مشاعره سنتی

[FereShteH]

نهفته نفس سوی مخزن هستی رهی دارد

نهانی شحنه‌ای میباید این دزد نهانی را

[مهدی]

ای چشم تو مست خواب و سرمست شراب
صاحبنظران تشنه و وصل تو سراب
مانند تو آدمی در آباد و خراب
باشد که در آیینه توان دید و در آب

[FereShteH]

بگرداندیم روی از نور و بنشستیم با ظلمت

رها کردیم باقی را و بگرفتیم فانی را

[مهدی]

از در یار گذر نتوان کرد
رخ سوی یار دگر نتوان کرد

[FereShteH]

در آدم شد پدید این عقل و تمییز

که تا دانست از آن اصل همه چیز

[مهدی]

ز زلفت زنده می‌دارد صبا انفاس عیسی را
ز رویت می‌کند روشن خیالت چشم موسی را

[FereShteH]

از دل و جان شرف صحبت جانان غرض است

غرض این است وگرنه دل و جان این همه نیست

[مهدی]

تو آفتاب ملکی و هر جا که می روی
چون سایه از قفای تو دولت بود دوان

[FereShteH]

نخست از فکر خویشم در تحیر

چه چیز است آن که خوانندش تفکر

[مهدی]

رخ سوی خرابات نهادیم دگربار
در دام خرابات فتادیم دگربار