بیاین حافظ بخونیم (مشاعره با ابیات و غزلهای حضرت حافظ)

[fatemiii]

درخت دوستی بنشان که کام دل ببار آرد
نهال دشمنی بر کن که رنج بی شمار آرد
چومهمان خراباتی به عزّت باش با رندان
که درد سر کشی جانا گرت مستی خمار آرد
شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما
بسی گردش کند گردون بسی لیل و نهار آرد

[پریشان]

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز

چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

[fatemiii]

در بزم دور یک دو قدح درکش و برو

یعنی طمع مدار وصال دوام را

[پریشان]

ازهر کرانه تیر دعا کرده ام روان

باشد کز آن میانه یکی کارگر شود

[fatemiii]

دوش ديدم كه ملائك در ميخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پيمانه زدند

[پریشان]

دولتی را نباشد غم از آسیب زوال

بی تکلف بشنو دولت درویشانست

[fatemiii]

توبه کردم که نبوسم لب ساقی و کنون
میگزم لب که چرا گوش به نادان دادم

[پریشان]

مکن ز غصه شکایت که در طریقت طلب

براحتی نرسید آنکه زحمتی نکشید

[fatemiii]

در دایره قسمت ما نقطه پرگاریم
لطف انچه تو اندیشی حکم انچه تو فرمایی

[پریشان]

یک قصه بیش نیست غم عشق و این عجب

کز هر زبان که میشنوم نا مکررست