اطلاعات کامل در مورد پیک گیتار و انواع مختلف ان

[SHeRvin]

اطلاعات کامل در مورد پیک گیتار و انواع مختلف ان

پیک گیتار نوعی زخمه است که برای نوازندگی گیتار طراحی شده*است. در طول زمان، پیک گیتار از جنس*های مختلفی چون پلاستیک، رزین، فلز، شیشه، پولک لاک لاک پشت، چوب، نمد و یا سنگ تهیه شده*است. پیک*ها اکثرا در قالب همسان به شکل یک مثلث متساوی*الساقین کشیده که دو وجه بالای آن شبیه به هم و وجه دیگر کمی تیزتر و با زاویه کمتری هست شاخته می*شوند. این شکل پیک، شناخته ترین نوع آن است اگرچه که اشکال دیگری هم برای پیک طراحی و ساخته شده*است.

انواع پیک


در گذشته نوازندگان گیتار پیک گیتار را از چوب، کهربا، استخوان، سنگ و یا حتی عاج می*ساختند تا بتواند شکل دلخواه خود را برای پیک داشته باشند. ولی امروزه اینگونه پیک*ها دیگر رایج نیستند و پیک*هایی از جنس پلاستیک جایگزین آنان شده*است. اولین بار ایده پیک گیتار از جنس پلاستیک توسط شرکت دی*اندریاس پیکز عملی شد. ایده ساخت اینگونه پیک*ها توسط لوئیجی اس*آر و پسر کوچکش تونی مطرح و اجرا شد.

آنها پس از عملی شدن طرح خود محصولات خود را با شماره گزاری طبقه بندی کردند. پیک شماره ۳۵۱ شناخته ترین و محبوبترین آنها بود و همچنین ۳۴۶ که شبیه یک مثلث متساوی*الاضلاع است و امروز بیشتر نوازندگان گیتار باس از آن استفاده می*کنند و یا پیک شماره ۳۵۸ که پیک نسبتا کوچکی است که معمولا نوازندگان گیتار سبک جاز از آن استفاده می*کنند. همچنین شرکت دی*اندریاس پیکز اولین شرکت سازنده پیک گیتار بود که برای مشتریان پیک*های ویژه مخصوص به خودشان را تولید کرد. آنها با چاپ نام و نشان آن نوازنده یا گروه بر روی پیک گیتار، پیکی ویژه آن نوازنده را تولید می*کردند که اصطلاحا بدان "کاستم پیک" گفته می*شود. اولین مشتری آنها برای این گونه پیک*ها، نیک لوکاس در اوایل دهه*ی ۳۰ میلادی بود.

پیک گیتار را همچنین می توان بر اساس ضخامتی که دارد دسته بندی کرد و از این لحاظ مدل های گوناگون پیک با ضخامت های گوناگون وجود دارند که هریک بنابه ضخامت و میزان انعطافی که دارند برای کاربردی خاص استفاده می شوند. پیک هایی که ضخامت کمتری دارند ، انعطاف بیشتری دارند و معمولا برای نوازندگی سولو توسط نوازندگان گیتار لید استفاده می شود. البته هیچ قطعیت در این زمینه وجود ندارد و معمولا این نوازندگان هستند که پیک خود را انتخاب می کنند.

نوازندگان گیتار الکتریک در سبک های راک و هوی متال این را می دانند که پیک های نازک تر صداهای قوی تر، پرتر و غیر قابل کنترل تری را باعث می شوند و در عوض پیک هایی با ضخامت بیشتر (هوی یا اکسترا هوی) صداهای ظریف و قابل کنترل تری را تولید می کنند. و همین امر باعث شده تا نوازندگان گیتار بنابه وظیفه ای که در نوازندگی دارند نوع پیک خود را انتخاب کنند. معمولا نوازندگان در سبک های هوی متال و پاور متال، پیک هایی با ضخامت بیشتر را انتخاب می کنند.

همانطور که گفته شد ضخامت پیک بر کیفیت صوت تاثیر می گذارد و همچنین نوع وظیفه نوازندگی از عواملی است که در انتخاب پیک موثر است اما تنها این نیست. نوع سیم های گیتار هم در انتخاب پیک موثرند، آنچنانکه برای سیمهای ضخیم تر پیک های درشت تر و ضخیم تر توصیه شده است، چرا که قابل کنترل تر و تولید کننده اصوات ناخواسته کمتر است. نوازندگان دث متال معمولا پیک هایی را با ضخامت بیشتر از ۱٫۵۵ میلی متر انتخاب می کنند.

نوازندگان جاز نیز از پیک های هوی استفاده می کنند تا بتوانند از سیم های ضخیم گیتار خود صدای مطلوب را بگیرند.

گیتارهای باس سیم های بسیار قطوری دارند، از این رو نوازندگان باس پیک های ضخیم تر را انتخاب می کنند.

بیشتر تولیدکنندگان پیک گیتار مانند دی*اندریاس پیکز، جیم دانلوپ و استیو کلایتون ، ضخامت پیک را بر حسب مقیاس میلی متر و یا اینچ بر روی پیک هک می کنند تا نشانگر میزان ضخامت آن باشد. ولی بعضی شرکت های دیگر مانند گیبسن، فندر، ای*اس*پی، آیبانز و پی*وی از نوعی طبقه بندی و نام گذاری خاص استفاده می کنند و با درج نام ویژه بر روی پیک میزان ضخامت پیک را به اطلاع مشتریان می رسانند. جدول زیر نشان دهنده همین دسته بندی است:

پیک از جنس های گوناگون

پلاستیک

امروزه پیک های پلاستیک رایج*ترین نوع هستند. اما پیک های پلاستیکی هم گونه های مختلفی دارند.

