اخبار کوتاه بخش نجوم - صفحه 9

**رزیتا** · #81 05-02-2010

بزرگترین تلسکوپ‌ جهان ساخته‌می‌شود

جام جم آنلاین: سازمان تحقیقات نجومی اروپا دوشنبه اعلام کرد بزرگترین تلسکوپ جهان در دشت شمالی شیلی و با صرف هزینه ای برابر یک بیلیون دلار و با هدف جستجوی سیاره های شبه زمینی ساخته خواهد شد.

به گزارش زی نیوز ، تلسکوپ بسیار بزرگ اروپا با آینه ای به قطر 42 متر در کهکشان ها به جستجوی سیاره های فراخورشیدی خواهد بود و در کنار آن برای حل رمز ماده و انرژی تاریک تلاش خواهد کرد.
این تلسکوپ در ارتفاع سه هزار و 60 متری از سطح دریا و بر فراز کوه های شمالی شیلی در دشتی به نام «آتاکاما» ساخته خواهد شد زیرا این منطقه از آسمانی شفاف و درجات پایینی از بخار آب برخوردار است.
به گفته «لارس لیندبرگ کریستنسن» مدیر بخش EPO در این رصدخانه ابعاد بزرگ این تلسکوپ امکان مشاهده اجرامی به اندازه زمین را به وجود آورده و در عین حال امکان آزمایش مسائل فیزیکی بنیادین را تا درجه ای که تا به حال امکان پذیر نبوده است ، امکان پذیر خواهد کرد.
مطالعه بر روی سیاهچاله ها ، کهکشان ها و ماده و انرژی تاریک از برنامه های مهم این تلسکوپ بزرگ به شمار می رود. این تلسکوپ از سال 2018 به بهره برداری خواهد رسید.

منبع:جام جم

T I N A · #82 05-05-2010

انسان در زمان سفر خواهد کرد!

استفان هاوکینگ فیزیکدان انگلیسی که پخش مستندهایش از شبکه دیسکاوری توجه بسیاری از علاقمندان علوم فضایی را به خود جلب کرده است در بخشی از این برنامه اعلام کرد در آینده امکان سفر در زمان به وجود خواهد آمد.
هاوکینگ فیزیکدان مشهوری که از ابتلا به بیماری اختلال نورونی رنج می برد و هفته گذشته نسبت به برقراری ارتباط با بیگانگان فضایی که به اعتقاد وی به طور قطع در گوشه ای از جهان هستی در رفت آمد هستند به انسانها هشدار داده بود در برنامه جدید خود اظهار داشت فضاپیماها روزی به اندازه ای سریع سفر خواهند کرد که نمی توان تشخیص داد در حال رفتن هستند یا بازگشتن.
به اعتقاد وی روزی خواهد رسید که نظریه نسبیت انیشتین کاملا منسوخ خواهد شد و معتقد است در بخشی از تاریخ، زمانی که همه ما از دنیا رفته ایم، یک روز سفر در فضاپیمایی با سرعت ۶۵۰ میلیون مایل در ساعت با یک سال زمینی برابر خواهد بود.
محاسبه ریاضی چنین رویدادی در آینده ای به هر اندازه دور، بسیار غیر قابل تصور است. با این حال می توان تصور کرد روزی تکنولوژی با حرکتی اجتناب ناپذیر به سوی وقایع غیر قابل تصور، مسیری که بشریت را عمیقا متحول خواهد کرد به چنین توانایی دست پیدا کند.
هاوکینگ در برنامه تلویزیونی خود بارها تاکید داشته است که سفر در زمان تنها در حرکتی رو به جلو امکان پذیر خواهد بود.
هاوکینگ در سخنانش به این نکته اشاره دارد که تا به حال به دلیل ترس از واکنش جوامع علمی از بیان این مطالب خودداری کرده بوده است.
به هر حال نکته بدخواهانه یا نادرستی در پیش بینی های هاوکینگ وجود ندارد، تنها بخش ناراحت کننده سخنان هاوکینگ در این است که بسیاری از ما فرصت استفاده از چنین دانش پیشرفته ای را نخواهیم داشت.

