چیدمان سفره و میزناهارخوری و ...

[SonBol]

16 نکته مهم درباره سفره و میز ناهارخوری

صبحانه، ناهار، شام. بیشتر ما روزی 3 وعده غذا می‏خوریم و در هر وعده به ارزش غذایی که می‌خوریم و روش پخت غذاهایمان توجه داریم اما نکته دیگری که معمولا از آن غفلت می‌کنیم، اهمیت سفره و سطحی است که روی آن غذا می‌خوریم؛ در حالی که این موضوع به‌طور مستقیم با سلامت ما ارتباط دارد.


در گذشته بیشتر از سفره‏های حصیری و پارچه‏ای استفاده می‏شد اما این روزها بیشتر از سفره‎های پلاستیکی استفاه می‏شود. استفاده از این سفره‏ها به دلیل اینکه راحت‏‎تر تمیز می‏شوند و رطوبت و چربی غذا را به سطوح زیرین انتقال نمی‏دهند و همچنین تنوع بیشتری در طرح و رنگ دارند، رایج‏تر است.



در مورد سفره لازم است به این نکات بهداشتی توجه کنید:

بهتر است اندازه سفره‏ غذا با تعداد نفرات و تعداد افراد خانواده تناسب داشته باشد تا شستن، پهن کردن و جمع کردن آن راحت‏تر باشد.

سفره‏هایی انتخاب کنید که پشت وروی‌شان معلوم است تا راحت بتوانید همیشه از سطح رویی سفره استفاده کنید. سفره‏های پشت کرک‏دار گرد و خاک و آلودگی بیشتری به خودشان می‏گیرند. همچنین سفره‏هایی که سطح صاف دارند نسبت به سفره‏هایی که طرح‏های برجسته دارند بهتر و راحت‏تر تمیز می‏شوند.

هنگام چیدن ظروف یا توزیع غذا، روی سفره راه نروید.

تکه‏های غذا مانند استخوان‏های خورش، هسته آلو و.. را در سفره نیندازید برای این کار از ظرف مخصوصی که برای این کار در سفره قرار می‏دهید، استفاده کنید.

باقی ماندن ذرات ریز غذا در سفره‏ موجب رشد میکروب‏ها و آلودگی‏ها می‏شود. بعد از غذا خوردن سفره را با یک دستمال نخی نم‌دار و سپس با یک دستمال خشک تمیز کنید و بعد از از بین رفتن رطوبت آن را تا کنید.
در صورت ریختن غذا در سفره حتما آن را به طور کامل با آب گرم و مایع شوینده بشویید و ریز نور خورشید قرار دهید.

هنگام جمع کردن سفره، ابتدا دو سر سفره را روی هم قرار دهید و سپس آن را به دفعات لازم تا کنید با این کار قسمت زیر سفره که روی زمین بوده‏است با سطح داخلی آن که محل قرار دادن غذاست، تماس پیدا نمی‏کند.

باقی‌مانده نان را از سفره بردارید. ماندن نان در سفره موجب کپک زدن نان می‏شود. نان را در پارچه‏ای نخی بپیچید سپس در کیسه پلاستیکی قرار داده و در یخچال نگهداری کنید.

هر دو هفته یکبار سفره غذاخوری را با آب گرم و مایع شوینده بشویید و زیر نور شفابخش خورشید قرار دهید تا خشک شود.

تمیز کردن سفره بعد از غذاخوردن، آن هم سفره بزرگی که تعداد زیادی مهمان در آن غذا خورده‏اند، کار آسانی نیست. به همین خاطر بعضی‏ها ترجیح می‏دهند از سفره‏های یک‌بار مصرف پلاستیکی استفاده کنند و جمع کردن و دور انداختن کل سفره با باقی‌مانده غذاها و آشغال‏های داخل آن را خیلی لذت‏بخش می‏دانند غافل از اینکه این کار به محیط زیست آسیب می‏رساند. بنابراین بهتر است برای حفظ زمین پاک و سلامت آیندگان‏مان هم که شده، زحمت تمیز کردن و شستن سفره را بپذیریم.

وقتی سفره روی زمین پهن می‏شود، هنگام نشستن و برخاستن از روی زمین فشار زیادی به استخوان‏ها و مفاصل زانو و کمر وارد می‏شود. به همین دلیل خیلی‏ها به ویژه افراد مسن ترجیح می‏دهند در حالت نشسته و پشت میز غذا بخورند اما در مورد میز غذاخوری هم باید نکاتی مورد توجه قرار بگیرد. نکته‌های زیر را بخوانید.

از میز برای قرار دادن اشیا و لوازم هم استفاده می‏شود. گاهی ممکن است جاکلیدی، کیف پول و پلاستیک میوه را که همگی حاوی آلودگی‏های زیادی هستند، روی میز بگذارید. گاهی هم ممکن است هنگام آشپزی از میز استفاده کنید و سطح میز با مواد خام مانند تخم‏مرغ، گوشت، مرغ و ماهی یا گل و لای سبزی آلوده شود. بنابراین اگر روی میز غذا می‏خورید باز هم بهتر است هنگام غذا خوردن روی میز سفره بیندازید.

