بیاین حافظ بخونیم (مشاعره با ابیات و غزلهای حضرت حافظ)

[سالومه]

در خرابات مغان نور خدا مي‌بينم
اين عجب بين که چه نوري ز کجا مي‌بينم

[مهدی]

مسلمانان مرا وقتی دلی بود
که با وی گفتمی گر مشکلی بود
به گردابی چو می‌افتادم از غم
به تدبیرش امید ساحلی بود

[سالومه]

دوش رفتم به در ميکده خواب آلوده
خرقه تردامن و سجاده شراب آلوده
آمد افسوس کنان مغبچه باده فروش
گفت بيدار شو اي ره رو خواب آلوده

[مهدی]

هر دوست که دم زد ز وفا دشمن شد
هر پاکروی که بود تردامن شد

[فرانک]

دامن دوست به صد خون دل افتاد به دست
به فسوسی که کند خصم رها نتوان کرد

[مهدی]

دادگرا تو را فلک جرعه کش پیاله باد
دشمن دل سیاه تو غرقه به خون چو لاله باد

[فرانک]

دلم امید فراوان بوصل تو داشت
ولی اجل بره عمر رهزن املست

[مهدی]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودازده از غصه دو نیم افتادست

[فرانک]

تا چو مجمر نفسی دامن جانان گیرم
جان نهادیم بر آتش ز پی خوش نفسی

[مهدی]

یکی تیغ داند زدن روز کار
یکی را قلمزن کند روزگار