کینگ کول

[SHeRvin]

چهار ترانه دیگر گروه سه نفری کول نیز در سال 1944 در فهرست بهترینهای موسیقی سیاهان قرار گرفت و در پاییز آن سال کمپانی کپیتول نخستین آلبوم گروه را به نام خودشان The King Cole Trio منتشر کرد. این مجموعه شامل چهار صفحه 78 دور و هشت ترانه بود که فقط سه تا از آنها با صدای نات کول بودند. هنگامی که مجله بیلبورد در ماه مارس 1945 برای اولین بار بخشی را به فهرست بهترین آلبومها اختصاص داد، آلبوم The King Cole Trio در مقام اول بود و این رتبه را به مدت دوازده هفته حفظ کرد.

در همین دوران از محبوبیت موسیقی سویینگ گروههای بزرگ کاسته شده بود و علاقمندان موسیقی جاز به سبک تازه از راه رسیده بی باپ bebop رو آورده بودند -بی باپ نوعی از موسیقی جاز است که از بداهه نوازیهای improvisation پیچیده و ریتم تند برخوردار است – و این تحول هنری، هرچند جالب توجه و هنری بود، اما در واقع مهر پایانی بر محبوبیت گسترده موسیقی سوئینگ-جاز زد.

از طرف دیگر گروه The King Cole Trio و بخصوص خواننده / پیانیست آن که اکنون به کینگ کول شهرت پیدا کرده بود، در مسیر مخالف این جریان در حرکت بودند، چرا که موفقیت آنها در بازار موسیقی، در کلوبها و سالنهای نمایش به حضور آنها در فیلم و رادیو انجامید و پس از چند حضور کوتاه به عنوان مهمان در سری برنامه های Kraft Music Hall بینگ کرازبی (Bing Crosby) در رادیو، گروه در تابستان سال 1946 به همرام ادی دوچین (Eddy Duchin) برای اجرای 13 قسمت بعدی این شو استخدام شدند.

ناتالی کول و ری چارلز
در طی این مدت گروه دومین آلبوم خود را روانه بازار کردند که باز هم به مقام اول رسید. ترانه های بعدی The Christmas Song که کول در آن برای اولین بار از سازهای زهی استفاده کرده بود و I Love You For Sentimental Reasons بودند. ترانه دوم با وجود اینکه فقط با سه نوازنده اصلی اجرا شده بود اما توانست توانایی کول را در اجرای یک ترانه عاشقانه بی زرق و برق نشان دهد. این ترانه، با آثار معمول گروه که با نوآوری و بدعت گذاریهایی همراه بود و گروه در آن مهارت داشت، بسیار متفاوت بود.

ترانه I Love You For Sentimental Reasons اولین تک ترانه پاپ کول بود که به مقام اول فهرست رسید و ترانه The Christmas Song تا مقام سوم بالا رفت، تبدیل به ترانه همیشگی کریسمس شد و به فروش میلیونی رسید. در این زمان گروه قراردادی برای اجرای شو رادیویی خود امضا کردند که برنامه 15 دقیقه ای هفتگی بود و King Cole Trio Time نام داشت. این برنامه دو سال ادامه داشت و در این مدت برنامه کار تولید صفحه به تدریج سنگین شد و نوازندگان خسته بالاخره دست به اعتصاب زدند. کول Nature Boy را که ترانه ای با مایه های فلسفی بود، همراه با ارکستراسیون کامل اجرا کرد و این ترانه که به نام خودش و نه اثری از گروه، ثبت شده است 8 هفته در مقام اول بود و برنده صفحه طلایی شد