T I N A · #83 05-05-2010

فضاپیمای كاسینی قمر آنسلادوس را بررسی می‌كند

فضاپیمای كاسینی در مأموریتی ویژه «آنسلادوس» قمر سیاره زحل را بررسی و كاوش می‌كند.
فضاپیمای كاسینی كه در مدار سیاره زحل قرار دارد، قرار است از نزدیكی «آنسلادوس» یكی از قمرهای این سیاره پرواز كند تا این قمر را مورد مطالعه و بررسی قرار دهد.
با توجه به جاذبه این قمر، كاسینی از فاصله ۱۰۰ كیلومتر (۶۰ مایلی) سطح آنسلادوس و قطب جنوب آن پرواز خواهد كرد.
دانشمندان قصد دارند میزان كشش و جاذبه این قمر را در این مأموریت اندازه بگیرند و همچنین بحث وجود آب در این قمر را مورد بررسی قرار می‌دهند.
فضاپیمای كاسینی ماموریتی است كه با همكاری آژانس فضایی آمریكا، آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی ایتالیا انجام شده و این فضاپیما در سال ۱۹۹۷ به فضا پرتاب شد و بعد از سفری هفت ساله، در سال ۲۰۰۴ در مدار سیاره زحل قرار گرفت و از آن زمان تاكنون توانسته تصاویر ارزشمندی از حلقه سیاره زحل و اقمار آن تهیه كند این فضاپیما در این مدت مأموریت خود توانست اقمار جدید این سیاره را كشف كند و اطلاعات ارزشمندی را در مورد این سیاره در اختیار دانشمندان قرار دهد.
طبق زمان‌بندی اصلی مأموریت "كاسینی " باید در جولای ۲۰۰۸ (تیر ۸۷) مأموریت این فضاپیما تمام می‌شد، اما هم اكنون مأموریت این فضاپیما به مدت دو سال تمدید شده است.
"جیم گرین " مدیر برنامه‌های علمی سیارات ناسا گفت: تمدید این مأموریت به كمك اسرار ناشناخته سیاره زحل كمك می‌كند.
یكی دیگر از مأموریت‌های تعریف شده برای فضاپیمای "كاسینی " كاوش بر روی "تیتان " و "انسلادوس " دو قمر سیاره زحل است. زیرا دانشمندان بر این باورند كه این دو قمر بسیار شبیه به زمین در زمانی كه حیات بر روی آن وجود نداشته، هستند.

T I N A · #84 06-14-2010

نشانه‌های حیات در بزرگ‌ترین قمر زحل؟!

هرچند یافتن آثاری از فعالیت‌های غیرمعمول شیمیایی در تیتان، قمر زحل، گمانه‌زنی‌های وجود موجودات فضایی را بر سطح این قمر افزایش داده، اما هیچ‌کدام به تنهایی سندی بر وجود حیات فرازمینی نیست.

هرچند یافتن آثاری از فعالیت‌های غیرمعمول شیمیایی در تیتان، قمر زحل، گمانه‌زنی‌های وجود موجودات فضایی را بر سطح این قمر افزایش داده، اما هیچ‌کدام به تنهایی سندی بر وجود حیات فرازمینی نیست.
در میان قمرهای منظومه شمسی، تیتان از همه شگفت‌انگیزتر است. با قطر ۵۰۵۰ کیلومتر، این قمر زحل بزرگ‌ترین قمر منظومه شمسی و تنها قمری است که جوی غلیظ (با ضخامت ۶۰۰ کیلومتر) به دور خود دارد.
در سطح آن چرخه اقلیمی متان وجود دارد و به تازگی کشف آثاری از فعالیت‌های غیرمعمول شیمیایی در سطح آن، گمانه‌زنی‌های وجود موجودات فضایی را بر سطح این قمر تقویت کرده است. محاسبات جدید زمینه‌ساز این تصور بوده‌اند.
با این حال هیچ‌کدام به تنهایی سندی بر وجود حیات فرازمینی نیستند. نیوساینتیست این موضوع را مورد بررسی قرار داده است.

