گلخانه

[FereShteH]

گیاه زیبا و شکیل


سیکاس این گیاه زیبا و شکیل و همیشه سبز از خانواده‌ Cycadaceae و تک لپه‌ای و دو پایه است (گیاه سیکاس نر از گیاه سیکاس ماده جدا است و برای گرده افشانی نیاز به هر دو وجود دارد.

سیکاس نر گلی به شکل کله قند بلند تولید میکند و سیکاس ماده گلی کروی شکل تولید میکند که توسط حشرات، باد یا انسان قابل گرده افشانی است) سیکاس به دلیل رشد کم‌، گیاهی نسبتا پر قیمت و از نظر زیبایی و شکیل بودن گیاهی لوکس و تشریفاتی به حساب میرود و اغلب زینت بخش سالنهای بزرگ ادارات مکانهای تجاری و خانگی است.


تکثیر:
سیکاس به وسیله بذر یا جدا کردن پاجوش‌هایی که خود گیاه تولید میکند تکثیر میشود.


کاشت بیرونی:
سیکاس در باغبانی گرمسیر از محبوب‌ترین نخلهاست و در شمال ایران (گیلان و مازندران) و مرکز و جنوب ایران (در مناطقی که شرایط محیطی فراهم شود) قابل کشت در باغچه و فضای سبز است.


کاشت آپارتمانی:
از آنجا که سیکاسها نور زیادی لازم دارند در آپارتمان و خانه یا پاسیو میباست در محل روشن با حداکثر نور ممکن قرار داشته باشند. حدالامکان در تابستانها اگر شرایط اجازه دهد بهتر است گیاه را به بیرون از خانه منتقل کرد و مدتی را معرض شرایط طبیعی قرار داد.

آبیاری:
آبیاری گلدان قبل از خشک شدن خاک و خاک نرم و قوی برای گیاه لازم است.

آفات و بیماریها:
شپشکهای سپردار به برگها و شپشکهای دیگر معمولا به پیاز جوان و ساقه آن حمله میکنند. زنگها و دیگر بیماریها قارچی نیز برگها را نشانه میروند.

بذر سیکاس پوسته قرمز-نارنجی رنگی دارد و درون این پوسته بذر شکلی شبیه به بادام درختی دارد و داری پوست چوبی کلفتی است. که نوعی مانع برای جوانه‌زنی گیاه است و خفتگی Dormancy به حساب می‌آید. قبل از کاشت بذرهای سیکاس باید پوست محکم آن شکاف بردارد تا آب به درون بذر نفوذ بکند و امکان جوانه‌زدن جنین آن فراهم شود. در غیر اینصورت ممکن است بذر جوانه نزند.



تولید برگ جدید در سیکاس

یکی از زیباییهای وصف ناشدنی سیکاسها زمانی است که میخواهند برگ جدید تولید بکنند. در این زمان نوک تنه گیاه باز شده و برگهای جوان ظاهر میشوند. نوک تنه سیکاس باز شده و برگهای جوان شروع به بالا آمدن میکنند.

برگهای اصلی بالا می‌آیند و انشعابات برگی شروع باز شدن از حالت مارپیچی میکنند. در یک سیکاس بالغ طول برگها به بیش از یک متر هم میرسد و بالاخره برگها مستقر شده پیچ‌هاشان باز شده و کم‌کم محکم میشوند.

در ابتدای باز شدن برگهای جوان، احتیاط لازم است چون برگهای جدید بسیار نرم و شکننده هستند و حتی ممکن است با باد مختصری صدمه ببینند.

[FereShteH]

پپرومیای دوست داشتنی


پپرومیا از گیاهان همیشه سبز و از خانواد ه پیپراسه (فلفلی ها PIPERACEAE ) است.این گیاهان د ارای گونه های مختلف و اغلب د ارای برگ گوشتی و نیمه گوشتی و جثه ای کوچک هستند .

بیش از چهارصد گونه از این خانواد ه شناخته شد ه است. منشا این گیاهان، آمریکای جنوبی (برزیل) و آفریقای جنوبی و آفریقای مرکزی و به طور کلی مناطق گرمسیری است، حتی د ید ه شد ه که د ر مناطق گرمسیر روی تنه د رختان می روید .

این گیاه اگر چه رشد سریعی ند ارد ، ولی د ر هر شرایطی د ر آپارتمان پرورش می یابد ، معمولاً آنها را د ر تراریوم و باغ شیشه ای یا مجموعه گل های یک سبد پرورش می د هند .

