برنامه تبديل رويا به واقعيت

[رزیتا]

ما انسان ها در اين دنيا كاري جز زندگي كردن نداريم. انسان هاي موفق كه درك درستي از مفاهيم زندگي سعادتمندانه دارند ، سعي مي كنند همواره به ارزيابي كيفيت زندگي خود بپردازند و بهتر زندگي كنند، اما انسان هاي ناكام و غافل، در تله گرفتاري هاي زندگي گير مي كنند و اسير روزمرگي ها مي شوند و هرگز احساس خوشبختي و سعادت نمي كنند و زندگي را مي بازند. معيار خوب زندگي كردن، داشتن احساس رضايت از لحظه لحظه هاي زندگي است. همان مفهومي كه نامش خوشبختي است و گمشده همه انسان هاي عالم خاكي مي باشد. خوشبختي به طور لزوم، رسيدن به مال و ثروت دنيا نيست. چه بسيار انسان هايي كه به دستاوردهاي زيادي در زندگي رسيده اند اما هرگز احساس خوشبختي نمي كنند و مي گويند: "دل خوش سيري چند"! اينك مي خواهيم معيارهاي خوب زندگي كردن را بيابيم و با اين معيارها به ارزيابي زندگي موجودمان بپردازيم تا به زندگي مطلوب و سعادتمندانه برسيم .

در جستجوي حقيقت زندگي

بسياري از انسان ها تصوير درستي از زندگي ندارند. آنان برخلاف قانونمندي هاي جهان هستي حركت مي كنند و روزها و شب ها را با ناكامي طي كرده و در سراي آخرت، به جهنم خدا مي روند. چه زيباست كه ما در هر لحظه، در وادي خودآگاهي و خودهوشياري و اشراف و بصيرت لحظه به لحظه به خود، درست فكر و درست عمل كنيم و هر روز با خلق زندگي آرام و پرحاصل، از مواهب الهي استفاده نماييم و از لحظه هاي قشنگ زندگي لذت ببريم و در سراي آخرت به بهشت خدا برويم.حقيقت زندگي، رسيدن به رستگاري است كه همانا در مسير كمال و شناخت و معرفت انسان شكل مي گيرد. معيارهاي ارزشي، انسان را به حقيقت زندگي هدايت مي كند و آن مقوله اي است كه نشان مي دهد چقدر در مسير سعادت و رستگاري قدم برمي داريم. حقيقت زندگي در وجود خود ما شكل مي گيرد و در دنياي بيرون به واقعيت تبديل مي شود. حقيقت زندگي، اكسير گرانبهايي است كه گمشده انسان هاي هوشيار مي باشد. همان انسان هاي سعادتمندي كه مراقب هستند تا زندگي را درست زندگي كنند. حقيقت زندگي كه ما آن را در مفاهيم الهي و اسلامي، رسالت انسان در عرصه هستي معنا مي كنيم، به كمك رهنمودهاي ديني از طريق آيات و روايات، قابل دسترسي و شناخت است. پيامبران الهي و معلمان مصلح، همواره انسان ها را به خودآگاهي هشدار مي دهند و اينكه انسان ها قدر لحظه هاي عمر خود را بدانند و زندگي و عمر را كه پديده اي بي بازگشت است، پرحاصل طي كنند. شناخت حقيقت زندگي، مقوله اي است كه انسان را به يك استراتژي درست در زندگي مي برد. اين استراتژي در واقع استفاده كردن از مواهب الهي و لذت بردن از لحظه لحظه هاي زندگي است. زندگي، عبارت است از نحوه گذران روزها و شب ها. بنابراين آن روزي حقيقت زندگي را درست دريافته ايم كه شب هنگام موقعي كه به رختخواب مي رويم، با قاطعيت و خوشحالي و رضايت بگوييم: "امروز ، روز فوق العاده اي بود." چنين احساسي در انسان، ايجاد آرامش و رضايت مي كند و اين خود ، علامت اين است كه حقيقت زندگي را خوب دريافته ايم و واقعيت زندگي مان به حقيقت زندگي نزديك است. به ياد داشته باشيم كه حقيقت زندگي، در ذهن ما شكل مي گيرد و واقعيت زندگي، در دنياي بيرون به وجود مي آيد، آنجا كه انديشه هاي درست ما در دنياي بيرون به عينيت مي رسند، احساس رضايت و شادماني محقق مي شود. زندگي، تبديل روياها به واقعيت هاست يعني رسيدن از حقيقت به واقعيت. خوشا به سعادت انسان هايي كه روياهاي زيبايي در سر مي پرورانند و آنها را هوشيارانه با عشق و تلاش در فضاي زندگي عينيت مي بخشند. حقيقت زندگي، خلق يك زندگي موفق در راستاي معيارهاي ارزشي با دنيايي از معني و مفهوم و رسيدن به خوشبختي و سعادت است. همان زندگي كه همواره آرزوي رسيدن به آن را در سر مي پرورانيم با وجود همه سختي ها، موانع و محدوديت ها. در واقع حقيقت زندگي، برخاسته از تفكر ما، باورهاي ما و ارزش هاي مان است. حقيقت زندگي در چارچوب قانون هاي معنويت، معنا پيدا مي كند كه مي تواند انسان را به آرامش و سعادت برساند و از ما، انسان رهايي بسازد. انسان هاي رها و آزاد، فقط قانون هاي خلق يك زندگي معنوي و پرحاصل را اجرا مي كنند و به نتيجه آن، كاري ندارند. آنان تلاش مي كنندو حاصل را كه در واقع رزق خداوند است، به خداي كريم واگذار مي نمايند. در واقع ما با كشف حقيقت زندگي، به موجوديت در زندگي خود در عالم خاكي، معني و مفهوم مي بخشيم. تمام عمرمان را صرف جستجو براي يافتن مي كنيم تا خوشحال شويم و احساس خوشبختي كنيم.