● جنجال‌ها برای چیست؟
تیتان سطحی یخ‌زده با دمای ۱۷۸ درجه سانتی‌گراد زیر صفر دارد که برای وجود آب مایع بسیار سرد است.
با این حال ممکن است حیات راهی برای نفوذ یافته باشد. محققان در سال ۲۰۰۵ / ۱۳۸۴ اعلام کردند که ارگانیسم‌های روی سطح تیتان ممکن است با استنشاق هیدروژن و خوردن مولکول‌های آلی مانند استیلن و اتان بتوانند به زندگی خود ادامه دهند.
اکنون فضاپیما کاسینی مدارکی را یافته که نشان می‌دهد استیلن موجود در تیتان کم‌تر از آنی است که تصور می‌شد و میزان هیدروژن موجود در سطح نیز پیوسته کاهش می‌یابد. این موضوع احتمال وجود موجودات بیگانه‌ مصرف‌کننده این مواد را افزایش می‌دهد.
به نظر که شاهدی بر حیات است. ممکن است ما با نوعی حیات روبرو باشیم که برای زندگی بر روی تیتان یخی تکامل یافته باشد. این هم می‌تواند مشابه مدارک وجود حیات بر ماه باشد.

● چه چیز دیگری می‌تواند باعث فعالیت‌های شیمیایی غیرمنتظره شود؟
کریس مک‌کی، از مرکز تحقیقاتی آمس ناسا در کالیفرنیا و یکی از محققانی که نخستین بار نظریه موجودات استیلن‌خوار را مطرح کرد، معتقد است یکی از محتمل‌ترین توضیحات در این زمینه این است که ممکن است مدل‌های استفاده شده برای محاسبه جریان هیدروژن، شرایط این قمر را دقیقا شبیه‌سازی نکرده باشند.
این یعنی مدل مورد استفاده، میزان هیدروژن موجود در تیتان را بیش از حد محاسبه کرده و همین باعث این تصور می‌شود که عده‌ای در حال مصرف هیدروژن هستند؛ درحالی‌که این‌طور نیست. احتمال دیگر این است که محاسبات کاسینی نامطمئن‌تر از تصور ماست.

● اما اگر مدل‌های دیگر نیز مشخص کنند که هیدروژن واقعا در حال مصرف شدن است؟
با این حال این موضوع هنوز مدرکی بر وجود حیات نیست. مک‌کی می‌گوید همچنین این احتمال وجود دارد که هیدروژن طی یک روند غیر زیستی مصرف شود، به عنوان مثال واکنش با استیلن برای تولید متان.
اما احتمال این فرضیه کم است، زیرا تصور نمی‌شود کاتالیزورهایی چون مس و آهن که برای چنین واکنشی مورد نیاز هستند، در سطح یخی تیتان وجود داشته باشند و یا در سرمای بیش از حد، چندان تاثیرگذار باشند. اما مسلما این یک احتمال است.

● گام‌های بعدی چیست؟
تابه‌حال تنها یک مدل برای محاسبه هیدروژن موجود بر روی تیتان مورد استفاده قرار گرفته است.
هنگامی که مدل‌های بیشتری استفاده شده و اطلاعات کامل‌تری از کاسینی به‌دست آید، ما نظرات بهتری در مورد مصرف هیدروژن بر تیتان خواهیم داشت.
در این‌صورت آزمایش‌هایی که شرایط تیتان را بر روی زمین شبیه‌سازی می‌کنند، می‌توانند تاثیر کاتالیزورهای واکنش هیدورژن و استیلن را در تیتان بررسی کنند.

● آیا این مدرکی بر وجود حیات خواهد بود؟
خیر. ماموریت‌های بسیاری به سطح تیتان باید انجام شود تا مدارک روشنی در مورد حیات بر تیتان بیابیم. یکی از نخستین گام‌ها شاید ارسال روباتی مجهز به انواع طیف‌سنج‌ها باشد که می‌تواند به دنبال ملکول‌های زیستی پیچیده باشد که به نوبه خود می‌توانند مدرکی دال بر وجود حیات بر تیتان باشند.
گروهی از محققان از ناسا درخواست کرده‌اند که بودجه‌ای را برای چنین عملیاتی در نظر بگیرد.
در صورت موافقت، این فضاپیما در سال ۲۰۱۷ / ۱۳۸۶ پرتاب خواهد شد. سال گذشته، ناسا طرح پیشنهادی برخی دانشمندان را برای ارسال یک بالن و یک سطح‌نشین به مقصد تیتان را نپذیرفت و به جای آن، پروژه تحقیقاتی مشتری و قمرهایش را تصویب کرد که در سال ۲۰۲۰ / ۱۳۹۹ پرتاب خواهد شد.

