مشاعره سنتی

[رزیتا]

روزگاری شد که در میخانه خدمت می کنم
در لباس فقر کار اهل دولت می‌کنم

[ساقي]

می ده گزافه ساقیا تا کم شود خوف و رجا
گردن بزن اندیشه را ما از کجا او از کجا

[رزیتا]

از نامه سیاده نترسم که روز حشر
با فیض لطف او صد از این نامه طی کنم

[فرانک]

مکن کاری که بر پا سنگت آیو
جهان با این فراخی تنگت آیو

[مجتب]

وفا مجوی ز دشمن که پرتوی ندهد

چو شمع صومعه افروزی از چراغ کنشت

[deltang]

تا تو را جای شد ای سرو روان در دل من

هیـچ کـس مـن نپسـندم کـه بجـای تـو بُـوَد

[abadani]

تو خود از کدام شهری که زدوستان نپرسی
مگر اندر آن ولایت که تویی وفا نباشد

[deltang]

دوش گفتم ساقیش را هوش دار

ساقیش گفتا مرا بی‌هوش باد

[abadani]

دانی که چنگ و عود چه تقریر می کنند
پنهان خورید باده که تعزیر می کنند

[مجتب]

دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

بشکست عهد وز غم ما هیچ غم نداشت