بهتر است از یک سفره یا رومیزی پارچه‏ای که به راحتی بتوانید آن را با آب گرم و مواد شوینده بشویید، استفاده کنید. بعد از صرف غذا سفره را در سینک ظرف‌شویی بتکانید و هر چند وقت یک‌بار آن را با آب گرم و صابون بشویید و بگذارید زیر نور خورشید خشک شود.

بهتر است سطح روی میز غذاخوری شیشه‏ای باشد. تمیز کردن میزهای چوبی یا ترکیب شیشه و چوب مشکل است. چوب را نمی‏شود با محلول‏های شوینده آمونیاکی، سرکه یا محلول‏های شیشه پاک‏کن تمیز کرد.

بهتر است میز کنار پنجره یا زیر لامپ باشد تا آلودگی‏ها و کثیفی‏ها زود دیده و برطرف شوند.

در صورت وجود ترک رویه میز را تعویض کنید. ترک‏ها محل مناسبی برای رشد میکروب‏ها هستند و در یک ترک بسیار باریک تعداد بسیار زیادی میکروب جای می‏گیرد.

سطح میز را حداقل دو بار در هفته تمیز کنید. برای این کار از دستمال نخی تمیز و آب گرم و مایع شوینده استفاده کنید. علاوه بر سطح رویی لبه‏های میز را هم تمیز کنید. در صورتی که سطح میز خیلی آلوده است یک فنجان آب گرم، یک فنجان الکل و یک قاشق غذاخوری سرکه را با هم مخلوط کرده و روی میز اسپری کنید.

بعد با دستمال تمیز آن را خشک کنید. در صورت لزوم برای از بین بردن لکه‏ها از فرچه استفاده کنید. سپس روی میز را با دستمال تمیز نمدار پاک کنید و اجازه دهید تا خشک شود.




پشت میز غذا بخوریم یا روی زمین؟!

معمولا جوانان و آنهایی که در ناحیه زانو، درد یا مشکلی ندارند می‌توانند هنگام غذا خوردن یا نشستن در منزل به صورت دوزانو یا چهارزانو بنشینند اما افرادی که در ناحیه زانو یا مفصل ران یا ستون فقرات‌شان مشکلی دارند و افراد بالای 50 سال که علایم آرتروز یا ساییدگی در مفاصل‌شان شروع شده، هنگام نشستن باید مسایلی را رعایت کنند تا ناراحتی‌شان تشدید نشود.

توصیه ما به این افراد این است که اگر برایشان امکان دارد در منزل پشت میز و روی صندلی بنشینند. هنگامی که فرد روی زمین می‌نشیند و غذا می‌خورد، مجبور می‌شود زانوهایش را خم کند یا ستون فقرات‌اش را هنگام غذا خوردن به سمت جلو خم کند که این حالت، قوز ایجاد کرده و در نتیجه فشار بیشتری بر زانو وارد می‌شود اما زمانی که فرد روی صندلی می‌نشیند، میزان فشار، به خصوص روی مفصل زانو کمتر می‌شود. مطلب دیگر اینکه وقتی فرد از روی صندلی بلند می‌شود، فشار کمتری بر زانوهایش وارد می‌کند تا زمانی که می‌خواهد از روی زمین بلند شود.

هنگامی که فرد روی صندلی می‌نشیند باید به این نکته توجه داشته باشد که ارتفاع صندلی باید در حدی باشد که کف پای فرد کاملا روی زمین قرار بگیرد و زاویه ران‌ها و تنه روی 90 درجه باشد، یعنی این زاویه نباید خیلی باز باشد و حالت منفرجه داشته باشد. مثل حالتی که صندلی بلند باشد و فرد مجبور باشد که پاهایش را به حالت مستقیم روی زمین نگه دارد و زاویه بین ران و تنه از حالت قائم خارج شود. نکته بعدی این است که قسمت پشتی صندلی باید کمی به سمت عقب متمایل باشد تا فرد بتواند روی آن راحت باشد.

به افرادی هم که دچار ساییدگی و آرتروز مفصل زانو شده‌اند توصیه می‌کنم در صورت امکان از میز استفاده کنند تا به زانوهایشان فشار کمتری وارد شده و مشکلی برایشان ایجاد نشود. همچنین این افراد بهتر است برای خوابیدن از تخت استفاده کنند تا هنگام بالا و پایین رفتن از روی تخت فشار کمتری روی زانوی خود وارد می‌کنند.

گروهی از افراد نیز به ‌دلیل مشغله کاری یا نبود فضای کافی مجبورند به‌صورت ایستاده غذا بخورند که این حالت از نظر ارتوپدی مشکلی ندارد اما از لحاظ مشکلات گوارشی یا روانی باید با متخصصان امر مورد بحث قرار گیرد.