گزارش : خبر آنلاین (www.khabaronline.ir)

T I N A · #85 06-15-2010

کشف ردپایی جدید از اقیانوس مریخی

دانشمندان به شواهد تازه ای دست یافته اند که می تواند به گونه ای این نظریه را که سطح نیم کره شمالی سیاره مریخ در حدود ۳.۵ میلیارد سال پیش از اقیانوسی بزرگ پوشیده شده بود تایید کند.

دانشمندان به شواهد تازه ای دست یافته اند که می تواند به گونه ای این نظریه را که سطح نیم کره شمالی سیاره مریخ در حدود ۳.۵ میلیارد سال پیش از اقیانوسی بزرگ پوشیده شده بود تایید کند.
بر روی زمین دلتاهای دریایی می توانند از ویژگیهای متفاوت، جزر و مد، ساختار ویژه و ساختارهای زمین شناختی برخوردار باشند اما آنچه درباره همه آنها یکسان به شمار می رود قرارگیری آنها در ارتفاعی یکسان است.
اکنون در گزارشی از دانشمندان دانشگاه کلرادو آمده است که مطالعه بر روی بقایای دلتاهای قدیمی در ارتفاعی مشابه بر روی مریخ نشان می دهد این دلتاها از اقیانوسی باستانی و عظیم به جا مانده اند.
دانشمندان برای چند دهه بر سر این موضوع که آیا اقیانوسی بزرگ مناطق پست شمالی مریخ را پوشانده بوده است یا نه به بحث و گفتگو پرداخته اند.

● دلتاهای رودهای مریخی
"دی آکیل" دانشمند دانشگاه کلرادو بر این باور است در صورتی که مریخ در گذشته از چرخه هیدرولژیکی وسیع به همراه بارش باران، منابع آبهای زیر زمینی، صفحات یخی و مسیرهای آب رو به سوی دریاچه ها و یا احتمالا اقیانوسی در نیمکره شمالی برخوردار بوده است در این صورت باید شواهدی از دلتاها که حدود این سرزمینهای پست را در ارتفاعی یکسان نمایان سازدرا در خود پنهان کرده باشد.
همچنین دره های رودخانه ای نیز که به سوی چنین اقیانوسی جاری بوده اند باید در ارتفاعی یکسان در جریان بوده باشند.
محققان به منظور آزمایش این نظریه از پایگاه داده های بقایای دلتاهای شناخته شده و شبکه های دره ها به همراه اطلاعات توپوگرافی به دست آمده از کاوشگر مریخی ناسا استفاده کردند.
آنها فرض کردند اکثر ویژگی های کنونی توپوگرافی سیاره سرخ تا انتهای دوران Martian Noachian در حدود ۳.۵ میلیارد سال پیش به وجود آمده اند.
زمانی که دانشمندان اطلاعات خود را در کنار یکدیگر قرار دادند دریافتند خطوط ساحلی که ترسیم کرده اند با خطوط ساحلی که به واسطه مطالعات پیشین به دست آمده بودند سازگاری زیادی دارند.
دانشمندان همچنین با مطالعه بر روی دلتاهایی که در کنار حوضچه ها به وجود آمده بودند به جستجوی سفره های آبی قدیمی که پوسته را اشباع کرده و به سطح سیاره رسیده بودند پرداختند.
به گفته دانشمندان بیشتر از نیمی از پدیده های مورد مطالعه در ارتفاعی یکسان قرار داشتند و بر اساس همین اطلاعات، نتایج این مطالعه می تواند تاییدی بر نظریه حضور اقیانوسی بزرگ بر روی سطح مریخ باشد.
با وجود اینکه این نتایج قطعه ای حیاتی از پازلی پیچیده را در اختیار دانشمندان قرار داده است اما کل پازل را تکمیل نمی کند. دانشمندان وجود قطعی اقیانوسها بر روی مریخ را تایید نکرده اند بلکه تنها شواهدی جدید را از وجود چنین ساختارهایی بر سیاره مریخ به دست آورده اند.
سئوال بعدی این است که چه بر سر آب چنین اقیانوس عظیمی آمده است، آیا منجمد شده، به لایه های داخلی سیاره کشیده شده و یا تمامی آن به اتمسفر مریخ تبخیر شده است. سوالی که ماموریت سال ۲۰۱۳ مریخی می تواند پاسخهای قابل قبولی برای آن فراهم آورد.