اگر چه تعد اد انواع این خانواد ه بسیار زیاد است، ولی فقط تعد اد محد ود ی مورد توجه قرار گرفته و د ر آپارتمان ها پرورش د اد ه می شوند و خاک آنها باید خاک پیت (خاک جنگل) باشد تا به خوبی رشد کند .




با توجه به شکل ظاهری و نحوه رشد ، آنها را به سه گروه تقسیم کرد ه اند :

گروه اول) بوته ای که د ارای د م برگ های قرمز هستند و بعضی نیز برگ های گوشتی و قلبی شکل د ارند .

گروه د وم) د ارای ساقه های بلند و قرمز رنگ هستند و بعضی ساقه های گوشتی و برگ های گوشتی د ارند و لبه برگ ها ارغوانی است و گاه سطح برگ با موهای بسیار ظریفی پوشید ه شد ه است.

گروه سوم) گروه بالا روند ه که به د اربست یا قیم بسته می شوند و بالا می روند ، یا این که از اطراف گلد ان آویزان می شوند و د ارای ساقه های قرمز و برگ های ظریف نقره ای و بعضی د ارای برگ های سبز آبد ار هستند و به خصوص برای گلد ان های آویز بسیار مناسبند .



نگهد اری

گیاه پپرومیا یک ساقه گل د هند ه با شاتون های سبز رنگ تولید می کند که ارزش زینتی ند ارد .

زمانی که این گیاه گل می د هد . کیفیت برگ ها و زیبایی گل های آن کمتر می شود ، با حذف ساقه های گل د هند ه می توان گیاه را به طور مرتب به حالت رویشی و نونهالی مشاهد ه کرد .

حرارت: این گیاه د ر برابر سرمای زیاد مقاومت ند ارد و حد اکثر می تواند د ر زمستان ۱۵ د رجه سانتیگراد را تحمل کند و د ر فصل رشد د مای ۲۴ـ۳۰ د رجه برای آن بسیار مناسب است.

نور: مناطق پرنور یا نیمه سایه اتاق که د ور از تابش مستقیم خورشید باشد ، مناسب است. این گیاه د ر زیر اشعه چراغ فلورسنت پژمرد ه می شود .

آبیاری: پپرومیا نیاز چند انی به آب ند ارد . همیشه مقد ار زیاد ی آب د ر برگ های آن وجود د ارد و سطح خاک گلد ان بین د و آبیاری باید کاملاً خشک شود ، ولی نباید آبیاری آنقد ر به تعویق بیفتد که برگ ها پژمرد ه شوند . د ر زمستان به آب ولرم نیاز د ارد و مقد ار آبیاری باید خیلی کمتر باشد .

ریشه آن سطحی است و گسترش چند انی ند ارد و د ر هوای آلود ه، زرد و خشک می شود . د ر صورت آب د اد ن زیاد اطراف یقه ساقه، موجب پوسید گی آن می شود .

رطوبت هوا: میزان رطوبت لازم برای این گیاه حد ود ۵۰ د رصد است. چنانچه رطوبت و حرارت و سرما از حد خود تجاوز کند لکه هایی بر روی سطح برگ ظاهر می شود و برگ را بی حس می کند و برگ می افتد .

ـ هر د و ماه یک مرتبه سطح خاک گلد ان را خراش د هید تا هوا به د اخل آن نفوذ کند و د ر فصل بهار گلد ان را د ر فضای آزاد د ر محلی سایه د ار قرار د هید تا حالت طبیعی خود را به د ست آورد .

خاک: هر اند ازه قابلیت نفوذ خاک بیشتر باشد ، ریشه و ساقه از پوسید گی محفوظ خواهد بود . برای تهیه خاک، یک قسمت پیت، یک قسمت ماسه و یک قسمت خاک باغچه استفاد ه کنید و کف گلد ان مقد اری ماسه و سنگریزه بریزید .

تکثیر: پپرومیای ابلق یا سفید با قلمه های بذر و ساقه تکثیر می شود ؛ پپرومیای سبز با قلمه های برگ و ساقه تکثیر می شود . پپرومیای معمولی که گیاهی است با برگ های چروکید ه، کاملاً متفاوت با گیاهان د یگر این خانواد ه است و آن را به کمک برگ های کاملش تکثیر می کنند .

