بیاین حافظ بخونیم (مشاعره با ابیات و غزلهای حضرت حافظ)

[مهدی]

تا لشکر غمت نکند ملک دل خراب
جان عزيز خود به نوا می‌فرستمت

[shokofe]

ترسم که صرفه‌ای نبرد روز بازخواست
نان حلال شیخ ز آب حرام ما

[مهدی]

از چرخ به هر گونه همی‌دار امید
وز گردش روزگار می‌لرز چو بید

[shokofe]

دادگرا تو را فلک جرعه کش پیاله باد
دشمن دل سیاه تو غرقه به خون چو لاله باد

[مهدی]

در باغ چو شد باد صبا دایهٔ گل
بربست مشاطه‌وار پیرایهٔ گل

[shokofe]

لاله بوی می نوشین بشنید از دم صبح
داغ دل بود به امید دوا بازآمد

[مهدی]

در سنبلش آویختم از روی نیاز
گفتم من سودازده را کار بساز

[shokofe]

زان روی که از شعاع نور رخ تو
خورشید منیر و ماه تابنده شده‌ست

[مهدی]

تا مطربان ز شوق منت آگهی دهند
قول و غزل به ساز و نوا می‌فرستمت

[shokofe]

تا کی بود این گرگ ربایی، بنمای
سرپنجهٔ دشمن افکن ای شیر خدای