مشاعره سنتی

[shokofe]

ماجرای من ومعشوق مرا پایان نیست
هر چه آغاز ندارد نپذیرد انجام

[مهدی]

موج دریا را نباشد اختیار خویشتن
دست بردار از عنان گیر و دار خویشتن

[shokofe]

نکته‌ای دلکش بگویم خال آن مه رو ببین

عقل و جان را بسته زنجیر آن گیسو ببین

[مهدی]

نه از پیری مرا این رعشه افتاده است بر اعضا
به آب روی خود چون ساغر سرشار می لرزم

[shokofe]

می صبوح و شکرخواب صبحدم تا چند

به عذر نیم شبی کوش و گریه سحری

[مهدی]

یار من آن که لطف خداوند یار اوست
بیداد و داد و رد و قبول اختیار اوست

[shokofe]

تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم

تبسمی کن و جان بین که چون همی‌سپرم

[مهدی]

مجوی در سفر بیخودی مقام از من
که در محیط، کمر باز می‌کند سیلاب

[shokofe]

بنوش جام صبوحی به ناله دف و چنگ

ببوس غبغب ساقی به نغمه نی و عود

[مهدی]

دارد خط پاکی به کف از ساده‌دلیها
دیوانهٔ ما را چه غم از روز حساب است