مشاعره سنتی

[abadani]

من بيخود و تو بيخود ما را كه برد خانه
صد بار تو را گفتم كم خور دو سه پيمانه

[SonBol]

هزار نکته باریکتر ز مو اینجاست
نه هر که سر بتراشد قلندری داند

[mary.f]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

[abadani]

دوستان عيب كنندم كه چرا دل به تو دادم
بايد اول به تو گفتن كه چنين خوب چرايي

[mary.f]

تکراری بود که؟!

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
وندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

[abadani]

ببخشيد
ديدمش خرم و خندان قدح باده بدست
وندران اينه صد گونه تماشا مي كرد

[mary.f]

دوش رفتم به در میکده خواب آلوده
خرقه تر دامن و سجاده شراب آلوده

[abadani]

هركه آمد عمارتي نو ساخت
رفت و منزل به ديگري پرداخت

[SonBol]

ترا آن به که روی خود ز مشتاقان بپوشانی
که شادی جهانگیری غم لشگر نمی ارزد

[abadani]

سنبل جان حواست كجاست ت آخرشه
ديدم گل تازه چند دسته
بر گنبدي از گياه رسته