د ستور کلی برای تکثیر: د ر بهار و تابستان از قلمه یک ساله گیاه استفاد ه کنید . قلمه را به میزان ۴ـ۵ سانتیمتر د ر ماسه شسته فرو کنید و د ر محلی که د مای آن ۱۸ د رجه باشد ، د ر تاریکی قرار د هید . د ر مورد انواع گوشتی آن، برگ را روی سطح ماسه بخوابانید و روی آن ماسه شسته بریزید ، پس از مد تی از انتهای رگبرگ ها ریشه ظاهر می شود .

زمان مناسب برای تغییر گلد ان، فصل بهار است و خاک مناسب برای آن مخلوطی از خاک چوب و تورب و ماسه است. گلد ان را باید د ر محل کاملاً روشن و د ور از اشعه مستقیم آفتاب قرار د اد . د ر این صورت سنبله گل سفید یا کرم رنگی تولید می کند .

[FereShteH]

گیاه سریع الرشد


اگر دوست دارید گیاهی داشته باشید که سریع رشد کند و بزرگ شود می توانید گیاه آرالیا را به خانه بیاورید تا شاهد رشد سریع آن باشید. آرالیا دو نوع سبز و ابلق است.

نام فارسی:آرالیا
نام علمی : Aralia japonica
نام خانواده:Araliaceae

خصوصیات ظاهری گیاه :برگهای این گیاه پنجه ای شکل با هفت بریدگی عمیق و به رنگ سبز روشن و براق میباشد که البته نوع ابلق این گیاه نیز وجود دارد.این گیاه سریع الرشد بوده و نگهداری آن آسان می باشد و در صورتی که مکان آن پر نور باشد گلهای سفید خوشه ای رنگی میدهد.

شرایط نگهداری :این گیاه مکان روشن را ترجیح میدهدو نیم سایه را بخوبی تحمل مینماید و در تابستان هفته ای ۲-۳ بارو در زمستان هفته ای ۱-۲ بار نیاز به آبیاری دارد. عمل غبار پاشی در تابستان روزانه و در زمستان هفته ای ۲ بار میباشد.خاک مناسب آن سبک بوده و تکثیر آن از طریق قلمه زدن در فصل بهار می باشد.

عمده ترین بیماریهای گیاه :

۱-اگر گیاه خود را انداخته است به دلیل آبیاری بیش از اندازه می باشد، بهتر است صبر کنید تاسطح خاک گیاه خشک شده سپس آبیاری نمایید.

۲- چنانچه گیاه دچار ریزش برگها گردد ممکن است بعلت آبیاری کم و تشنگی گیاه باشد که بهتر است گیاه را آبیاری نمایید.

۳- اگر برگهای گیاه کوچک و ریز است گیاه را در مکان روشن قرار داده و آن رابا کود مایع تقویت نمایید و یا گلدان آن رادر صورتی که نسبت به گیاه خیلی بزرگ است تعویض کرده و گلدان کوچکتری را انتخاب نمایید.

۴- رنگ پریدگی برگها نیز میتواند به علت فقر خاک باشد که بهتر است گیاه را تقویت نمایید.

[FereShteH]

کروتون نام علمی :variegatumCodiaeum
نام خانواده:Euphorbiaceae



خصوصیات ظاهری گیاه :

برگهای جوان این گیاه بیضی شکل بوده و زمینه سبز دارد که بتدریج لکه های صورتی ، نارنجی و قهوه ای بر روی آنها ظاهر می شود و زیبایی خاصی به گیاه می بخشد . محیط نگهداری این گیاه باید گرم و دور از جریان باد و دارای رطوبت مناسب برای گیاه باشد و گلدان آن باید دارای زهکش مناسب بوده تا خاک حالت باتلاقی پیدا نکند (بسته به نوع واریته ممکن است شکل برگهای آن فرق داشته باشد) .



شرایط نگهداری :

این گیاه بخاطر رنگی بودن نیاز به مکان روشن و با نور خوب دارد و در تابستان هفته ای سه بارو در زمستان هفته ای یکبار نیازبه آبیاری دارد . عمل غبار پاشی نیز به همین شیوه باید روی برگهای گیاه انجام گیرد . خاک مناسب آن سبک بوده و از طریق قلمه زدن و خوابانیدن هوایی ساقه در بهار و پائیزقابل تکثیر می باشد.

عمده ترین بیماریهای گیاه :

- خشگیدگی برگها بخاطر کمبود رطوبت می باشد. از آنجا که این گیاه شدیداً به رطوبت احتیاج دارد باید حتماً از طریق آبیاری و یا غبار پاشی رطوبت لازمه آن تأمین شود.

