درد و دل هاي شبانه تنهاترین تنها

[amir ahmadi]

فکر می کنم تو اصلا اونو دوست نداری و بیشتر خودت را دوست داری چون اگر یکی کسی را دوست داشته باشه خوشی و خوشبختی اورا دوست داره نه اینکه اون طرف حتما مال او باشد یه کمی این حالت مال من بودن را کنار بزار بعد ببین واقعا اونو دوست داری یا خودت.

[raha_10]

برای دوست داشتن دیگری باید اول پا روی خودت بزاری !
خواسته ی اون خواسته ی تو باشه!
اون وقت دوست داشتن دیگری رو درک می کنی!

ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز
کان سوخته را جان شدو آواز نیامد
این مدعیان در طلبش بیخبرانند
کان را که خبر شد خبری باز نیامد!

[تاري]

خوب اينطوري كهميشي خود اون پس خودت چي

[آريانا]

نوشته اصلی توسط pesare baroon

خب من میخوام دوباره بنویسم..میدونم بچه ها ارزش خوندن نداره پس نخونیین!!!!!
ولی دلم بد جور گرفته....دلم میخواد داد بزنم....دلم میخواد بگم که خیلی از دنیا ناراحتم میخوام که تو این دنیا نباشم...اخه چرا وقتی کسی رو واقعاً دوست داری همه چیز دست به دست هم میدن تا اونو ازت بگیرن و مجبورت میکنن که از قلبت دست بکشی و اونی که این قدر برات ارزش داره اون دنیایی که برات پر از بارونه رو فراموش کنی!!!اخه چرااااااااااااااااااااا؟!!!
خدایاااااااااااااااااااااا کمکم کن...

بیا که قصر امل سخت سست بنیادست
بیارباده که بنیاد عمر بر بادست

غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست

چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب
سروش عالم غیبم چه مژده‌ها دادست

که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین
نشیمن تو نه این کنج محنت آبادست

تو را ز کنگره عرش می‌زنند صفیر
ندانمت که در این دامگه چه افتادست

نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر
که این حدیث ز پیر طریقتم یادست

غم جهان مخور و پند من مبر از یاد
که این لطیفه عشقم ز ره روی یادست

رضا به داده بده و ز جبین گره بگشای
که بر من و تو در اختیار نگشادست

مجو درستی عهد از جهان سست نهاد
که این عجوز عروس هزاردامادست

نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل
بنال بلبل بی دل که جای فریادست

حسد چه می‌بری ای سست نظم بر حافظ
قبول خاطر و لطف سخن خدادادست

[ابریشم]

تا کجای قصه باید ز دلتنگی نوشت ،
تا به کی بازیچه بودن توی دست سرنوشت
، تا به کی با ضربه های درد باید رام شد ،
یا فقط با گریه های بی قرار آرام شد ،
بهر دیدار محبت تا به کی در انتظار ،
خسته از این زندگی با غصه های بی شمار

[ابریشم]

عمریست که ویران شده ام ،
ساکت و سرد و پریشان شده ام ،
تا تو آیی و مرا دریابی ،
من اسیر شب طوفان شده ام

[ابریشم]

خیلی سخته اون کسی که گفت واسه چشات میمیره
بره و دیگه سراغی از تو و نگات نگیره
خیلی سخته توی پاییز با غریبی آشنا شی
اما وقتی که بهار شد یه جوری ازش جدا شی
خیلی سخته که دلی رو با نگات دزدیده باشی
وسط راه اما از عشق یه کمی ترسیده باشی
خیلی سخته بری یک شب واسه چیدن ستاره
ولی تا رسیدی اونجا ببینی روز شد دوباره

[ابریشم]

یادمون باشه که هیچکس رو امیدوار نکنیم بعد یکدفعه رهاش کنیم
چون خرد میشه میشکنه و آهسته میمیره . یادمون باشه که قلبمون
رو همیشه لطیف نگه داریم تا کسی که به ما تکیه کرده سرش درد
نگیره یادمون باشه قولی رو که به کسی میدیم عمل کنیم .
یادمون باشه هیچوقت کسی رو بیشتر از چند روز چشم به راه نذاریم
چون امکان داره زیاد نتونه طاقت بیاره . یادمون باشه اگه کسی دوستمون
داشت بهش نگیم برو نمیخوام ببینمت چون زندگیش رو ازش میگیریم

[Younes]

چه قدر بده که یکی رو دوست داشته باشی ولی خودش خبر نداشته باشه. خیلی سخته.

[deltang]

چقدر سخته تو چشای کسی که تمام عشقت رو ازت دزدید زل بزنی و جای اینکه سرشار از کینه و نفرت شی حس کنی که هنوزم دوسش داری.

چقدر سخته تو خیالت ساعت ها بهش فکر کنی ولی وقتی دیدیش هیچی جز سلام نتونی بگی.

چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک چشاتو خیس کنه مجبور باشی پاکشون کنی تا نفهمه که هنوزم دوسش داری.

چقدر سخته گل آرزوهاتو تو باغه دیگری ببینی و هزار بار تو خودت بکشی و آروم بگی گل من باغچه ی نو مبارک.