هیتلر و موسیقی

[SHeRvin]

هیتلر و موسیقی

Adolf Hitler , 1889 -1945


باخ، بتهوون، برامس، واگنر و هندل بعنوان سمبولهای برتری نژاد آریا در موسیقی از دید نازیها بودند. از ایده های اصلی هیتلر آن بود که در هر زمینه ممکن حتی هنر (موسیقی، نقاشی و ...) برتری نژادی آنها باید به رخ مردم جهان کشیده شود.

نازی ها در زمان حکومت خود تبلیغات بسیار زیادی را بر روی موسیقی این بزرگان کردند و در عوض جلوی انتشار موسیقی در زمینه های دیگر مانند اکسپرسیونسیم، Jazz و ... را می گرفتند و آنها را فاسد میدانستند.

آنها در سال 1933 قانون برتری نژادی را تصویب کردند و از تمام موسیقی دانان خواستند که به عضویت Reichsmusikkammer - Reich Music Chamber در آیند و هر که از اینکار سر باز میزد موسیقی او فاسد محسوب می شد.

آنها حتی کارهایی که روح آلمانی در آنها وجود نداشت نمونه موسیقی فاسد محسوب می کردند که در این میان بسیاری از کارهای زیبای مالر، مندلسون و شوئنبرگ از جمله مصادیق موسیقی فاسد بحساب می آمد.

واگنر موسیقیدان مورد علاقه هیتلر بود و همواره در میهمانی های هیتلر موسیقی واگنر نواخته میشد. از نظر هیتلر موسیقی واگنر نشانه کامل موسیقی ژرمن بود و هرچه سایر موسیقی ها از سبک واگنر فاصله میگرفتند فاسد تر و غیر قابل پذیرشتر میشدند.

جالب است که بدانید هربرت فون کارایان که از سرشناسترین و محبوبترین رهبران ارکستر اروپا محسوب می شد برای اینکه بتواند کار خود در موسیقی را ادامه دهد مجبور شد که به عضویت حزب نازی در آید و در مقابل کلمنس کراوس نویسنده اپرا و یکی از رهبران بزرگ ارکستر، بدلیل تمرد از عضویت در حزب نازی توسط وزارت موسیقی زمان هیتلر دستگیر شد.

به هنگام تشکیل وزارت موسیقی ریچارد اشتراوس بعنوان رئیس Reich Music Chamber انتخاب شد و معروف است که او فقط بخاطر مصالح موسیقی این سمت را پذیرفت و هرگز معتقد نبود که هنر در انحصار رنگ، قوم، ملیت و ... خاصی میتواند باشد.


گفتگوی هارمونیک