سلاو وه همه ی کورده کان و کرماشانیان،
گفتم عرض سلامی به کیم ، که الکی عضو ای سایت نشده باشیم
راستش ای قذه گرفتاری و چیزای جور واجور پیش می اد که ادم خیلی چیزاره یادش می ره.
هر چه مـُوینی و حه ق بوینه
و کـُل مخلوق کـَس بد نوینه
هر چه موینی ده س حه ق، چه نه
حق بین چه و (چاو) حه ق موینو، که ج بین، چه و (چاو) به نه.
ای یه شعر از شیخ امیر از شیوخ بزرگ یارسانیه.
برو ای زاهد بر درد کشان خرده مگیر
که ندادند جز این تحفه به ما روز الست
آنچه او ریخت به پیمانه ی ما، نوشیدیم
اگر از خمر بهشت است و یا باده ی مست
حافظ
پاینده ایران
جاوید کرمانشان