خبرگزارى مهر (www.mehrnews.com)

**GolBarg** · #86 07-04-2010

سفری 12000 روزه

سفینه فضایی ویجر 2 برای کاوش اعماق فضا تا کنون 12000 روز در سفر بوده.

یونس بخشی
سفینه فضایی دلیر و با شهامت ویجر 2 ناسا تا حال طولانی ترین سفر را در تاریخ اکتشافات فضایی پشت سر گذاشته که با گذشت 12000 روز هنوز هم به راه خود در فضایی تاریک و سرد و در مرز های بیرونی منظومه شمسی ادامه میدهد. بیش از 33 سال میشود که این سفینه فضایی با ارزش اطلاعات بسیار مهمی در مورد سیارات بیرونی خصوصیات و تقابل باد های خورشید با سیارات بیرونی را به زمین می فرستد.

از جمله دستاورد ها و کشفیات مهم و با ارزش آن کشف لکه بزرگ و تاریک نپتون و باد تندی است که با سرعت 450 متر در ثانیه در سطح آن میوزد. ویجر 2 به تاریخ 20 اگوست 1977 در زمانی به فضا پرتاب شد که جیمی کارتر رئیس جمهور امریکا بود. باید گفت که ویجر 1 حدود 2 هفته قبل یعنی به تاریخ 5 سپتامر به فضا پرتاب شده بود.

این دو سفینه فضایی تا حال تنها دستگاه های ساخته دست بشر اند که به دورترین فاصله ها یعنی مرز های بیرونی منظومه شمسی یا هیلوسفیر رسیده. هیلوسفیر در واقع همان حبابی است که خورشید بدور منظومه شمسی ایجاد نموده و به وسیله آن مانع نفوذ باد های کشنده ستاره های دیگر به داخل منظومه شمسی میگردد.

مدیران مأموریت این دو سفینه انتظار دارند که ویجر 1 تا چند سال دیگر از هیلوسفیر بیرون شده و وارد فضای بین ستاره ی گردد که ویجر 2 هم در فاصله کوتاهی به دنبال آن وارد این فضای ناشناخته برای ما میشود.

با طی نمودن 21 میلیارد کیلومتر در مسیر پر خم و پیچ و با عبور از میان سیارات بیرونی این سفینه اکنون 14 میلیارد کیلومتر از خورشید فاصله دارد. وقتی یک سیگنال مرکز کنترل در زمین با سرعت نور فرستاده میشود حدود 12.8 ساعت بعد به ویجر 2 میرسد.
ویجر 1 به تاریخ 13 جولای و بعد از طی نمودن 22 میلیارد کیلومتر به این سفر 12 هزار روزه خود میرسد. در حال حاضر ویجر1 بیش از 17 میلیارد کیلومتر از خورشید فاصله دارد.

منبع:اسمان پارس

**SonBol** · #87 07-07-2010

ما می‌دانیم که سیاره‌های منظومه شمسی خودمان، تنها سیاره‌های کهکشان‌ها نیستند که به دور یک ستاره می‌گردند. اما هیچ‌وقت عکس مستقیمی از آن‌ها نداشته‌ایم. خبری که دیروز در عناوین اول بسیاری از خبرگزاری‌ها بود، خبر موفقیت دانشمندان در گرفتن اولین عکس از سیاره‌ای بود که به دور یک ستاره، مانند خورشید خودمان، می‌گردد. آن نقطه کوچک در گوشه بالا، سمت چپ تصویر را می‌بینید؟ این همان سیاره است! بر اساس گزارشی که پاپ‌ساینس دیروز منتشر کرده، اندازه این سیاره حدودا 8 برابر سیاره مشتری است و ستاره خورشید مانندی که در این تصویر گرفته شده با نور فروسرخ می‌بینید، 1RSX J160929.1-210524 نام دارد. عجب اسمی! این سیاره یک ویژگی خاص دیگر هم دارد،‌ نظریه‌های سیاره‌شناسانه دانشمندان را زیر سوال برده است! این سیاره با حجم عظیمی که دارد، خیلی خیلی از ستاره خود دور است. فاصله‌اش از ستاره‌اش 300 برابر فاصله مشتری از خورشید است و به زمان ما 1000 سال طول می‌کشد تا یک‌بار دور ستاره بچرخد. به نظر می‌رسد یا بر خلاف آن‌چه پیش از این تصور می‌شد، سیاره‌ها با شیوه‌های متفاوتی شکل گرفته‌اند و یا این که این منظومه خیلی خیلی جوان است و سیاره‌های دیگری از برخوردهای نزدیک سیاره‌های بزرگ موجود، در آینده درون منظومه متولد خواهند شد.

