتري سلنيوم نياز داريد.

[deltang]

فـسفـر



به غير از آب و غذا بدن انسان براي بقا نياز ويتامين هاي مشخص و مواد معدني دارد. كلسيم و فسفر در مادة معدني مهم در بدن انسان هستند كه با كمك همديگر دندان ها و استخوانها را مي سازند. فسفر 1 درصد كل وزن بدن را تشكيل مي دهد، بنابراين اگر فردي 150 پوند وزن داشته باشد يك و نيم پوند فسفر در بدن دارد.

بيشتر فسفر بدن (در حدود 85 درصد) در استخوانها و دندانها (جايي كه با كلسيم براي ساختن استخوان قويتر و سخت تر تركيب ميشود) وجود دارد. بفيه فسفر در سلول ها و بافتهاي ديگر وجود دارد. در كليه ها، فسفر از نظير تصفيه مهم است. فسفر همچنين به تعادل اسيد-باز درخون كمك مي كند. فسفر جريان انرژي در بدن را تنظيم كرده باعث كاهش درد عضلاني، بعد از يك كار سخت، ميشود. بدن شما براي رشد، نگهداري و ترميم همة بافتها و سلول هاي بدن و همچنين براي جذب ساير ويتامين ها و مواد معدني از جمله ويتامين «دي»، كلسيم، يد، منيزيوم و روي نياز به فسفر دارد.

موارد استفاده

در حالت معمول نياز به مصرف مكمل هاي فسفر وجود ندارد زيرا غذاهايي كه ما مي خوريم حاوي مقادير كافي فسفر است، با اينحال در بعضي موارد براي مثال در شخصي كه بيماري كليوي دارد، پزشك مكمل هاي فسفر را تجويز مي كند. بعضي از ورزشكاران قبل از شروع رقابت يا كارهاي سنگين براي كاهش درد عضلاني و خستگي از مكمل هاي پتاسيم استفاده مي كنند. مصرف فسفر و كلسيم با همديگر
مي تواند باعث بهبود شكستگي استخوان و درمان كمبودهاي ويتامين «دي» نظيراستئومالاسي (نرمي استخوان) و ريكتز شود.

منابع غذايي

گوشت قرمز و مرغ و بوقلمون حاوي مقادير چشمگيري فسفر هستند. منابع ديگر شامل شيرخشك و محصولات شير، پنير سفت، ماهي كنسرو شده، آجيل، تخم مرغ و نوشابه هاي سبك است.

اشكال ديگر

فسفر فلزي كه يك ماده مومي زرد يا سفيد است و در تماس با هوا قابل اشتعال است سميت زيادي دارد و به مدت طولاني به عنوان دارو استفاده نيمشود (اگر چه در بعضي درمان هاي خونسازي استفاده ميشود كه اين مصرف بايد زيرنظر پزشك باشد). علاوه بر اين پزشكان يك يا چند تا از فسفات هاي غيرآلي را كه در زير نامبرده شده است و سمي نيست، توصيه مي كنند:

* فسفات پتاسيم دي بازيك

* فسفات پتاسيم مونوبازيك

* فسفات سديم دي بازيك

* فسفات سديم مونوبازيك

* فسفات سديم تري بازيك
نحوة مصرف

اگر زير 24 سال سن داريد و يا اينكه حامله يا شيرده هستيد روزانه به 1200 ميلي گرم فسفر نياز داريد. براي افراد ديگر حد مجاز توصيه شدة روزانه Crda، 800 ميلي گرم است. چون اغلب نياز بدن به فسفر از طريق رژيم غذايي تأمين ميشود، جاي هيچ گونه نگراني در مورد مصرف مكمل هاي فسفر وجود ندارد. مسئله مهمتر اين است كه شما بر روي غذايي كه مي خوريد دقت كنيد تا تعادل مناسبي از كلسيم و فسفر در رژيم غذايي شما وجود داشته باشد. كم كردن گوشت و جايگزين كردن با نوشابه هاي سبك مي تواند عدم تعادل بين كلسيم و فسفر را اصلاح كند. در همين زمان شما بايد دقت كنيد كه كلسيم كافي مورد نياز بدن را در رژيم غذايي جاي دهيد كه اغلب كار مشكلي است.

موارد احتياط

مصرف روزانه بيش از 1 گرم فسفر مي تواند باعث مسموميت شود. مصرف زياد فسفر مي تواند منجر به اسهال و كلسيفيكاسيون (سخت شدن) اعضا و بافت نرم شده و توانايي جذب آهن، كلسيم، منيزيوم و روي را توسط بدن كاهش دهد. اگر شما ورزشكار هستيد و از مكمل هاي حاوي فسفات استفاده مي كنيد، بايد دقت كنيد كه از اين مكمل ها فقط بايد به صورت گاه گاهي استفاده كنيد.

متخصصين تغذيه يك ميزان مساوي از كلسيم و فسفر را در رژيم غذايي توصيه مي كنند، اما رژيم غذايي تيپيك آمريكايي حاوي كلسيم كم و فسفر زياد (ميزان فسفر 2 تا 4 برابر كلسيم) است. علت اين امر بسيار ساده است. گوشت قرمز و مرغ و بوقلمون حاوي فسفر به ميزان 10 تا 20 برابر ميزان كلسيم آن است، و آشاميدني هاي حاوي كربنات مانند "كولا" حدود 500 ميلي گرم فسفر در هر بار مصرف دارد.

