درد دل های عاشقانه...

[ابریشم]

کاش می شد تو جنگلا،یه کلبه داشتیم من و تو
زمین و شخم می زدیم ،دونه می کاشتیم من تو
خودمون خونه می ساختیم ،دستامون گلی می شد
آهن و بتن نبود،دیوارا،کاگلی میشد
وقتی هیزم می آوردم تو میشستی رو به روم
می چکید نم نم بارون رو درختا روی بوم
آتیش کلبه به را بود ،دیگه سردت نمی شد
غم نون زانو می زد،حریف مردت نمی شد
کاش رو کول آدما خورجینی از غصه نبود
عشق آدما به هم فقط توی قصه نبود
کاشکی رو سر گلا منت باغبون نبود
واسه امنیت شهر ،گزمه و پاسبون نبود

[ابریشم]

ما که رفتیم ولی یادت باشه دیوونه بودیم

واسه تو یه عمر اسیر تو کنجه این خونه بودیم

ما که رفتیم ولی این رسمه وفداری نبود

قصه ی چشمای تو واسه ما تکراری نبود

ما که رفتیم حالا تو میمونی و عشقه جدید

میدونم چند روز دیگه میشنوم جدا شدید

ما که رفتیم ولی مزده دستای ما این نبود

دله ما لایقه اینکه بندازیش زمین نبود

ما که رفتیم ولی کن قدرتو دونسته بودیم

بیشترم خواسته بودیم ولی نتونسته بودیم

ما که رفتیم ولی دل ندادیم به عشقه کاغذی

لااقل میومدی پیشم واسه خداحافظی.......

[shaghayegh N]

نگرانی هایم را دور می ریزم

نداشتنت را نادیده می گیرم

قلبم را سرکوب می کنم

دلتنگت نمی شوم

......................

.........................

............................

این روزها

دروغ هایم زیاد شده اند

[shaghayegh N]

من با عشق آشنا شدم
و چه کسی این چنین آشنا شده است ؟

هنگامی دستم را دراز کردم ،که دستی نبود.



هنگامی لب به زمزمه گشودم ،که مخاطبی نداشتم.



و هنگامی تشنه ی آتش شدم ،که در برابرم دریا بود و دریا و دریا

[shaghayegh N]

مثل کبریت کشیدن در باد دیدنت دشوار است ، من که به معجزه ی عشق ایمان دارم ، میکشم آخرین دانه ی کبریتم را در باد ، هرچه شد بادا باد

[shaghayegh N]

ميخواهم بداني همه چيز در تو خلاصه ميشود
تمام تمام سرنوشت من و هست هايم.....

[Omid7]

آسمان بارانی است

اشك من هم جاری است

شاید این ابر كه می نالد و می گرید از درد من است

آخر آيا ابر هم - از دلم با خبر است

شاید او می داند

كه فرو خوردن اشك

قاتل جان من است

من به زیر باران از غم و درد خودم می نالم

اشك خود را كه نگه می دارم با یه بغض كهنه

من رهایش كردم باز زیر باران

من به زیر باران اشكها می ریزم

همگان در گذرند

باز بی هیچ تامل در من

سر به سوی آسمان می سایم؛

من نمی دانم...

صورتم بارانی است یا آسمان بارانی است

[T I N A]

هر شعری که از دلتنگی بود، من برای تو نوشتم ...
اگه غمناکه .... غم تو دلیلشه .... اشک من شاملشه ... حس تو باعثشه
من می دونم، خوب می دونم، چشم تو شاهدشه ...
یک دفعه مثل یک پرنده .... پشت پا به رسم دنیا زدی و رفتی ...
پر زدی تو آسمونا .... رفتی و کنجی نشستی ...
یکدفعه مثل یه شمع خیلی زود خاموش شدی ...

در هر کجا باشی، فراموشت نخواهم کرد .....

[ابریشم]

غربت عشق ...

چو بغضی کهنه در غربت اسیرم
چو آهی کز صدای خفته سیرم
من اینجا مانده ام تنها خدایا
همین روزاس که در غربت بمیرم
ببین اینجا پرنده رو زمینه
یه عمره خواب ِ پرواز و می بینه
در اینجا پشت ِ هر آهوی معصوم
ببین گرگی نشسته در کمینه!!
در اینجا باید از خوبان جدا بود
مث ِشبنم غریوی بی صدا بود !!
در اینجا زندگی تلخه خدایا
چقد سخته غریبی آشنا بود !!
در اینجا قلب صاف و صادقی نیست
میان گریه هاشان هق هقی نیست !
در این دنیای تلخ بی مروت
دریغا ای دریغا ، عاشقی نیست

[ابریشم]

وقتی که تورفتی

وقتی که تو رفتی خورشید نمرده
دریا و بیابان خدا دست نخورده
وقتی که تو رفتی، قلبی نشکسته
اشکم نشده سیل و مرا سیل نبرده

وقتی که تو رفتی
انگار نه انگار که از تو اثری بود
انگار نه انگار که بیدادگری بود
انگار نه انگار که عشقی به سری بود
انگار نه انگار که در دل شرری بود

وقی که تو رفتی
انگار که عشقی به دلی نطفه نبسته
انگار که مستیم و سبویی نشکسته
انگار که عمری بر باد نرفته
انگار که در دل امیدی ننشسته
وقتی که تو رفتی، چشم من خسته، بی خواب نمانده
وقتی که تو رفتی، در سینه دل من، بی تاب نمانده

برو برو که دگر آشنا نمی خواهم
به درد خو گرفتم و دوا نمی خواهم
تو قبله گاه منی، من ز قبله بیزام
تو گر خدای منی، من خدا نمی خواهم

پا چون ز در جایی کشیدی، کشیدی
امید ز هر کس که بریدی، بریدی
دل نیست کبوتر که چو برخاست، نشیند
از گوشه بامی که پریدی، پریدی