* سلولوید

پیک های از این جنس قدیمی*ترین و اولین نوع پیک های پلاستیکی هستند و همچنان مورد استفاده قرار می گیرند بویژه برای آن دسته نوازندگان گیتار که از افکت صدای وینتیج استفاده می کنند. اما این دسته از پیک ها قابلیت آتشگیری بالقوه*ای دارند، این نکته را نوازنگان گیتار سیگاری به خوبی می دانند.

* نایلون

این مدل رایج ترین نوع پیک های پلاستیکی است اما از آنجایی که سطح این پیک ها صاف و صیقلی است، در دستان نوازندگان حالت لغزنده*ای دارد، تولیدکنندگان معمولا با اضافه کردن شیارها یا نقاط برجسته ریزی بر روی آنها این مشکل را برطرف می کنند. نایلون خاصیت انعطاف پذیری و شکل پذیری بالایی دارد و به همین جهت به راحتی می توان پیک هایی با شکل های مختلف از این جنس را ساخت اکثر پیک های نازک را از نایلون می سازند. نقطه ضعف این پیک ها این است که پس از یک استفاده یکی دو ماهه و یا استفاده زیاد انعطاف پذیری را از دست می دهند و بسیار شکننده می شوند. نوازندگان گیتار معمولا تعداد زیادی از این نوع پیک را مصرف می کنند که علت همین مسئله است.

* ترتکس/درلکس

این نوع از پیک ها به ترتیب توسط شرکت های جیم دانلوپ و دی*اندریاس ساخته می شوند. این پیک ها به راحتی در میان انگشتان جای می گیرند و برای نوازندگی سولوها و ریف ها بهترین هستند.

* استال

استال یک نوع پلاستیک است که خود به دو گونه تقسیم می شود. پیک های ساخته شده توسط استیو کلایتون از این نوع هستند. از ویژگی این نوع پیک ها می توان به سطح صاف و مات آن و همچنین پایداری و عمر زیاد آن اشاره کرد.

* اولتم

پیک های ساخته شده از این جنس سخت ترین و زمخت ترین نوع پیک های پلاستیکی هستندو قابلیت ایجاد اصوات صاف را دارند و بیشتر مورد استفاده نوازندگان ماندولین قرار می گیرند. این نوع پیک ها هم توسط شرکت استیو کلایتون ساخته می شوند.

* لکسان

این نوع پیک ها ظاهری براق و کریستال مانندی همچون شیشه دارند و همچنین بسیار سخت هستند. بهترین مثال برای این نوع پیک ها سری استابی ساخته شده توسط شرکت جیم دانلوپ است.

استفاده از هر گونه از مواد یاد شده برای ساخت پیک می تواند ویژگی های متفاوتی را ایجاد شود چنانکه یک پیک با ضخامت ۰٫۷ تا ۰٫۸ اگر از نایلون سخته شود بسیار انعطاف پذیر خواهد بود و اگر همین پیک را با اولتم بسازیم سخت تر و محکم تر خواهد شد.

پیک های ساخته شده از استیل صدایی شفاف تر از صدای تولید شده توسط پیک های پلاستیکی دارند. البته این نوع پیک ها خیلی راحت سیم ها را فرسایش می دهند و همچنین می توانند به بدنه گیتار آسیب برسانند بویژه به گیتارهای آکوستیک که بدنه چوبی دارند. برایان می و بیلی گیبنز از این دست پیک ها استفاده می کنند. بعضی پیک های فلزی بسیار گرانبها هستند و در میان کلکسیونرها از جایگاه ویژه ای بر خوردارند، پیک های ساخته شده توسط ضرابخانه سلطنتی انگلستان از این نوع هستند.

غیر معمول

در میان پیک ها، گاهی به پیک هایی ساخته شده از مواد غیرمعمول و عجیب بر می خوریم که البته بعضی از آنها صرفا جنبه تزئینی دارند.

* عقیق

این نوع پیک ساخته شده از جواهر عقیق واقعا غیرمعمول است و معمولا ضخامتی بین ۱ تا۵ میلی*متر دارد و به هیچ وجه قابلیت انعطاف پذیری ندارد. سنگ ها استعداد باورنکردنی در شکل گرفتن دارند، بدون نیاز به فشار و یا قالبی خاص، یک سنگ تراش می تواند یک پیک را به اشکال گوناگون دلخواه درست کند.اگر چه که پیک های سنگی رایج نیستند ولی این نوع پیک ها از سیم های فلزی گیتار سخت ترند بنابراین می توانند طنین بیشتری را ایجاد کنند. پیک های سنگی را معمولا صیقل می دهند و این مسئله کمی مشکل را در هنگام گرفتن با انگشتان پدید می آورد.

* درخت مقدس

چوب این درخت که در جنگل های آمریکای جنوبی رشد می کند بسیار محکم و دارای خواص استثنایی است. ساختار این چوب و روغن طبیعی موجود در آن باعث می شود تا پیک های ساخته شده از آن احساس و صدایی ویژه را تولید کند. معمولا ضخامت این پیک ها بین ۲ تا ۳ میلی*متر است.

* لاک لاک*پشت

این نوع پیک ها از مواد ارگانیک و زنده ساخته می شوند، پولک های لاک لاک*پشت های دریایی ، پیک هایی را می سازند که احساس و صدایی واقعی تر را ایجاد می کند که متاسفانه همین خاصیت باعث به خطر افتادن نسل این موجودات شده است. این نوع پیک ها صیقلی، محکم و ضخیمند و قابلیت بسیار اندکی در انعطاف پذیری دارند. استفاده درست و مناسب از این پیک ها می تواند باعث عمر طولانی آنها شود.

ویکی پدیا