وقتي در سيستم شما فسفر بيشتر از كلسيم باشد، بدن كلسيم ذخيره شده داخل استخوانها را برداشت مي كند تا عملكر طبيعي بدن انجام شود. اين امر منجر به كاهش تودة استخواني و در نتيجه شكنندگي استخوان و يا مشكلات لثه و دندانها ميشود. پايين بودن نسبت كلسيم به فسفر همچنين باعث افزايش خطر فشار خون بالا و سرطان كولوركتال ميشود.

يك تعادل مناسب بين كلسيم و فسفر رژيم غذايي مي تواند باعث كاهش استرس، كاهش خطر پوكي استخوان و بهبود علايم آرتروز و ديگر مشكلاتي شود كه مرتبط با توانايي بدن در استفاده از كلسيم است.

تداخل هاي احتمالي

موارد زير مي تواند به كمبود فسفر كمك كند:

* آلبومين شامل آنتاسيد

* آهن

* منيزيوم

* ناكافي بودن ويتامين «دي»

براي اطلاعات بيشتر در مورد فسفر با پزشك معالج مشورت كنيد.

[deltang]

مـس



مس فلزي است كه به ميزان كم مورد نياز بدن است. هر چند ميزان نياز بسيار كم است، مس يك ماده غذايي اساسي است كه به توليد هموگلوبين، جزء اصلي گلبول قرمز، كمك
مي كند. علاوه بر اين در توليد انرژي و انواع كلاژن، بخش مهم استخوانها و بافتهاي هم بند، مؤثر است. مس به عملكرد مناسب سيستم عصبي و حفظ رشته هاي عصبي كمك مي كند.

ما همه اثرات مفيد مس را نمي شناسيم. تحقيقات نشان داده است كه مس سيستم ايمني را تقويت و علايم تورم مفصل و ساير التهابها و علايم آلرژي را كم مي كند. برخي افراد مبتلا به تورم مفصل النگو يا ساير تزيين هاي مسي مي پوشند تا دردشان را كم كند. در صورت ابتلا به تورم مفصل با پزشك معالج خود در خصوص مصرف مس مشورت كنيد.

مس در انواع غذاها وجود دارد. هر چند ميزان نياز بدن به مس بسيار كم است، احتمالاً بيشتر مردم آمريكا ميزان كافي مس در رژيم غذايي خود ندارند. با اين حال، تعداد بسيار كمي از افراد، مبتلا به كمبود مس درصد ايجاد بيماري ميشود. بنابراين احتمالاً مصرف مكمل مس لازم نيست. ميزان مس غذا را مي توان با مصرف ماهي صدف و آجيل افزايش داد.


موارد استفاده

در موارد مصرف مس بايد با پزشك معالج خود صحبت كنيد. مس ممكن است در موارد زير مفيد باش: تورم مفصل، كم خوني، افزايش حساسيت به مواد شيميايي، كلسترول بالا، آنوريسم (بيرون زدگي موضعي شرياني)، خستگي، آلرژي و زخم معده.

خانم هاي حامله بيشتر به مس نياز دارند. مثل هميشه، در صورت حامله بودن قبل از مصرف هرگونه مكمل با پزشك معالجج خود مشورت كنيد.

منابع غذايي

* مس در انواع منابع غذايي وجوددارد. بهترين منابع از اين قرار است:

* غذاهاي دريايي (به خصوص انواع ميگو و ماهي هاي صدف)

* گوشت احشا (نظير جگر، قلوه و دل)

* آجيل (نظير قرص كمر، فندق، مخلوط، گردو، بادام، پسته)

* حبوبات (به خصوص عدس. لوبيا و بادام زميني)
* شكلات (شكلات بو داده، شيرين نشده يا نيمه شيرين، كاكائو)

* غلات (نظير پوسته سبوس، گندم خرد شده، سبوس كشمش)

* ميوه و سبزي (نظير ميزه هاي خشك. قارچ. گوجه فرنگي، سيب زميني، موز، انواع گريپ و آووكادو)

* ملاس

* فلفل سياه

* يك منبع اضافي، آبي است كه در لوله هاي مسي جريان دارد.

اشكال ديگر

مكمل مس اغلب به صورت تركيب با سولفات، پيكولينات، گلوكونات و اسيدهاي آمينه در دسترس است.

نحوة مصرف

ميزان مصرف روزانه توصيه شده از سوي انجمن تحقيقات ملي آمريكا 3-1/5 ميل گرم در روز جهت بزرگسالان است. در اطفال 11-2 سال 2/5-1/5 ميلي گرم توصيه مي شود. در اطفال زير 2 سال توصيه نمي شود.

بهترين شيوه مصرف، مصرف كافي غذاهاي حاوي مس است.

در صورت مصرف مكمل مس بايد روي هم مصرف كنيد. بايد 15-8 ميلي گرم روي به ازاي هر 1 ميلي گرم مس مصرف كنيد.

موارد احتياط

لازم نيست ميزان زيادي مس مصرف شود. بايد قبل از مصرف مكمل مس با پزشك معالج مشورت كنيد. مصرف خيلي زياد مس موجب تهوع، استفراغ، درد معده، سردرد، گيجي، صعف و اسهال ميشود. ميزان خطرناك مس (مسموميت با مس) بسيار نادر است. با اين حال، موارد شديد ممكن است منجر به بيماري قلبي، زرد، اغما و حتي مرگ شود.