- پوسیدگی ساقه گیاه بدلیل آبیاری بیش از اندازه است که باید در این صورت اجازه داد سطح خاک گلدان در فاصله دو آبیاری خشک گردد.

- خزان برگهای گیاه به علت تنش حرارتی می باشد که باید از تغییرات درجه حرارت محیط کاسته شود .

- کمرنگ شدن رنگ برگها و گرایش آنها به رنگ سبز که دلیل آن کمبود نور می باشد .

- ریزش برگهای پایین گیاه می تواند به جهت سرد بودن محیط اطراف گیاه باشد .

[FereShteH]

گیاه چدنی


اگر گیاهان سبز علاقه مندید و وقت زیادی ندارید و یا تازه کار هستید میتوانید از گیاهانی که به مراقبت زیادی احتیاج ندارند شروع کنید.

آسپیدیسترا Aspidistra نام فارسی این گیاه عبایی یا گیاه چدنی است. این گیاه بومی کشور چین و ژاپن می باشد و پایداری و دوام این گیاه در مقابل عوامل نامساعد همانند نور، سرما، گرما، پرآبی و غفلت های سهوی سبب شده است تا به آن لقب گیاه چدنی از نظر مقاومت داده شود. البته در شرایط ناسازگار این گیاه فقط زنده می ماند.

با کمی مراقبت طول قامتش به ۹۰ سانتی متر نیز رسیده و برگ های خوش ترکیبی به بار می آورد. نوعی دیگر از این گیاه تحت عنوان چدنی رنگین ( چدنی ابلق ) .نام دارد که برگهایشان با نوارهای سبز وسفیدی آراسته شده است که در صورتی که به آن کود زیادونورکم داده شود رنگ برگها سبز یکدست خواد شد.

طریقه پرورش :

۱- نور : هم گیاه چدنیوهم گیاه چدنی ابلق نوربی سایه پنجره های شمالی را ترجیح می دهند. حداقل نور مصنوعی برای این گیاه ۱۵۰ شمع می باشد.

۲- آبیاری : خاک گلدانها همیشه بایستی مرطوب باشد.

۳- فصل تعویض گلدانها : تعویض گلدانها را در اوائل بهار قبل از آغاز فعالیت مجدد گیاه در محیطی سربسته انجام دهید.

۴- نوع خاک : خاک این گیاه ازیک پیمانه خاک رس ، یک پیمانه خاک برگ ویک پیمانه ماسه شکسته ترکیب می کنند.

۵- روش تکثیر: تکثیر این گیاهان باید در اوائل بهار در آپارتمان انجام گیرد. برای تکثیر روش تقسیم ریشه زا رابکار ببرند. چنانکه چند ین ریشه راکه هرکدام یک یا چند برگ داشته باشند رابا هم بکاریم گیاه تنومند و بزرگیرا به بار خواهد آورد.

[FereShteH]

گیاهی زیبا و نگهداری ساده


این گیاه به مراقبت زیادی احتیاج ندارد هم زیبا و ارزان است. نگهداری و تکثیر آن ساده و برای افراد تازه کار توصیه می شود . متعلق به خانواده لیلیاسه و زادگاهش آفریقای استوائی در هوای آزاد و زادگاهش به درختان تنومندی تبدیل می گردند ، سریع الرشد و نگهداری آنها ساده ، برگها بلند و کشیده و مانند نخل با حذف جوانه انتهایی دو یا سه شاخه جدید در محل قطع شروع به رشد نموده و منظره جالبی به گیاه می دهد گیاهان جوان برای کاشت گروهی بسیار مناسب هستند ، نسبت به عوامل نامساعد محیطی تاحدودی مقاوم ولی بهتر است در نور کافی نگهداری گردند .

نیاز ها

نور :در نور کافی نگهداری شود از تابش مستقیم نور خورشید بپرهیزید چون به گیاه آسیب می رساند اگر هوا تاریک باشد برگها رنگ خود را از دست می دهند . از نظر نوری گیاه خوبی است و مقاوم .

دما :حداقل درجه حرارت ۱۶ درجه است و مقاوم تا ۱۳ درجه و در تابستان حداکثر ۲۴ درجه سانتیگراد . نسبت به سرما حساس است . آبیاری :نسبت به خشکی حساس است ، دوبار در هفته در تابستان و یکبار در هفته در زمستان آبیاری کنید ، مواظب باشید زهکش همیشه باز باشد تا از باتلاقی شدن خاک جلوگیری شود . آبیاری بیش از اندازه باعث پوسیدگی گیاه می گردد .

