مشاعره واژه ای

[مستور]

هر که را برخاک بنشانی به خاکت می کشند
شمـــع آخــر تکیـــه بــر خاکستـر پـــروانــه زد

[افسون 13]

هر چند که رنگ و بوی زیباست مرا
چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا
معلوم نشد که در طربخانه خاک
نقاش ازل بهر چه آراست مرا

[mary.f]

سرو چمان من چرا میل چمن نمی کند
همدم گل نمی شود یاد سمن نمی کند

[افسون 13]

یا رب ز کرم دری برویم بگشا
راهی که درو نجات باشد بنما
مستغنیم از هر دو جهان کن به کرم
جز یاد تو هر چه هست بَر از دل ما

[مستور]

راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد
شعری بخوان که با آن رطل گران توان زد

[افسون 13]

پیریم ولی چو عشق را ساز آید
هنگام نشاط و طرب و ناز آید
از زلف رسای تو کمندی فگنیم
بر گردن عمر رفته تا باز آید

[مستور]

یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

[افسون 13]

گه میگردم بر آتش هجر کباب
گه سر گردان بحر غم همچو حباب
القصه چو خار و خس درین دیر خراب
گه بر سر آتشم گهی بر سر آب

[مستور]

چنیــن است رســم ســــرای درشت
گهی پشت به زین و گهی زین به پشت

[افسون 13]

ای صافی دعوی ترا معنی درد
فردا به قیامت این عمل خواهی برد
شرمت بادا اگر چنین خواهی زیست
ننگت بادا اگر چنان خواهی مرد