بايد از مصرف غذاهاي اسيدي كه در ظروف مسي نگه داري مي شود، بپرهيزيد.

تداخل هاي احتمالي

تعادل مس ممكن است با مصرف الكل، تخم مرغ، فروكتوز و موليبدن بهم بخورد.

مصرف همزمان ميزان زياد كلسيم، آهن، منگنز، قلع، روي، ويتامين ب-6، ويتامين ث يا ضد اسيدها جذب كروم را مختل مي كند.

[deltang]

کـروم



كروم يك عنصر كمياب ضروري جهت انسان است. بدن براي استفاده از كروم بايد آن را به نوع فعال تبديل كند. عامل تحمل گلوكز يك نوع فعال شده كروم است كه از مخمر آبجو جدا شده است. عامل تحمل گلوكز به انسولين كمك مي كند تا گلوكز (قند خون) را از خون به داخل سلولها به منظور توليد انرژي بكشد. انسولين جهت سوخت و ساز كربوهيدرات، پروتئين و چربي بسيار اهميت دارد. اگر رژيم غذايي كروم كافي نداشته باشد، بر توانايي انسولين در آماده سازي اين مواد غذايي اثر مي گذارد.

تخمين زده ميشود كه رژيم غذايي 90 درصد آمريكايي ها فقر كروم دارد. مصرف مقادير زياد غذاهاي تصفيه شده موجب بروز اين مشكل ميشود چون فرآيند تصفيه كردن كروم غذا را از بين مي برد. كودكان مبتلا به سوء تغذيه پروتئين -كالري، افراد مبتلا به ديابت و افراد مسن ممكن است به خصوص در معرض خطر كمبود كروم باشند. مصرف بسيار زياد غذاهاي شيرين، ورزش سنگني و داشتن عفونت يا آسيب جسمي موجب از دست رفتن كروم بدن ميشود. كمبود سطح كروم موجب افزايش قند خون و تري گليسريد و كلسترول ميشود.

موارد استفاده

فهرست برخي مشكلات ناشي از كمبود كروم از اين قرار است:

* ديابت. افراد مبتلا به ديابت نمي توانند قند را به خوبي مصرف كنند. بيماران ديابتي نوع I نياز به تزريق انسولين جهت كنترل قند خون دارند. ديابتي هاي نوع Ii اغلب مي توانند با رعايت رژيم غذايي قند خون خود را تنظيم كنند. مطالعات نشان داده است كه مصرف مكمل كروم توانايي ديابتي هاي نوع Ii را در تنظيم قند خون افزايش مي دهد، به خصوص در مواردي كه ذخيره كروم بدن كم باشد. برخي افراد قند خون بالا دارند كه در حد بيماري ديابت نيست اين افراد اغلب دچار كمبود كروم هستند و از مصرف مكمل آن سود مي برند. افزايش قند خون به علت كمبود كروم يكي از مشكلات شايع سالخوردگان است.

* قند خون پايين: قند خون پايين نقطه مقابل قند خون بالا و ديابت است. كمبود كروم ممكن است از قند خون پايين برخي افراد نقش داشته باشد. مصرف 200 ميكروگرم كروم در روز علايم قند خون پايين را بهبود مي بخشد.

* بيماري قلبي-عروقي: كمبود كروم با افزايش كلسترول خون و افزايش خطر ابتلا به بيماري قلبي همراه است. مصرف مكمل كروم باعث افزيش كلسترول اچ دي ال (كلسترول خوب) و كاهش تري گليسريد و كلسترول توتال در ديابتي ها و مبتلايان به قند خون بالا ميشود
* گلوكوم: كروم بر گيرنده هاي انسولين در چشم اثر مي گذارد. بين ابتلا به گلوكوم و كمبود كروم يك ارتباط قوي وجود دارد. گلوكوم در افراد مبتلا به ديابت شايع است.

* چاقي: مدارك مقدماتي نشان مي دهد كه مصرف مكمل كروم به كاهش چربي بدن و افزايش بافت عضلاني كمك مي كند.

* پوكي استخوان: پيكنولينات كروم ترشح ادراري كلسيم و هيدروكسي پرولين را در خانم ها كم و به حفظ تراكم استخوان در خانم هاي يائسه كمك مي كند.

منابع غذايي

مخمر آبجو، گوشتهاي ظريف (گوشتهاي آماده سازي شده)، پنيرها، نان گندم سبوس نگرفته، انواع ادويه و برخي سبوس ها و ملاس.

مخمر آبجو رشد كرده در خاك غني از كروم بهترين منبع غذايي كروم است. سبزي ها، ميوه ها و بيشتر غذاهاي تصفيه شده و آماده (بجز برخي گوشتهاي آماده شده كه غني از كروم است)، كروم كم دارد. آب لوله كشي سخت 70-1 درصد نياز روزانه كروم را تأمين مي كند. پخت و پز در ظروف استيل ميزان كروم غذا را افزايش مي دهد.

ساير اشكال

كروم به صورت تجارتي به اشكال مختلف از جمله پلي نيكوتينات كروم، پيكولينات كروم، مخمر غني از كروم و كلريد كروم در دسترس است. كروم در مولتي ويتامين ها و به تنهايي به صورت قرص و كپسول نيز وجود دارد. ميزان موجود در مولتي ويتامين مصرفي روزانه 200-15 ميكروگرم است.

نحوة مصرف

به منظور پيشگيري و درمان، ميزان مصرف روزانه 200-100 ميكروگرم است.