خاک : خاکی مخلوط از برگ پوسیده و کود حیوانی و خاک باغچه با نسبتهای مساوی برای گیاه مناسب است بهتر است مقدار برگ بیشتر باشد بیشتر به سمت خاک برگ برود .

تکثیر : قلمه زدن با گیاه برگ دار که با قطع ساقه و کاشت در ماسه و ریشه دار کردن آن . البته پس از قطع گیاه ، گیاه مادری چند شاخه می گردد که منظره زیبایی می دهد ( حالت دو شاخه زیباتر است ) . ساقه های بلند گیاه را قطعه قطعه کرده و به صورت افقی در ماسه بکارید . ( مانند دیفن باخیا ).

[FereShteH]

گیاهی با گل های مخملی


گیاهی با گل های بسیار زیبا که از دیدن آنها لذت می برید. قرنفل: گیاهی است دوساله از جنس میخک‌ها (Dianthus)، راسته کاریوفیلالس (Caryophyllales)، خانواده میخکیان (Caryophyllaceae).

گیاهی است دو ساله با گل های کوچک، مخملی به رنگ های صورتی، سفید، قرمز، بنفش و مخلوط سفید و قرمز که به تعداد زیاد در یک گل آذین چتر مانند با هم مجتمع می شوند. عمر گل ها به چند هفته می رسد. برگ ها باریک و سرنیزه ای به رنگ سبز متمایل به خاکستری است. این گیاه نسبت به سرما مقاوم است و عمدتاً در حاشیه باغچه کاشته می شود یا به شکل گل بریده از آن استفاده می کنند.

قرنفل گل‌های کوچک، مخملی به رنگ‌های صورتی، سفید، قرمز، بنفش و مخلوط سفید و قرمز دارد که به تعداد زیاد در یک گل آذین چترمانند با هم مجتمع می‌شوند. عمر گل‌ها به چند هفته می‌رسد.

قرنفل گلی است معطر که در باغ‌ها برای زینت می‌کارند. قرنفل و میخک را گاه یکی می‌گیرند.اصل نام آن کرن‌پهول از زبان هندی و به معنای «گل گوش» است که صورت عربی‌شدهٔ آن به شکل قرنفل درآمده‌است.

کرن در هندی به معنای گوش و پهول به معنای گل است. زنان اهل هند آن را در سوراخ گوشواره در گوش می‌کردند تا بسته نشود .واژه کرن‌پهول در هندی بعداً به معنای عام گوشواره نیز به‌کار رفت.

نیازمند مکان آفتابی، خاک مرطوب، حاصلخیز و تقریباً غنی از مواد آلی و به خوبی زهکشی شده است. تکثیر آن از طریق تقسیم بوته و تهیه قلمه خوابانیدن و کاشت بذر امکانپذیر است. بذر را در فروردین یا اردیبهشت در مخلوطی از خاک برگ و خاک باغچه در خزانه هوای آزاد می کارند و پس از چهار برگ شدن نشاها آن ها را به گلدان منتقل می کنند. قلمه را نیز در اواخر زمستان یا اوایل بهار از شاخه های گل نداده انتخاب می کنند و در ماسه می کارند.

قرنفل با گرامینه های زینتی، پامچال و بومادران هماهنگی خاصی دارد.در ایران از قدیم در باغها کشت می‌‌شده است. نسبت به سرما مقاوم است. بذر آن در تیر و مرداد کشت و نشاها در شهریور و مهر به محل اصلی منتقل می شود. این گیاه بومی فرانسه می باشد,مشخصات گیاه شناسی گیاهی است دو ساله با ارتفاع بوته بین ۳۰-۴۵ سانتیمتر.دارای گل قرمز صورتی وسفید که از اواسط بهار ظاهر میشود دوره گلدهی تا اواسط تابستان میباشد این گیاه دارای ارقام کم پر- پر پر- پا کوتاه و پا بلند است .

[FereShteH]

گیاه زینتی آزالیا در باغ azalea


فروشندگان گل و گیاه زینتی وقتی آزالیا را برای فروش عرضه میکنند که پر از گل و غنچه است. برای اینکه پس از خریدن گیاه آزالیا و اوردنش به منزل با افتادن غنچه ها و ریختن برگهای گیاه آزالیا مواجه نشویم لازم است که اولا گیاه آزالیا را از نقاط گرم اتاق دور نگهداریم و ثانیا به گیاه آزالیا آب فراوان باید داد بنابر این باید به یاد داشته باشیم که گلدان گیاه آزالیا را در خنک ترین نقطه اتاق و در برابر نور کافی قرار دهیم .