**SonBol** · #88 07-07-2010

فضاپیمای کاسینی ناسا که ماموریتش گردش اطراف سیاره زحل است، مرتب عکس‌های متفاوتی از این سیاره و قمرهایش مخابره می‌کند. ما انسان‌ها دست کم در حال حاضر توانایی مشاهده این‌گونه منظره‌ها را از نزدیک نداریم. به همین دلیل همه عکس‌های کاسینی به نوعی اعجاب‌آور و زیبا تلقی می‌شوند. پاپ‌ساینس دیروز آخرین اثر هنری کاسینی را منتشر کرده است.

در این تصویر،‌ یکی از قمرهای زحل به نام دیون را به طور واضح جلوی تصویر مات قمر دیگر زحل به نام تیتان می‌بینید. تیتان همان قمر زحل است که توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است. بسیاری معتقدند که تیتان دارد مراحلی مشابه مراحل اولیه شکل‌گیری حیات بر روی زمین را می‌گذراند. ممکن است در اعماق این قمر، در حال حاضر گونه تازه‌ای از حیات در حال شکل‌گیری باشد!
برگردیم به زمین خودمان!‌ چه‌قدر در مورد نیروی جاذبه زمین می‌دانید؟ یا بهتر بپرسم، تصورتان از نیروی جاذبه زمین چیست؟ فکر می‌کنید فراگیر و یکسان است یا همان‌طور که نقشه جدید جاذبه زمین می‌گوید، خیلی هم در مناطق مختلف متفاوت است؟ ماهواره جی.او.سی.ای،‌ تنها برای بررسی نیروی جاذبه زمین، در مداری بسیار خطرناک در فاصله بسیار کمی با زمین حرکت می‌کرد،‌ آن‌قدر نزدیک که خطر سقوط آن وجود داشت!‌ بر اساس گزارش دیروز پاپ‌ساینس، این ماهواره دو ماه اطلاعات کاملی از زمین را جمع‌آوری کرد و نتیجه،‌ اولین نقشه نیروی جاذبه زمین بود. همان‌طور که در تصویر می‌بینید، مناطق مختلف زمین به میزان بسیار متفاوتی نیروی جاذبه دارند. اما این نقشه به چه دردی می‌خورد؟ خب،‌ استفاده از این نقشه فهم ساختار درونی قسمت‌های متفاوت زمین را ساده‌تر می‌کند. همچنین به اندازه‌گیری عوامل مهم تغییرات آب و هوایی زمین مثل جریان‌های اقیانوسی، حرکت یخ‌ها و تغییرات سطح اقیانوس‌ها کمک می‌کند.

Omid7 · #89 07-11-2010

دانشمندان ناسا پیش بینی کردند که توفان خورشیدی که قرار است در سال 2013 رخ دهد می تواند برای زمین به یک فاجعه بزرگ و حتی نابودی دنیا تبدیل شود.

به گزارش خبرگزاری مهر، در تقویم مایاها 21 دسامبر 2012 به عنوان پایان دنیا پیش بینی شده است. اکنون گروهی از دانشمندان ناسا با بررسی رفتار خورشید هشدار دادند که پایان دنیا با یکسال تاخیر می تواند در سال 2013 رخ دهد.

ارزیابیهای ناسا نشان می دهد که توفان خورشیدی سال 2013 یک فاجعه بزرگ است چون شدت آن 20 برابر ویرانگرتر از اثرات ناشی از عبور توفان کاترینا در آمریکا است و می تواند عملکرد شبکه های تلویزیونی و اینترنت را به شدت مورد تهدید قرار دهد.