مانند ساير داروها و مكمل هاي قبل از دادن مكمل كروم به اطفال، پزشك معالج مشورت كنيد.

موارد احتياط

نوع كروم موجود در مواد غذايي معمولاً غيرسمي است. با اين حال، ميزان بسيار زياد كروم ممكن است موجب مسموميت و تحريك معده شود. ميزان زياد يا تجمع بافتي زياد كروم اثر انسولين را كم مي كند. در صورت ابتلا به ديابت،‌قند خون بالا يا قند خون پايين، قبل از مصرف كروم با پزشك معالج خود مشورت كنيد.

تداخل هاي احتمالي

كروم با نياسين تركيب مي شود و عامل تحمل گلوكز را مي سازد. كربنات كلسيم و ضد اسيدها جذب كروم را كم مي كند.

[رزیتا]

قوطی های خوشمزه یا خطرناک!؟
خرید و نگهداری از کنسروها

هر چند همیشه استفاده از غذاهای تازه توصیه می شود و خانم های خانه سعی می کنند از مواد غذایی تازه و سالم در برنامه ی غذایی خانواده ی خود استفاده کنند اما گاهی مجبور می شوند از کنسروهای موجود در بازار استفاده کنند در اینجا نکاتی که هنگام استفاده از کنسروها باید مورد استفاده قرار گیرد ، بیان می شود:

- اگر متوجه شدید قوطی کنسرو زنگ زده یا ضربه خورده، از خرید آن خودداری کنید. یادتان باشد که ظرف محتوی کنسرو باید کاملا سالم باشد و آثاری از نشتی در آن دیده نشود.

- هنگام خرید کنسرو به در آن دقت کنید. اگر برآمده و متورم باشد زنگ خطری است که احتمال وجود سم داخل کنسرو را نشان می‏دهد. در صورتی که بعد از جوشاندن قوطی متوجه شدید در آن برآمده شده، نگران نشوید چون این اتفاق برای همه کنسروها سالم پیش می‏آید.

- بعد از خرید، کنسرو را در محیط خشک و خنک نگهداری کنید و پس از باز کردن در، حتماً آن را داخل یخچال بگذارید. بهتر است ابتدا مواد غذایی کنسرو شده را داخل یک ظرف پلاستیکی یا شیشه‏ای قرار داده و بعد به یخچال منتقل کنید.

- به تاریخ تولید، انقضا و پروانه ساخت وزارت بهداشت توجه کنید .کنسروهایی که فاقد چنین نوشته‏هایی باشند قابل اعتماد نیستند.

- وجود لکه‏های سیاه روی در قوطی یا سیاه شدن یکپارچه آن نشان می‏دهد که یک واکنش شیمیایی میان مواد غذایی و در کنسرو صورت گرفته است. در این صورت خطری درباره سلامت غذای کنسرو شده وجود ندارد اما ممکن است عطر و طعم آن از بین رفته باشد؛ البته این حالت بیشتر درباره مواد غذایی اسیدی رخ می‏دهد.

- قوطی کنسرو را در محیط مرطوب یا یخچال نگذارید چون رطوبت می‏تواند زنگ زدگی یا دیگر آلودگی‏های میکروبی را در کنسرو ایجاد کند.

- اگر بعد از خرید کنسروهای تازه قصد دارید آنها را در کابینت بچینید، قدیمی‏ترها را دم دست بگذارید و کنسروهای جدید را به ردیف‏های عقب‏تر منتقل کنید. این جوری تاریخ مصرف کنسروها قابل کنترل‏تر است.

- هنگام چیدمان قوطی‏ها داخل کابینت، کنسروهای قد بلندتر مانند نخودفرنگی و لوبیا را در ردیف‏های عقبی بگذارید و کوتاه‏ترها را در ردیف‏های جلویی قرار دهید تا همگی آنها جلوی چشم تان باشند.

- هر وقت بعد از باز کردن کنسرو متوجه هر گونه طعم، رنگ یا مزه غیرعادی شدید، شک نکنید که باید کنسرو را دور بیندازید.

منبع : همشهری خانواده

[رزیتا]

ارزش غذایی کدو حلوایی و تخم کدو

تاریخچه

کدو اولین بار در مکزیک در حدود 1400 سال قبل از میلاد مسیح کاشته شد و یکی از گیاهان جالیزی به شمار می آمد. ذرت و لوبیا در آن زمان توسط مردمان آمریکای لاتین کاشته می شد و به عنوان غذای اصلی مورد استفاده قرار می گرفت. با گذشت زمان و پیشرفت علم کشاورزی و با استفاده از ژنتیک، بذر کدو اصلاح گردید. سپس بذر اصلاح شده در تولید انبوه مورد بهره برداری قرار گرفت.
کدو یکی از محصولات جالیزی است که برای افراد خام خوار جزء منابع اصلی غذا محسوب می شود.
مردمان مایا( maya ) از کدو و تخم کدو برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می کردند؛ به خصوص در تهیه غذاهای مختلف از آن بهره می گرفتند. پس از گذشت چندین قرن برای اولین بار در سال 1492 میلادی کریستف کلمب در سفرنامه خود از کاشت کدو به صورت جالیزی گزارش نمود. سپس 27 سال بعد کاسپرد اسپینوز در سفرنامه به پاناما از کاشت کدو در آن کشور گزارش نمود و آن را هندوانه ایندوها نام برد که بسیار خوشمزه بوده و از آن در درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می کرده اند. بذر کدو توسط او به اروپا آورده شد و کاشت این گیاه جالیزی برای اولین بار در اروپا آغاز شد. بذر کدو را در اوایل خرداد ماه می کارند و سپس در شهریورماه برداشت می کنند. میانگین وزن هر کدو 8 کیلوگرم است که به طور متوسط هر کدو حاوی 150-200 گرم تخم کدو می باشد.


