بیاین حافظ بخونیم (مشاعره با ابیات و غزلهای حضرت حافظ)

[افسون 13]

منم که گوشه میخانه خانقاه من است
دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است
گرم ترانه چنگ صبوح نیست چه باک
نوای من به سحر آه عذرخواه من است

[مستور]

تا چه کند با رخ تو دود دل من
آینه دانی که تاب آه ندارد

[افسون 13]

دیر است که دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد
صد نامه فرستادم و آن شاه سواران
پیکی ندوانید و سلامی نفرستاد

[niham]

در بیابان گر به شوق کعبه حواهی زد قدم
سرزنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور

[افسون 13]

روزه یک سو شد و عید آمد و دلها برخاست
می ز خمخانه به جوش آمد و می باید خواست
نوبه زهدفروشان گران جان بگذشت
وقت رندی و طرب کردن رندان پیداست

[ماهین]

تا چه مجمر نفسی دامن جانان گیرم
جان نهادیم بر آتش ز پی خوش نفسی

[افسون 13]

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
بازآید و برهاندم از بند ملامت

[ماهین]

تحصیل عشق و رندی آسان نمود اول
آخر بسوخت جانم در کسب این فضائل

[افسون 13]

لب باز مگیر یک زمان از لب جام
تا بستانی کام جهان از لب جام
در جام جهان چو تلخ و شیرین به هم است
این از لب یار خواه و آن از لب جام

[ماهین]

من سر گشته هم از اهل سلامت بودم
دام راهم شکن طره ی هندوی تو بود