مشاعره واژه ای

[مهدی]

مرا از بس که او دم داد و دل غم دید در عشقش
غمش بگسیخت تسبیحم، دمش دربست زنارم

[shokofe]

دلها همه در چاه زنخدان انداخت
وآنگه سر چاه را به عنبر بگرفت

[مهدی]

ز دور چرخ دولابی به چاه غم فرورفته
ز احکام قضای آسمانی گشته زندانی

[shokofe]

دگر مربی اسلام شیخ مجدالدین

که قاضی‌ای به از او آسمان ندارد یاد

[مهدی]

قاضی ار با ما نشیند بر فشاند دست را
محتسب گر می‌خورد معذور دارد مست را

[shokofe]

ماهی که قدش به سرو می‌ماند راست
آیینه به دست و روی خود می‌آراست

[مهدی]

در دلم چون غمت ای سرو روان برخیزد
همچو سرو این تن من بی‌دل و جان برخیزد

[shokofe]

غم در دل تنگ من از آن است که نیست
یک دوست که با او غم دل بتوان گفت

[مهدی]

نخورم غم نخورم غم ز ریاضت نزنم دم
رخ چون زر بنگر گر زر بسیار ندارم
نخورد خسرو دل غم مگر الا غم شیرین
به چه دل غم خورم آخر دل غمخوار ندارم

[shokofe]

خسروا گوی فلک در خم چوگان توشد

ساحت کون ومکان عرصهٔ میدان تو باد