«نوعي‌نگاه» براي هفتاد سالگي عباس كيارستمي منتشر مي‌شود

[nae]

«مردي كه جهان را از دريچه چشم كودكي هفت ساله مي‌بيند»

«مردي که در آستانه هفتادسالگي هنوز، جهان را از دريچه چشم کودکي هفت ساله مي‌بيند» امروز ـ اول تير ماه ـ
سالروز تولد هفتاد سالگي عباس كيارستمي ـ كارگردان سينماي ايران ـ است.

سيف‌الله صمديان مي‌نويسد:«سر کوچه، آرام و بي‌خيال ايستادهاي، عباس کيارستمي سوت زنان از راه مي‌رسد و در
حال خوش و بش، دست در جيب تو مي‌کند و مشتي گره کرده بيرون مي‌آورد و شروع مي‌کند به خوردن چيزي شبيه
کشمش و نخودچي! لحظهاي مشکوکِ حال او و دارايي جيبهايت مي‌شوي. دوباره همين کار را مي‌کند و قبل از اينکه
شروع به خوردن کند، دستپاچه، دست در جيبت ميکني و در حالي که چشم به دهان او دوخته‌اي به خاليِ جيبت چنگ
ميزني و دست بيرون نياورده، ميبيني که باز قصد دارد چيزي را که تو نيافتهاي، بيايد! و اينبار است که مچ دست او
را قبل از اين که از جيبت بيرون بياورد، ميگيري و چشم در چشم او، با صدايي که فقط خودت مي‌شنوي، مي‌پرسي:
آخر اين چه سِرّي است که من چيزي را دارم و خودم نميدانم و تو ميداني!؟

... و اين همان حس غريبي است که گريبان بسياري از آنهايي را مي‌گيرد که با فيلمهاي کيارستمي و شيوه فيلمسازي
او سرِسازگاري ندارند. يعني در واقع از اين که کيارستمي موضوع فيلمهايش را به‌همين راحتي از خود آنها و روزمرگي‌هاي
اطرافشان مي‌گيرد و به خودشان تحويل مي‌دهد، لب به دندان مي‌گزند و بدون آنکه به راز و رمز اين کار بيانديشند و فقط
براي اين که به پَرِ قباي شعور و دانش و فرهنگ سينماييشان برنخورد، مانيفيست صادر مي‌کنند که پرداختن به موضوعهايي
از اين گونه ساده و پيش دست و پا افتاده آنهم با شيوهاي ساده‌تر و بدون پيچيدگيهاي رايج، در شأن ابهت و عظمت سينما نيست...»

سيف‌الله صمديان كه اين‌بار به عنوان مدير انتشارات «تصوير ايران» قصد دارد كتابي با عنوان «نوعي نگاه» به مناسبت
هفتاد سالگي كيارستمي منتشر كند، در ادامه‌ي مقدمه‌ي اين كتاب به عنوان يادداشت ناشر آورده است:« اين يادداشت را
سيزده سال پيش در شماره 25 ماهنامه تصوير، در کنار گزارشي از جشنواره کن 97، "طعم گيلاس" و نخل طلا ، با
عنوان "هميشه پيش از آنکه فکر کني، مي‌بيند" نوشته بودم و اين درست زماني بود که در گرماگرم سالهاي تدريس براي
دانشجويان عکاسي بودم و يکي از مثالهاي هميشگي‌ام در کلاسها، کلام معروف و راهگشاي " آندره کرتژ" ، عکاس مجاريالاصل
بود، هماني که به‌قول کارتيه برسون، "همه ما عکاسان، به‌نحوي مديون او هستيم".

کرتژ عقيده داشت "بسياري از مردم نگاه مي‌کنند ولي عده کمي از آنها مي‌بينند" و اين تفاوت " نگاه کردن" و " ديدن" ، مسأله
هميشگي تصويرسازان اين جهان بوده و خواهد بود.

به‌همين خاطر بود که وقتي درّي رضايي خبر داد که تمامي بحث‌هاي کارگاه فيلمسازي کيارستمي را ضبط کرده و قصد دارد
آنها را پياده کند، ايده چاپ اين کتاب و اضافه کردن مطالب فيلم "ده روي ده" و پشت صحنه ساخت فيلم "پنج" شکل گرفت و
نتيجه، کتاب پيش روست که اميدواريم در سالگرد هفتاد سالگيِ - دور از چشم اعداد- مردي که جهان را هنوز از دريچه چشم
کودکي هفت ساله، تازه و بکر مي‌بيند، در دسترس دوستداران سينما و خودِ "زندگي" قرار گيرد.»

سيف‌الله صمديان كه كتاب «نوعي نگاه» را اين روزها در انتظار دريافت مجوز چاپ از وزارت ارشاد دارد، قصد دارد تا پيش
از ماه مبارك رمضان آن را در مراسمي به مناسبت هفتاد سالگي عباس كيارستمي رونمايي كند.

اين كتاب به كوشش دري رضايي، شامل درس‌هاي سينمايي، مطالب كامل فيلم 10 روي 10 و به همراه گفتار كامل كيارستمي
بر روي فيلم پشت‌صحنه‌ي «پنج» و مطالب و درس‌هاي ارايه شده در كارگاه آموزشي فيلمسازي كيارستمي (برگزار شده در
موسسه كارنامه) مي‌شود.

عباس كيارستمي كه متولد اول تير ماه 1319 تهران است، با ساخت فيلم‌هاي كوتاه و بلند به‌عنوان شاخص‌ترين فيلم‌ساز ايراني
در عرصه‌ي بين‌المللي مطرح شده است.

او در كارنامه‌ي فيلم‌سازي‌اش ساخت فيلم‌هاي كوتاه «نان و كوچه»، «زنگ تفريح»، «تجربه»، «دو راه حل براي يك مساله»
و .. و فيلم‌هاي بلند «گزارش» 1356، «اولي‌ها» 1362، «خانه‌ي دوست كجاست؟» 1365، «مشق شب» 1366،
«كلوز‌آپ، نماي نزديك» 1368، «زندگي و ديگر هيچ» 1370، «زير درختان زيتون» 1373،«طعم گيلاس» 1376،
«باد ما را خواهد برد» 1377، «ABC آفريقا» 1379 ، «كپي برابر اصل» را دارد.

راستی یادم رفت کیارستمی بزرگ ده رو هم داره!