مواد مغذی کدو

كدو حلوایی دارای مقدار كمی كالری است ( 20 كالری انرژی در 100 گرم ) و مصرف آن در غذا برای كسانی كه وزن خود را كنترل می كنند، مناسب است.
همچنین منبع غنی پتاسیم است و برای افراد دچار فشار خون مفید می باشد، ولی برای افراد دچار ناراحتی كلیوی مناسب نمی باشد. جذب آهن و منیزیوم آن نیز خوب است.
كدو حلوایی منبع غنی بتاكاروتن است و رنگ نارنجی آن به دلیل وجود همین تركیب است. بتاكاروتن پیش ساز ویتامینA و یك آنتی اكسیدان مهم در بدن می باشد كه بدن را از حمله رادیكال های آزاد و اثر تخریبی آنها حفظ می كند.
کدو دارای فیبر غذایی نیز می باشد؛ از فیبر موجود در مواد غذایی می توان در درمان بسیاری از بیماری ها مخصوصاً افزایش وزن ( چاقی )، یبوست، افزایش چربی خون، و دیابت استفاده نمود.WHO* ( سازمان بهداشت جهانی ) توصیه می کند هر فرد در روز به 30 گرم فیبر نیاز دارد که می تواند فیبر موردنیاز خود را از حبوبات، سبزیجات، انجیر، خرمای خشک،
نان های سبوس دار و به خصوص کدو تأمین نماید.

مواد مغذی تخم کدو

از 5/2 کیلوگرم تخم کدو خشک شده می توان یک لیتر روغن استخراج نمود. از تخم کدو به روش فشردن ( پرس سرد ) روغن استخراج می شود. با استفاده از این روش کیفیت روغن یا به عبارتی خواص درمانی آن حفظ می گردد.
اسیدهای چرب اشباع نشده امگا-6 (ω6) و امگا-9 (ω9)در بدن انسان به پروستاگلاندین ها (prostaglandin) و سپس به هورمون ترمبوکزان ( thromboxan ) تبدیل می گردد. این هورمون از یک طرف باعث افزایش
کلسترول خوب (HDL) شده و از طرف دیگر از رسوب چربی در سرخرگ ها و ایجاد پلاکت جلوگیری می کند. به عبارتی می توان گفت که امگا- 6 و امگا-9 از انسداد عروق و رسوب چربی در شریان ( سکته قلبی ) جلوگیری می کنند. در ضمن تخم کدو حاوی فیبر و املاح، و سرشار از ویتامین های محلول در چربی ( ویتامین هایA,D,E ) می باشد.
هر100 میلی لیتر روغن تخم کدو حاوی 50 میلی لیتر ویتامین است.
ویتامین های E ( توکوفرول ) و A ( رتینول ) از یک طرف آنتی اکسیدان هستند که جلوی عمل رادیکال های آزاد را می گیرند و از طرف دیگر از ایجاد پلاکت یا گرفتگی رگ ها، که می تواند از رسوب چربی در شریان به وجود آید، جلوگیری می کنند. محققان علم تغذیه گزارش کرده اند، ویتامین هایA وE جزء ویتامین های پیشگیری کننده از سرطان به خصوص سرطان پروستات هستند. تخم کدو سرشار از پتاسیم، کلسیم ، فسفر ، منیزیوم ، روی و سلنیوم می باشد. هرکدام از این ترکیبات نقش اساسی در جلوگیری از بیماری های قلبی و عروقی، کاهش فشار خون بالا، بیماری های عفونی روده ای و عفونت های مثانه دارند.
تخم کدو حاوی فیتواسترول ها و سیتواسترول ها هستند. این ترکیبات از یک طرف از رسوب چربی در سرخرگ جلوگیری می کنند و از سوی دیگر خاصیت ضد سرطانی دارند.

خواص درمانی کدو

- از کدو در درمان بیماری های روده ای مخصوصاً از بین بردن کرم و انگل های روده ای استفاده می شود.
- از کدو می توان به عنوان مسهل در درمان بیماری یبوست و بواسیر بهره گرفت.
- در درمان عفونت های مثانه ای نیز می توان از کدو استفاده نمود.


خواص درمانی تخم کدو

- از مخلوط تخم کدو به میزان 2 تا 3 قاشق غذاخوری با ماست در پیشگیری از رسوب چربی در سرخرگ ها و انسداد عروق می توان استفاده کرد.
- با استفاده از تخم کدو در تهیه نان های تیره ( نان های سبوس دار ) از پروستات در مردان و عفونت های مثانه ای در زنان جلوگیری می شود.
- تخم کدو از سرطان روده بزرگ و سرطان پروستات جلوگیری می نماید.


