جراحی بینی، درمان یا زیبایی؟!

[behnam5555]

جراحی بینی، درمان یا زیبایی؟!

آیا در مورد عوارض جراحی پلاستیک بینی دسته بندی خاصی وجود دارد؟
جراحی پلاستیک بینی به مانند هر جراحی دیگری ممکن است با عوارض همراه شود. در صورت دقت و مهارت جراح و رعایت نکات و دستورات توسط بیمار احتمال این عوارض به حداقل می رسد.

عوارض جراحی بینی را به دو دسته می توان تقسیم کرد:
1- آن دسته از عوارض بینی که در عملکرد بینی خود را نمایان می کنند مانند چسبندگی های داخل بینی یا تنگ شدن بیش از اندازه سوراخ های بینی که موجب مشکل تنفسی می شود.
2- عوارضی که در ظاهر بینی نمود می یابد که عمدتا ناشی از برداشتن بیش از اندازه بافت های بینی است مانند کوچک شدن بیش از حد بینی، که نامتناسب با اجزای صورت جلوه می کند.

عوارض علمکردی چه علائمی را برای بیماران ایجاد می کنند؟
کم نیستند شمار بیمارانی که پس از جراحی بینی دچار مشکلات تنفسی شده اند. این موضوع اهمیت توجه به مسائل داخل بینی در حین جراحی بینی را می رساند. ابعاد جراحی بینی بسیار فراتر از تغییرات در ظاهربینی است و توجه چند جانبه جراح بینی به تمام این ابعاد، میزان بروز عوارض تنفسی را به حداقل می رساند. اختلال در عملکردهای حیاتی بینی سایر قسمت های بدن را تحت تأثیر قرار خواهد داد. بی حالی و خواب آلودگی ناشی از نداشتن خواب راحت شبانه و محرومیت از اکسیژن موجب کسالت و بیحالی در طی روز می شود. محرومیت از تنفس بینی، خشکی مجاری تنفسی و ضعف سیستم دفاعی آن را در پی خواهد داشت . گرفتگی شدید بینی و التهاب ناشی از آن، موجب بسته شدن موقت تخلیه سینوس های اطراف بینی و نیز درد سینوسی، سردرد یا احساس پری، سنگینی و فشار در ناحیه سر و صورت می شود. صدای تودماغی علامتی ازگرفتگی راه هوایی بینی است. اختلال بویایی، احساس سرماخوردگی طولانی، خرخر و مشکلات تنفسی حین خواب از علائم دیگر اختلال عملکرد بینی است. مجموعه علائم فوق موجب افت قابل ملاحظه در کیفیت زندگی افراد می شود. عوارضی که موجب اختلال عملکرد بینی می شوند چیست و آیا راهی برای پیشگیری از این عوارض وجود دارد؟
عوارض تنفسی ممکن است از مشکلات مختلفی ناشی شود که عبارتند از:

1- چسبندگی های داخل بینی:
ایجاد زخم در هر بافتی از بدن موجب برانگیختن واکنش هایی در جهت ترمیم زخم می شود. در بینی هم واکنش های ناشی از برش ها و زخم های جراحی ممکن است منجر به چسبندگی سطوح مختلف از بافت های پوشاننده بینی به هم شده و راه تنفسی را مسدود کند.
اقدامات زیر توسط جراح بینی احتمال این عارضه را به حداقل می رساند: حداقل دستکاری های داخل بینی در حین جراحی و ایجاد حداقل برش در داخل بینی، گذاشتن ورقه های سیلیکونی به طور موقت (مدت چند روز تا چند هفته) بین تیغه بینی و بافت های کناری بینی، اصلاح همزمان انحراف تیغه بینی.

2- باقی ماندن انحراف تیغه بینی:
یکی از معضلات جراحی های پلاستیک بینی وجود همزمان انحراف تیغه بینی است. گاهی این انحراف ها از دید جراح مخفی مانده و علائم خود را پس از عمل بروز می دهند.
پیشگیری از این عارضه با معاینه دقیق تیغه داخل بینی قبل از جراحی و اصلاح آن در حین عمل است. گاهی جهت یافتن انحراف های مخفی تیغه بینی لازم است جراح پیش از عمل، به کمک اندوسکوپ به معاینه کامل داخل بینی بپردازد.

3- بزرگی شاخک های بینی:
در بعضی از بیمارانی که دارای انحراف تیغه بینی هستند، در سمت مخالف انحراف، شاخک تحتانی و یا میانی دارای رشد بیش از حد است. بزرگی بیش از حد شاخک های بینی موجب تنگ شدن راه هوایی بینی می شود.
گرچه در بسیاری از موارد تشخیص دقیق بزرگی شاخک تحتانی با معاینه ساده پیش از عمل امکان پذیر است، گاهی کشف بزرگی شاخک که فقط در قسمت های پشتی و عمیق آن وجود داشته باشد نیازمند معاینه با اندوسکوپ است.
معاینه به کمک اندوسکوپ و انجام سی تی اسکن در یافتن بزرگی بیش از حد شاخک میانی کمک کننده است. اصلاح این مشکلات با روش های نوین بدون نیاز به جراحی با برش های مختلف قابل انجام است.

4- آلرژی بینی:
آلرژی به دلیل جراحی بینی ایجاد نمی شود ولی حداقل بیست درصد از مردم به نوعی از آلرژی های بینی مبتلا هستند. بنابراین حداقل بیست درصد از بیمارانی که تحت جراحی زیبایی قرار می گیرند آلرژی نیز دارند. در جراحی بینی با درمان های دارویی و کنترل آلرژی پیش و پس از عمل می توان عوارض تنفسی را به حداقل رساند .

5- تنگی سوراخ های بینی:
کوچک شدن پره ها و یا سوراخ های بینی موجب کاهش قطر جریان ورودی هوا می شود. اگر طبق قوانین فیزیکی این اصل را در نظر بگیریم که کاهش قطر مجرای عبور هوا به میزان نصف موجب افزایش مقاومت در مقابل عبور هوا نه به میزان دو، چهار یا هشت برابر بلکه به میزان شانزده برابر می شود، آن گاه عواقب کوچک شدن سوراخ های بینی کاملا قابل درک می شود. در بسیاری از جراحی های بینی با حذف مرحله برداشتن پره های بینی و اجتناب از برش های کناری می توان از این عارضه پیشگیری کرد. حائز اهمیت است که بیماران به هیچ وجه به جراح خود برای کوچک کردن پره ها و یا سوراخ های بینی اصرار نکنند.

6- تنگی دریچه داخلی بینی:
از وخیم ترین عوارض تنفسی جراحی های بینی است. دریچه داخلی بینی در فاصله کوتاهی پس از سوراخ بینی در داخل بینی قرار دارد.
تنگی این دریچه معمولا در اثر برداشتن بیش از حد بافت ها و غضروف های بینی ایجاد می شود. متعاقبا، ضعیف شدن حمایت اسکلتی بینی موجب فروافتادگی غضروف های بینی و اشکال شدید در تنفس می شود. برداشته شدن بیش از حد این غضروف ها در جراحی منجر به ایجاد چاله های عمیق در دو طرف نوک بینی می شود. اگر میزان برداشته شدن بافت از این هم بیشتر باشد، موجب افتادگی پره های بینی و بسته شدن سوراخ های بینی در هنگام دم می شود. در حین جراحی پلاستیک بینی باید دقت زیادی از جانب جراح اعمال شود تا حمایت ایجاد شده توسط این غضروف ها تضعیف نشود.