گیاه زینتی آزالیا در گلدان برای آپارتمان azalea

چناچه گهگاه گلدان آزالیا را از انتها برای مدت چند دقیقه درون سطل محتوی آب قرار دهیم به سلامتی گیاه کمک زیادی کرده ایم.

در بهار اگر گلدان گیاه آزالیا را در زیر باران ملایم قرار دهیم تا از آب باران که فاقد مواد آهکی است استفاده کند مفید خواهد بود.

باید بدانیم که هر قدر محل نگهداری گلدان گیاه آزالیا خنک تر باشد گلهای آزالیا پردوام تر خواهد بود.

پس از اینکه گل دادن آزالیا تمام شد گلهای خشک شده را جدا کرده و گلدان رادر محلی که نور کافی به آن برسد د رحرارت ۶ تا ۸ درجه سانتیگراد قرار داده و از میزان آب دهی باید کاست.
جوانه های جدید را نیز از شاخه ها باید جدا کرد.

گیاه زینتی آزالیا به صورت بونسایی azalea

اواخر پاییز مجددا شکوفه ها ظاهر شده و تا اواسط زمستان گیاه آزالیا پر از گل خواهد گردید.
نوعی از آزالیا به نام آزالیای ژاپنی را در زمستان نیز میتوان در باغچه نگهداشت ولی تابستانها باید در محل نیمه سایه قرار گیرد.

برای تکثیر گیاه آزالیا لازم است از ساقه های قدیمی و ضخیم استفاده کرد.

قلمه زنی باید در فصل تابستان و در مخلوطی به نسبت مساوی از پیت و ماسه تحت دمای ۱۵ درجه سانتیگراد صورت گیرد.

[FereShteH]

صدای پای بهار با سنبل


سنبل گیاهی است که از زمانهای قدیم کاشتن آن متداول بوده است .

این گیاه از خانواده سوسنیها و پیازی ، به بلندی ۱۵ تا۲۰ سانتیمتر و گل های زودرس آن بشکل خوشه انتهای ساقه گوشتی معمولا از نیمه اسفند تا فروردین باز میشود و به رنگهای سفید ، قرمز ، آبی ، بنفش ، صورتی و زرد و غیره است .این گیاه را در آپارتمان می توان درون پیت ، ماسه و یا آب پرورش داد .برای نگهداری آن در آب به گلدانهای مخصوصی نیاز دارد که دارای دهانه ای گشاد و گلوگاهی باریک باشند ، بقسمی که آب ریشه ها را فرا گرفته و مماس با انتهای پیاز گل باشد.سنبل ، در تاریکی مطلق ریشه تولید میکند .

بنابراین بهتر است بدین منظور پیاز را در قفسه آشپزخانه گذارده و حرارتی معادل ۹ – ۱۱ درجه سانتیگراد برای آن فراهم نمود . پیازهائیکه در شن خوابانده شده اند را لازم است با گلدان در نقطه ای از باغچه که از خطر یخبندان محفوظ باشد دفن نمود.برای اینکه بیرون آوردن گلدان از خاک در زمستان آسان شود می توان قبلا پوششی اطراف گلدان قرار داد . زمانی سنبل را به روشنائی آورید که جوانه ها آنقدر برجسته شده باشند که بشود آنها را با دست لمس کرد .هیچگاه گیاه را در مکانی که خیلی گرم باشد قرار ندهید .

هرچه می توانید بر روی برگها آب بپاشید تا شادابی خود را حفظ کنند . برای نگهداری سنبل در منزل پیازهای پرورش یافته مخصوص مورد نیاز است که معمولا پس از یکبار گل دادن غیر قابل استفاده میشوند مگر اینکه در خاک مناسبی رشد کرده باشند که در این صورت هم ممکن است پیازچه ها دوسال طول بکشد تا گل بدهند .

[FereShteH]

نام فارسی : کلم زینتی
نام علمی : Brassica oleraceae
نام انگلیسی : Ornamental Cabbage, ornamental Kale
خانواده : CRUCIFERAE
نام فارسی : کلم زینتی
نام علمی : Brassica oleraceae
نام انگلیسی : Ornamental Cabbage, ornamental Kale
خانواده : CRUCIFERAE

گیاهان گونه Brassica oleraceae همیشه سبز بوده ولی به صورت دو ساله کاشته شده و استفاده زینتی از برگهای آن در حقیقت در طول یکسال انجام می‌گیرد. به این ترتیب که در پائیز و زمستان سال اول برگها درشت و رنگین شده و با فرارسیدن بهار سال بعد برگها به سبزی گرائیده ساقه طویل گشته و تولید گل می‌کند، بذرهای آن نیز در تابستان می‌رسند. گل‌های این گیاه از نقطه نظر زینتی حائز اهمیت نیستند. ولی بهر حال زیبائی خاص خود را دارا می باشند.ارتفاع و گستردگی آن در واریته‌های مختلف (پاکوتاه ، پابلند) متغیر می‌باشد.