روش های استفاده از کدو و تخم کدو

از کدو می توان در تهیه سوپ و خورش استفاده نمود. می توان آن را به عنوان ته دیگ در ته پلو استفاده کرد. می توانید آن را چند قطعه کرده و با پوست آب پز کنید ( حفظ بهتر خواص آن ) و در صورت تمایل آن را با مقدار کمی شکر میل کنید که بسیار لذیذ است.همچنین کدو در تهیه نان های حجیم نیز استفاده می شود. در بسیاری از کشورهای اروپایی از کدو در تهیه نان استفاده می کنند.
تخم کدو را می توان در تولید نان سبوس دار مصرف کرد. در ضمن می توان از آن در تهیه شیرینی رژیمی استفاده نمود. روغن تخم کدو را می توان به عنوان روغن سالاد مصرف کرد.
بزرگ ترین کشور تولید کننده روغن تخم کدو، چین و کشورهای اروپای شرقی هستند. از نظر قیمت، روغن تخم کدو در مقایسه با روغن های گیاهی ارزان تر است.

*WorldHealthOrganization

منبع : دنیای تغذیه

[رزیتا]

آكنه و تغذیه

این بیماری، بیشتر در آقایان مشاهده می شود. دلیل اصلی آكنه، افزایش ترشح مواد چرب از غدد مترشحه چربی در پوست و بسته شدن مجرای ترشح مواد چرب و نیز رشد باكتری هاست. شیوع آكنه در طی دوران بلوغ می باشد و با افزایش سن كمتر می شود؛ البته، دلیل قطعی این بیماری مشخص نیست، بعضی از پزشكان مصرف مواد آرایشی؛ عدم رعایت بهداشت فردی و وجود بعضی از محدودیت ها در رژیم غذایی افراد را در این امر دخیل می دانند.


نشانه های بیماری
علائم آكنه می تواند از ضعیف تا شدید متغیر باشد. بیشتر افراد مبتلا به آكنه، دچار لكه های قرمز همراه با چرك می شوند كه به طور معمول روی صورت و در بعضی موارد روی شانه ها و پشت افراد مشاهده می شود. ناحیه متورم پوست می تواند سرسفید یا سرسیاه باشد. بعد از این كه تورم فروكش كرد، ناحیه رنگی به جا می ماند و البته تركیب این علائم منجر به وجود آمدن ظاهر كلی آكنه می شود.


غذاهای مفید
تعداد كمی از متخصصان پوست عقیده دارند كه رژیم غذایی نمی تواند بر آكنه اثر بگذارد؛ اما متخصصین تغذیه زبده و دارای تجربه كافی و نیز پزشكان طب جایگزینی، در این زمینه موفقیت های چشم گیری با رویكرد رژیم غذایی به دست آورده اند.
* به نظر می رسد كه كمبود روی در رژیم غذایی، در التهاب و تورم پوست و تأخیر در بهبود زخم و شرایط بروز آكنه نقش داشته باشد.
* جگر در برگیرنده مقادیر بالای ویتامینA است كه به كاهش جای زخم كمك می كند. هویج و سیب زمینی شیرین حاوی بتاكاروتن است كه به ویتامینA تبدیل می شود. دریافت كافی بتاكاروتن برای آكنه مفید است.
* غلات سبوس دار نیز حاوی كروم است كه به كاهش عفونت پوست كمك می كند.
* تخم بزرك، كنجد، ذرت بو داده و آفتاب گردان محتوی اسیدهای چرب ضروری مورد نیاز برای بهبود پوست هستند. می توان مواد فوق را با هم چرخ كرد و در یخچال نگه داری نمود و با ماست، میوه ها، سوپ ها و غلات مصرف كرد.

* همچنین توت ها، مركبات، فلفل و انبه منابع غنی ویتامینC هستند كه برای سلامت سیستم ایمنی و مقابله با عفونت های باكتریایی مورد نیازاند.
* آواكادو و جوانه گندم محتوی ویتامینE است كه به ساختار پوست و سلامت آن كمك می كند.
* سیر، پیاز و تخم مرغ حاوی سولفور است كه به رهایی از آكنه كمك می كند.
* روغن پامچال محتوی گاما لینولئیك اسید است كه به ایجاد پوست تازه كمك كرده و آن را نرم و قابل ارتجاع نگه می دارد.


غذاهایی كه باید از خوردن آنها پرهیز كرد:
* جلبك های دریایی كه حاوی مقادیر بالای ید است، در بعضی موارد باعث بدتر شدن آكنه می شود.
* برای بیشتر نوجوانان، داشتن پوستی سالم و درخشان یك اولویت محسوب می شود. شواهد علمی مبنی بر اثر شكلات و شیرینی های خامه ای بر روی پوست و ایجاد آكنه وجود ندارد.
* تحقیقات نشان داده است كه رژیم غذایی غنی از چربی های ضروری كه بیشتر در مغزها، دانه ها و ماهی های روغنی یافت می شود، می تواند در حفظ سلامت پوست نقش داشته باشد.
* عادات غذایی بد می تواند در كیفیت پوست و مو تأثیر بگذارد. * بعضی از گیاه شناسان توصیه می كنند كه مالیدن مخلوط روغن درختچه چای و برگهای كلم و سیرتازه بر روی پوست مبتلا به آكنه می تواند مفید واقع شود.

[behnam5555]

غذاهای موثر بر قوای جنسی

مهمترین عامل در فعالیت جنسی مردان قدرت و مدت ماندگاری نعوذ است . برای این منظور سلامت سیستم جریان خون الزامی است بنابراین پیشگیری از بیماریهای موثر بر رگها از جمله دیابت و چربی خون بالا ضروری است. پس تا می‌توانید از انواع میوه ، سبزیجات ، حبوبات و پروتئینهای ساده مصرف کنید .