دانشمندان ناسا در این خصوص اظهار داشتند: "زمین و فضا به روشی کاملا جدید برای تاریخ بشریت با هم تمام خواهند گرفت."

فوریه گذشته که ناسا رصدخانه دینامیک خورشید (SDO) را پرتاب کرد محققان لابرتوار روترفورد در آکسفورد شایر انگلیس در خصوص اثرات بادهای خورشیدی بر روی بازیهای المپیک 2012 هشدار دادند.

اکنون کارشناسان ناسا نسبت به خطرات بالقوه ای که توفان عظیم خورشیدی در فاصله 150 میلیون کیلومتری و در سال 2013 می تواند برای زمین داشته باشد هشدار دادند.

به گفته این محققان، در حال حاضر فعالیت خورشیدی بسیار شدید شده است و در سالهای آینده نیز میزان آن افزایش خواهد شد و منجر به بروز یک فاجعه بی سابقه خواهد شد. این توفان بر روی سیستمهای انرژی و ارتباطات زمین اثر خواهد گذاشت و عملکرد پلاسمای خورشیدی به شدت زندگی مملو از فناوری امروز را مختل خواهد کرد.

براساس گزارش تلگراف، این توفانها می توانند تمام ابزارها از آی- پاد تا ماهواره ها را در معرض نابودی قرار دهند و منجر به قطع برق در بسیاری از مناطق دنیا شوند.

رصدخانه SDO در ماههای اخیر تصاویر منحصربفردی از لکه های خورشید در فتوسفر (لایه خارجى بسیار داغ اتمسفر خورشید) را ارائه کرده است. این لکه های درخشان که با روشن شدن خود میزان زیادی انرژی آزاد می کنند از این مسئله حکایت دارند که ستاره مادر وارد بیست و چهارمین چرخه فعالیت خود (از زمانی که ستاره شناسان با کمک دستگاههای اپتیکی شروع به رصد آن کرده اند) شده است.

به طور متوسط چرخه ها 11 سال را طی می کنند و بنابراین از حدود دو قرن و نیم قبل دانشمندان با وسواس خاصی اطلاعات مربوط به خورشید را جمع آوری کرده اند.

Omid7 · #90 07-13-2010

ناسا بچه لاک‌پشت‌ها را نجات می‌دهد

هزاران بچه‌لاک‌پشت در مرکز فضایی ناسا،‌دور از خطرات محیطی رشد خواهند کرد تا به مرحله‌ای برسند که بتوانند به زندگی در اقیانوس برگردند

این خبر به تازه‌ترین پروژه ناسا مربوط می‌شود. خب،‌ باید بگویم این پروژه جدید هیچ ربطی به علوم فضایی و ماهواره‌ها و فضاپیماها ندارد. در واقع این آژانس فضایی تصمیم گرفته به هزاران بچه لاک‌پشت دریایی کمک کند و کاری کند که بتوانند با موفقیت به اقیانوس برسند.
داستان از این قرار است که زیست‌شناسان حدود 700 لانه لاک‌پشت دریایی را در شمال خلیج مکزیک شناسایی کرده‌اند و می‌خواهند این لانه‌ها را به مرکز فضایی کندی که متعلق به ناسا است و در ساحل فضایی فلوریدا قرار گرفته است منتقل کنند.
بر اساس گزارش پاپ‌ساینس، برای این که شرایط طبیعی شبیه‌سازی بشود، تخم لاک‌پشت‌ها درون شن قرار می‌گیرند و با کامیون‌هایی که دمای درونیشان کنترل می‌شود، به مرکز کندی منتقل می‌شوند. در آن‌جا هم تا وقتی که بچه لاک‌پشت‌ها سر از تخم دربیاورند، همه شرایط تحت کنترل خواهد بود. به محض این که تولد بچه لاک‌پشت‌ها نزدیک شود، آن‌ها به نزدیک ساحل منتقل خواهند شد تا به زندگی طبیعی برگردند. از آن‌جا که هر لانه 100 تا 120 تخم دارد، بچه لاک‌پشت‌های فراوانی از این راه نجات پیدا خواهند کرد!