مشاعره واژه ای

[فرانک]

این که خاک سیهش بالین است
اختر چرخ ادب پروین است

[مهدی]

چون بر سر کوی یار خسبیم
بالین و لحاف ما ثریاست
چون در سر زلف یار پیچیم
اندر شب قدر قدر ما راست

[natanaeil]

در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا
سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت

[مهدی]

هم‌چو احمد که کمند انداخت جانش
تا کمندش برد سوی آسمانش
گفت حقش ای کمندانداز بیت
آن ز من دان ما رمیت اذ رمیت

[فرانک]

آن کس که بداند و بداند که بداند
اسب خرد از گنبد گردون بجهاند

[niyaz]

آن سيه چرده که شيريني عالم با اوست
چشم ميگون لب خندان دل خرم با اوست

[رزیتا]

دلبرم عزم سفر کرد خدا را یاران
چه کنم با دل مجروح که مرهم با اوست

[مهدی]

بتا چون غمزه‌ات ناوک فشاند
دل مجروح من پیشش سپر باد
چو لعل شکرینت بوسه بخشد
مذاق جان من ز او پرشکر باد

[ایلناز]

بی لعل لبت وصف شکر می‌نتوان کرد
بی عکس رخت فهم قمر می‌نتوان کرد
چون صدقه ستانی است شکر لعل لبت را
وصف لب لعلت به شکر می‌نتوان کرد

[رزیتا]

تو مگر بر لب آبی به هوس ببنشینی
ورنه هر فتنه که بینی همه از خود بینی