دوست تازه چون شراب تازه است

[amir ahmadi]

نیک بخت انسانی که خویشتن را نکوهش نمی کند

ودر نومیدی غرقه نمی گردد

[amir ahmadi]

نیکبخت انسانی که در سخن گناه نکرده است

و از غم خطایای خویش اشفته نیست

[amir ahmadi]

انسان لئیم را ثروت سودی ندارد
واز برای انسان طماع اموال هنگفت به چه کار اید
ان که اندوزد و نخورد بهر دگران اندوخته است
از اموال او دگران متنعم خواهند گشت
انکه با خویشتن سخت دل است با که خوش دل خواهد بود
از اموال خویش نیز بهره نخواهد برد
ستمگرتر از ان که خویشتن را عذاب می دهد انسانی نیست

این است سزای خباثت او

[amir ahmadi]

چون نیکی کند از روی سهو است
سرانجام خباثت خویش اشکار می سازد
انسانی که نگاهی طماع داردخبیث است
همو که دیدگان خویش می گرداند و زندگی دگری را خوار می دارد
انسان حسود از انچه دارد خشنود نیست
طمع خشکاننده جان است
خسیس در نان ممسک است

و در سفره او قحطیست

[amir ahmadi]

پسرم اگر استطاعت داری با خویشتن نیک رفتار باش
وهدایایی را که خداوند می خواهد بر او تقدیم دار
فراموش مکن که مرگ درنگ نخواهد کدو
و پیمان منزلگه مردگان بر تو اشکار نگشته است
پیش از ان که بمیری با دوستان خود نیکی کن
و به قدر استطاعت خود گشاده دست باش
نیکبختی اکنون را از خویشتن دریغ مدار
نصیب خود را از میل مشروع از دست مگذار
ایا ثروت خویش از برای دگران بر جای نخواهی نهاد
و اموال تو به قرعه قسمت نخواهد گشت

بده و بستان و دغدغه های خویش را به چیزی مگیر

[amir ahmadi]

شادمانی را در منزلگه مردگان نتوان جست
هر کالبدی چون جامه فرسوده می شود
قانون سرمدی چنین است که باید مرد
همچنان که شاخساران سرسبز درختی تناور
گاه فرو می افتد گاه می روید
نسلهای افریده از گوشت و خون نیز چنین اند
پاره ای میمیرند و پاره ای می زایند
هر عمل تباه زوال می پذیرد

و کننده عمل با ان می رود

[amir ahmadi]

مگوی خداوند مرا به گناه کردن واداشته است
چه او کاری نمی کند که از ان نفرت دارد
مگوی اوست که مرا به گمراهی کشانده
چه او را به گنه کار نیازی نیست

خداوند از هر گونه کراهت بیزار استو ترسندگان او هیچ کراهتی را دوست ندارند

[amir ahmadi]

خداوند که در ازل انسان را افرید
و او را به رای خویش وا گذاشت
اگر او را می خواهی فرمانهایش را پاس بدار
تا به انچه مایه خرسندی اوست وفادار مانی
برابرتو اب و اتش نهاده است

بر وفق میل خویش دست پیش ار....

[amir ahmadi]

شادمانی را در منزلگه مردگان نتوان یافت

[amir ahmadi]

تو متبارکی ای خداوند همه مخلوقات
و نامت متبارک است
تو ادم را افریدی
تو همسر او حوا را افریدی
تا یاور و پشتیبانش باشد
و نسل انسان از این دو زاده شد
تو گفتی ادم نباید تنها بماند
پس برایش همدمی همانند او بیافرینم

پس افریدی بس افریدنی