بوته‌های نسل F1 یکنواخت می‌باشند و دارای برگ‌های تک رنگ بوده و شفافیت و خلوص رنگ‌ها نیز بیشتر می‌باشد و از رشد سریع و قدرت و استقامت بیشتری برخوردارند. زیرا قدرت هیبرید زیادتر از قدرت والدین است.واریته‌های موجود در ایران همه حاصل بذرهای هیبرید نسل‌های بعد از F1 بوده و برگها طیف وسیعی از رنگهای قرمز، سفید، صورتی و سبز را دارا می‌باشند.



از لحاظ شکل برگها نیز کلم‌های زینتی به سه دسته تقسیم می‌گردند

۱ـ واریته‌های کلم با برگهای لبه گرد و بدون بریدگی (Round leaves ) : گیاهانی پاکوتاه و توپر می‌باشند که برگهای اطراف سبز بوده و برگهای قسمت مرکزی به رنگ‌های قرمز، صورتی و سفید دیده می‌شوند.این واریته‌ها زود رنگ گرفته و در پائیز دارای رنگهای درخشان و زیبا می‌شوند.در برابر سرمای زمستان نیز مقاومت داشته و از بین نمی روند.

۲ـ کلم‌های زینتی دارای برگهای چین خورده (Fringed leaves) : گیاهانی توپر با برگ متراکم و چین خورده که در اندازه‌های کوتاه قد و متوسط دیده می‌شوند و دارای رنگ‌های قرمز تند، سفید، ارغوانی می باشند. این واریته‌های در پائیز رنگ گرفته و نسبت به سرمای زمستان نیز بردبار می‌باشند.

۳ـ کلم‌های زینتی دارای برگهایی با بریدگی‌های عمیق و پرمانند (Feather leaves) : این واریته‌ها دارای برگهایی دندانه‌دار با بریدگی‌های عمیق می‌باشند. همچنین دارای ساقه‌ای کلفت و قوی بوده که تاج گسترده آن را نگه می‌دارد.

به طور کلی مقاومترین گروه نسبت به سرمای سخت زمستانه این گیاهان می‌باشند و جهت کاشت در مناطق با سرمای سخت بسیار مناسب هستند.رنگ دهی این گروه نیز دیر شروع شده و در سرمای شدید رنگ برگها شفافیت و خلوص خود را پیدا می‌کنند.

نیازهای اکولوژیک :
نور : به طور کلی کلم‌های زینتی باید در محیط کاملاً آفتابی کاشته شوند. فاصله نشاء‌ها باید طوری انتخاب شوند که نور کافی به گیاه برسد. در غیر اینصورت ساقه‌ها جهت رسیدن به نور بلند شده و سست و توخالی خواهند شد و گیاه ظاهری نازیبا پیدا خواهد کرد.

آب : این گیاه به آب فراوان نیاز دارد و خاک آن همیشه باید مرطوب نگاهداشته شود.

خاک : گیاهان خانواده کلم در خاکی که حاوی مقداری آهک باشد رشد مناسبی دارند، ولی بایستی با افزودن کودهای آلی (خاکبرگ + کود پوسیده دامی) محیط خاک را خنثی و تا حدی اسیدی نگاه داشت.

کود : در مورد مصرف کود برای کلم زینتی باید کمی دقت شود، زیرا کمبود مواد غذایی سرعت و درجه رنگ دهی برگها را کاهش داده و باعث زرد شدن و ریزش برگها می‌شود. افزودن کودآلی به خاک مناسب می‌باشد. نکته قابل توجه اینست که در هنگامی که برگها در حال تغییر رنگ می‌باشند به هیچ وجه نباید از کود ازته استفاده نمود. زیرا برگها قدرت تغییر رنگ خود را از دست می‌دهند.

