شاهنامه خوانی

[273]

اگر نيم ازين پيکر آيد تنش
سرش ابر سايد زمين دامنش

[khorshid87]

بدي پنج مرده مراو را خورش
بماندند مردم ازان پرورش

[273]

بيامد يکي موبدي چرب دست
مر آن ماه رخ را به مي کرد مست

[ahoo77]

بخنديد ازان بچه سرو سهي
بديد اندرو فر شاهنشهي

[273]

شبانروز مادر ز مي خفته بود
ز مي خفته و هش ازو رفته بود

[ahoo77]

به زير کش اندر گرفته سنان
به يک دست کوپال و ديگر عنان

[273]

نشاندندش آنگه بر اسپ سمند
به گرد اندرش چاکران نيز چند

[ahoo77]

همه دشت پر باده و ناي بود
به هر کنج صد مجلس آراي بود

[273]

به شادي برآمد ز درگاه کوس
بياراست ميدان چو چشم خروس

[ahoo77]

بياراست جشني که خورشيد و ماه
نظاره شدند اندران بزمگاه