مشاعره با اشعار خودمان

[SonBol]

تنها يادگار من همين گل شقايقه
اگه پر پر بشه بازم ميدوني كه عاشقه

[haj_amir]

هر نفسی که میکشم بیاد تو
باشدم مرحمی بر زخم دوریت

[mary.f]

تقدیر من این است که هر لحظه به یادت
چون شمع بسوزم تا کنم جان به فدایت

[haj_amir]

تو از جادوی گیسو گویی و فریب چشمش
من از چه گوییم که ندیدم جز مهرش

[souvenir82]

حسين امروز تنها و حسين امروز مظلوم است

[haj_amir]

تا با منش باشد قصه موی دراز
چه گویم من که نباشد غصه دراز

[ساقي]

ز غصه نگو « حاجي » که دل من ريش است

و از سر و موي نگوي که دل من زار است

[abadani]

ز غصه كي بتو گفتم دلت مبادا ريش
سخن نگفتم از سر و مويي كه بس زار است

[ساقي]

تا شدم در برت شيدا و مدهوش
ريش خندي زدي هه! ديوانه مجنون

[abadani]

ريشم كجاست كه خنده زنم اي نگار فرخ فال
دعوي كجا برم كه شدم خود ز غيبتت مجنون