آب انار:

بر اساس پژوهشهای انجام شده ، میزان اختلال نعوذ در مردان بدنبال مصرف آب انار به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کرده است . برای رسیدن به میزان مطلوب ، باید روزانه یک لیوان آب انار طبیعی نوشید . این نوشیدنی در فصل پاییز براحتی در دسترس است اما در دیگر فصلها می‌توان از رب انار استفاده کرد. شربتی با غلظت دلخواه از رب انار تهیه کنید و روزانه یک لیوان از آن را بنوشید . هرگز از آب انار غافل نشوید .

سالاد میگو :
میگو سرشار از عنصر روی است و سبزیجات برگ پهن مثل کاهو مقدار زیادی اسید فولیک دارند. گوجه فرنگی و لیمو ترش با مقادیر بالای ویتامین ث و روغن زیتون با ویتامین ای مکمل مناسبی برای این سالاد هستند. این سالاد با رساندن مواد لازم قدرت اسپرم سازی را افزایش می‌دهد.

از همین جا به آقایان توصیه می‌کنم خسیس بازی را کنار بگذارند و با مصرف حداقل هفته‌ای یکبار از این سالاد هم قوای جنسی خود را تقویت کنند و هم بقیه اعضای خانواده را با این دسر خوشمزه به شعف آورند .

سوپ جو :
جو باعث افزایش هورمون تستوسترون در مردان می‌شود . اشتباه نکنید ؛ این افزایش هورمون در مردان اتفاق می‌افتد و در خانمها هیچگونه تاثیر هورمونی ندارد. هورمون تستوسترون برای افزایش میل جنسی لازم است . این سوپ اگر با برخی سبزیجات معطر بخصوص نعنا و ترخون تهیه شده باشد بسیار مقوی‌تر خواهد شد .

اسفناج :
آیا کارتون ملوان زبل را دیده‌اید؟ در مردان می‌توان چنین اثری را ( البته کمی خفیف‌تر ) دید . این سبزی سرشار از منیزیوم است که باعث گشاد شدن رگهای خونی می‌شود. به این ترتیب جریان خون اندام تناسلی قدرت لازم برای نعوذ را تامین می‌کند .

لیمو ترش :
این میوه خوش عطر و طعم ، با تامین ویتامین ث کافی ، تاثیر بسزایی بر تولید و تحرک سلولهای اسپرم دارد. به این ترتیب کیسه منی در مدت زمان کوتاهتری پر شده و میل جنسی را افزایش می‌دهد .

زغال اخته :
این میوه ترش و خوشمزه دارای فیبرهایی است که مانع از جذب کلسترول در دستگاه گوارش می‌شود .
در نتیجه:

احتمال رسوب این چربی در رگها کاهش می‌یابد و کمک موثری بر افزایش جریان خون خواهد بود . علاوه بر این اثر طولانی مدت ، تاثیر کوتاه مدتی بر جریان خون دارد که بعضی از متخصصین تغذیه از آن بعنوان ویاگرای طبیعی نام برده‌اند .

عسل :
رسیدیم به یکی از شگفتیهای طبیعت . ماده‌ای که حاصل فرایندی ساده بر روی شهد گلها در بدن زنبور عسل است . انسان با وجود پیشرفت غیر قابل انکار تکنولوژی هنوز نتوانسته است عسل مصنوعی بسازد. عسل با داشتن انواع ویتامینهای گروه ب می‌تواند در تولید هورمون تستوسترون موثر باشد. پژوهشها نشان داده‌اند که ماده‌ای حاوی عنصر بور در عسل وجود دارد که جریان خون و میل جنسی را در مردان افزایش می‌دهد .

[SonBol]

خرمالو؛ سرشار از ویتامین A

خرمالو سرشار از ویتامینA و بتاكاروتن است. همچنین دارای مقدار قابل توجهی ویتامین های B1 ، B2 ، B3 و C می باشد. در ضمن این میوه خوش رنگ و خوش طعم دارای مواد معدنی ضروری برای بدن مانند كلسیم ، گوگرد ، آهن ، فسفر ، منیزیم و پتاسیم است.
هر یك از مواد معدنی فوق نقش مؤثری در سلامتی و تندرستی بدن ما دارند. اگر خرمالو به خوبی رسیده باشد، برای كودكان نیز میوه ای مفید محسوب می شود و در رشد و نمو آنها مؤثر است. در ضمن خرمالو میوه اشتها آوری است.
كلسیم در رشد كودكان و حفظ انرژی برای بزرگسالان مؤثر است. آهن عنصر اصلی خون سازی ، و پتاسیم اشتها آور و شستشو دهنده كلیه و كبد می باشد. این میوه در افراد مبتلا به نقرس و بیماری های كبدی و كلیوی بسیار مؤثر است.
موادقندی خرمالو شامل لوولز و گلوكز است و با آن كه مقدار آن 20 درصد است، برای مبتلایان به بیماری قند، زیان بخش نیست.
خرمالو حاوی مقدار زیادی پكتین است. پكتین یكی از انواع فیبرهای محلول در آب است كه باعث كاهش چربی های خون می شود.
اسیدهای موجود در خرمالو عبارتند از: اسید مالیك، اسید سیتریك و اسید تارتاریك. سلولز موجود در خرمالو به طور نسبی كم است و از این نظر هضم آن آسان تر می باشد.
خرمالو دارای مقدار كمی تانن می باشد كه گاهی ممكن است موجب یبوست شود.
همان طور كه ذكر شد، خرمالو سرشار از ویتامینA است. چنانچه این ویتامین به مقدار كافی به بدن نرسد، نه تنها قدرت بینایی را كم می كند، بلكه باعث شكننده شدن پوست، ناخن و موها می شود. همچنین در میزان هوش و سلامت بدن نیز اختلال ایجاد می شود.
می توان از آب خرمالو برای درمان زخم ها استفاده كرد. همچنین این میوه برای آفت دهان و گلودرد بسیار مفید است. مصرف این میوه با ارزش به همه شما توصیه می شود.