دما : تغییر رنگ و ایجاد رنگهای زیبا در ناحیه مرکزی برگها زمانی آغاز می‌گردد که درجه حرارت هوا به ۱۵ درجه سانتیگراد کاهش پیدا نماید. با تقلیل درجه حرارت رنگ‌ها خلوص بیشتری پیدا می‌کنند . کلم زینتی سرمای ۱۰ـ درجه سانتیگراد را در زمستان می‌تواند تحمل کند. واریته‌های قرمز رنگ مقاومت بیشتری در برابر سرما دارند.



روش‌های ازدیاد :

۱ـ کاشت بذر : (هنگامی که درجه حرارت حدود ۲۰ درجه سانتیگراد باشد)
زمان کاشت بذر در هوای آزاد اردیبهشت و خرداد ماه است. بذرها داخل کرت کاشته شده وقتی نشاء‌ها حدود ۵ تا ۶ برگه شدند می‌توان آنها را به داخل گلدان نشایی منتقل کرد. (استاندارد دهانه گلدان نشایی حدود ۱۰ تا ۱۲ سانتیمتر می‌باشد.)

حدود ۱۵ تا ۲۰ روز بعد دوباره نشاء‌ها را به گلدان خیاری(استاندارد دهانه آن ۲۰ سانتیمتر می‌باشد) منتقل می‌کنند.

در مرحله‌ای که نشاء در گلدان خیاری قرار دارد به گیاه به هیچ وجه نباید کود ازته داده شود زیرا در کیفیت و سرعت تغییر رنگ برگها تاثیر منفی دارد.



زمان کاشت در زمین اصلی :

از اواسط پائیز که هوا خنک می‌شود می‌توان اقدام به کاشت آن نمود.

۲ـ تقسیم بوته :
عمل تقسیم بوته شیوه‌ای متداول جهت تکثیر این گیاه است که در فصل بهار (اواخر اسفند تا اواخر فروردین) صورت می‌گیرد.

آفات و بیماریها :
به طور کلی چون این نشاء‌ها در سطوح نسبتاً کوچک جهت زیبائی کاشته می‌شوند. مشکل چندانی در رابطه با آفات نخواهند داشت. در هر حال از جمله آفات کلم زینتی می‌توان به موارد زیر اشاره نمود.

ـ پروانه سفید کلم Pieris brassicae L.
این پروانه سفید رنگ در روی کلم زینتی تخمگذاری نموده و لارو حشره‌ از برگهای کلم تغذیه نموده و از برگها فقط رگبرگها را باقی می‌گذارد.

مبارزه :
مبارزه شیمیایی با سم‌های کلری مثل تیودان که به نسبت یک در هزار در آب حل شده باشد، انجام پذیراست. با حشره‌کش میکربی توریسید (Thuricid) هم لاروهای سفیده کلم را می‌توان از بین برد. مبارزه از طریق سوزاندن باقیمانده برگهای کلم نیز امکانپذیر است.

۲ـ شته کلم : Brevicoryne Brassicae L.
این شته بیشتر روی برگهای کلم دیده می‌شود و در تمام نقاط ایران وجود دارد.

ـ مبارزه با آن بوسیله سوزاندن باقیمانده برگهای کلم انجام می‌گیرد.

ـ برای مبارزه شیمیایی می‌توان سولفات دونیکوتین ۴۰ % را به نسبت یک تا دو در هزار درصد لیتر آب، با ۷۵ تا ۱۰۰ قسمت مویان حل کرده و روی کلم‌ها پاشید.

ـ کاربرد :
ـ این گیاه به طور کلی مقاومت زیادی نسبت به آلودگی و خشکی ندارد، در عین حال در بسیاری از نقاط شهر در داخل رفیوژها، لچکی‌ها و میادین کاشته شده است. بخصوص در رفیوژها و لچکی‌ها کاشت آنها مستلزم حضور انسان، آبیاری و مراقبت می‌باشد که در نهایت نتیجه مطلوب را از لحاظ زیباسازی نیز ایجاد نمی‌کند و مشاهده برگ‌های غبار گرفته و پژمرده این گیاه تاثیر مطلوبی بجای نمی‌گذارد.

ـ در میادین نیز با رعایت فاصله از حاشیه و بدور از دود مستقیم اگزوز اتومبیل‌ها می توان از این گیاه استفاده نمود.

ـ بهترین کاربرد این گیاه زیبا کاشت آن در باغ و پارک برای ایجاد نقش همراه با گیاهان پوششی همیشه سبز می‌باشد. بعنوان گیاه پوششی که در زمستان کاربرد دارد می‌توان از چمن، شبدر، پاپیتال و پیچ تلگرافی استفاده نمود.