[رزیتا]

ویتامین E ضد موخوره

از فواید ویتامین E زیاد شنیده‌ایم. پایگاه اینترنتی نچرال‌ نیوز در گزارش خود، منتشره در 29 ژانویه (9 بهمن)، به فواید این ویتامین پرداخته است.
در این گزارش که با عنوان " ویتامین E مو را رشد می ‌دهد " چاپ شده، از این ویتامین به عنوان یک ماده‌‌ مغذی حیاتی یاد کرده که قوی ‌ترین اثر آن جلوگیری از گسترش بیماری قلبی است.

ویتامین E تأثیرات مثبت دیگری نیز دارد و هم به صورت خوراکی و هم به صورت موضعی قابل مصرف است.

ویتامین E نه تنها موجب تقویت رشد مو می شود بلکه می ‌توان از آن برای جلوگیری از ریزش مو استفاده کرد. مکانیزم دقیق این تأثیرگذاری هنوز شناخته نشده اما این فرض وجود دارد که ویتامین E با همان مکانیزمی که موجب حفاظت در برابر بیماری ‌های قلبی می‌ شود می تواند جلوی ریزش مو را بگیرد. یعنی تصور می ‌شود که این ویتامین با افزایش دریافت اکسیژن و جریان خون مویرگ‌ ها، جریان خون جمجمه را نیز بهبود بخشیده و از ریزش مو جلوگیری ‌می‌ کند.



ویتامین E برای رشد مو و علیه موخوره

ویتامین E موجب افزایش جریان خون شده و می ‌تواند به رشد مو کمک کند. این مکمل غذایی همچنین از دو شاخه شدن انتهای مو که در اصطلاح به آن موخوره گفته می ‌شود جلوگیری می‌ کند. از ویتامین E می‌ توان علیه خشکی و همچنین برای ترمیم موهای آسیب ‌دیده بر اثر استفاده‌ بیش از حد از سشوار استفاده کرد.



ویتامین E در مبارزه با خشکی مو

از ویتامین E می ‌توان به عنوان فرم ‌دهنده‌ مو برای موهای خشک و صدمه ‌دیده استفاده کرد. مصرف روزانه‌‌ مقدار کمی از این ویتامین می‌ تواند خشکی مو را برطرف کرده و موهای آسیب‌ دیده‌ را ترمیم کند.

برای دست ‌یابی به نتایج بهتر توصیه می ‌شود که ویتامین E را به رژیم غذایی روزانه‌ تان اضافه کنید.



استعمال خارجی در خشکی بیش از حد

اما در مورد کسانی که از خشکی بیش از حد مو و پوست سر رنج می ‌برند توصیه می ‌شود که پس از شستشوی مو با شامپو، مقداری از ویتامین E را به موهای شان بمالند. استعمال خارجی به بهبود آسیب‌های مو کمک می‌ کند، اما برای درمان و مبارزه‌ بنیادین با خشکی مو استعمال داخلی ضروری است.

چگونه ماسک شفابخش ویتامین E درست کنیم؟

برای ساختن ماسک شفابخش ویتامین E ابتدا کپسول‌های این ویتامین‌ را تهیه کنید. این کپسول‌ها را می ‌توان از داروخانه‌ ها تهیه کرد. سپس با یک قیچی کوچک سر تعدادی از این کپسول‌ ها را بریده و ماده‌ خارج شده از آن را به موی سرتان بمالید. تعداد کپسول ‌ها بستگی به بلندی یا کوتاهی موی سر شما دارد. سعی کنید انتهای موها به طور کامل پوشیده شده و چرب شود. بعد از گذشتن دست کم یک ساعت موهای تان را با شامپو بشویید. پس از شستشو خواهید دید که موهایتان از نرمی و شفافیت بیشتری برخوردار شده و انعطاف ‌پذیرتر می ‌شود.

در مصرف ویتامین E زیاده ‌روی نکنید!

توصیه می ‌شود که روزانه از IU 400 ویتامین E استفاده کنید. IU مخفف International Units یا واحد بین‌المللی است که برای ویتامین‌ ها به کار می ‌رود.

استفاده‌ بیش ازIU 1000 ویتامین E در روز ممکن است تأثیراتی سمی به بار بیاورد و

مصرف بیش از IU 10000 از این ویتامین در روز ممکن است موجب ریزش مو شود. اما دیده شده زمانی که مصرف ویتامین E پایین می ‌آید مو دوباره شروع به رشد می‌ کند.


ویتامین E یک ویتامین محلول در چربی است که به طور طبیعی در روغن ‌های گیاهی، برگ ‌های تیره‌ سبزی ‌ها، جگر، تخم مرغ و انواع آجیل و دانه‌ های خوراکی دیده می‌ شود.
می‌ توان با اضافه کردن این مواد به برنامه‌ روزانه‌ غذایی از فواید ویتامین E نیز بهره‌مند شد.
دویچه وله