/گزارش تصويري/ مراسم دومين سالروز درگذشت خسرو شكيبايي

[LP Girl]

تقدير اهالي سينما از هنر شكيبايي



مراسمي نه براي اشك و حسرت و آه! اين توصيفي بود كه عصر روز يكشنبه در گردهمايي ويژه‌اي كه براي مرحوم خسرو شكيبايي برگزار شده بود، از زبان مجري مراسم شنيده شد. مراسمي گرم و صميمي كه حتي برگزاري آن در شب پاياني مسابقات جام جهاني نتوانست تاثيري در كاهش حضور پُرتعداد حاضران در آن داشته باشد و اين گردهمايي را از نظر حضور پرتعداد هنرمندان، به يكي از ماندگارترين مراسم‌هاي سينمايي سال‌هاي اخير تبديل كرد.

اين مراسم عصر يكشنبه بيستم تيرماه در تالار حركت برگزار و در حاشيه آن از كتاب مرحوم خسرو شكيبايي رونمايي شد. تقدير از پروين كوشيار، همسر مرحوم شكيبايي نيز از ديگر بخش‌هاي اين مراسم بود.


پخش صداي مرحوم خسرو شكيبايي در برنامه نوروزي سال 85 سيما آغازگر مراسم بود. در ادامه، تصاويري از هنرمندان درگذشته در سال 1389 با عنوان نماآهنگ «ياد ياران» نمايش داده شد و پس از آن بود كه به دعوت مجري، هنرمندان مختلف يكي از پس از ديگري روي سن آمدند تا درخصوص اين هنرمندان بزرگ سخن بگويند.



جمشيد مشايخي، اولين هنرمندي بود كه در بخش ابتدايي اين مراسم به دعوت رضا رشيدپور مجري روي سِن آمد و با تشكر از دست‌اندركاران اين برنامه گفت: «مي‌دانم شما اهل شنيدن نيستيد؛ چون يك هنرمند حرف‌هايش را با آثاري كه خلق مي‌كند، مي‌زند.» در ادامه اين مراسم شهاب حسيني، بازيگر سينما و تلويزيون كه از دقايقي پيش از آغاز مراسم در سالن حضور داشت، در سخناني «خسرو شكيبايي» را تجسم عينيت يافته خلوص بازيگري دانست. مهتاب كرامتي، بازيگر ديگري بود كه با حضور پشت ميكروفن، در قالب سخناني شاعرانه خطاب به همسر شكيبايي گفت: «من هنوز عاشقم، عاشق يك خوشه پروين.»


رسول نجفيان، هم ديروز با ساز خود در مراسم حاضر شده بود. او در اين مراسم 2 اثر مشهور خود با نام‌هاي «رسم زمونه» و «چوپان خراساني» را براي حاضران در سالن اجرا كرد و در توصيف اين هنرمند، با اشاره به خصلت‌هاي مردمي او گفت: «وقتي مردم از اين هنرمند تقاضاي عكس و امضا مي‌كردند، او با فروتني مي‌پذيرفت و با علاقه‌مندان خود برخوردي مهربانانه داشت.»


مجيد جعفري از هنرمندان تئاتر و دوستان شكيبايي نيز در سخناني، به زندگي شخصي شكيبايي اشاره كرد و گفت: بخش مهم زندگي او با خانواده‌اش بود. او زندگي جداگانه از كارش نداشت. زنده‌ياد خسرو شكيبايي هرگز زندگي را جدا از كار نمي‌ديد.



در ادامه اين برنامه مهران مديري هم روي سن آمد و گفت: «ما عمدتا مشهوريم و پولداريم، اما خوشحال نيستيم، ياد يكي از زيباترين ديالوگ‌هاي تاريخ سينماي ايران افتادم كه در فيلم كمال‌الملك ساخته شادروان علي حاتمي بيان شده است.»


او با اشاره به بازي درخشان جمشيد مشايخي در اين فيلم افزود: «در اين فيلم «كمال الملك» به «مظفرالدين شاه» مي‌گويد در ممالك ديگر فراوان هنرمند مثل من وجود دارد و يكي را بيش از ديگري ارج مي‌نهند اما من در اينجا يك تنم و شما با اين يك تن چه كرديد.»


در ادامه نوبت به آيدين آغداشلو رسيد كه با حضور روي سن در مورد زنده‌ياد «خسرو شكيبايي» سخنراني كند. حميد سمندريان نيز كه از ابتداي حضور خود در اين مراسم، بارها در سخنان حاضران در جمع مورد توجه قرار گرفته بود، وقتي روي سن آمد، گفت: «خاطره‌اي ندارم، اما در طول اين سال‌ها اتفاق‌هايي برايم افتاده كه ذهن انسان را پر مي‌كند، اين ايام البته سپري مي‌شود و به فراخور زمان، خاطره‌هايش از ميان مي‌روند و خاطرات ديگري به جاي آنها وارد ذهن آدم مي‌شود و اين كار خوشايند است. خاطره‌ها مي‌توانند يك قاب عكس باشند يا يك فيلم كه اذهان را پر كند، اما اين شاخصه هنر است كه زندگي را ادامه مي‌دهد. امروز جمشيد مشايخي را ديدم كه صدايش مي‌لرزد اما اين صدا، خاطره محبت‌هاي گذشته اوست و اين ديدارهاست كه خاطرات را زنده نگه مي‌دارد.»
در بخش ديگري از مراسم عليرضا خمسه بازيگر سينما و تلويزيون روي سن آمد و گفت: «امشب شب شادي است، اما هر كس كه مي‌آيد، غمگين مي‌شود». او افزود: وقتي با خسرو شكيبايي بودم، فضاي شادي داشتم و هنوز هم صداي خنده‌اش در گوشم هست، من از شما مي‌پرسم چرا ما اينقدر مرحوم «خسرو شكيبايي» را دوست داريم»؟
خمسه با اشاره به اين كه من هميشه شكيبايي را دوست دارم، ادامه داد: « او براي من حكم يك جويبار را دارد.»
اهداي لوح تقدير از سوي حميد سمندريان به جمشيد مشايخي و اجراي موسيقي توسط عليرضا عصار پايان بخش برنامه‌هاي اين مراسم بود.



زنده‌ياد خسرو شكيبايي 28 تيرماه سال 1387 دارفاني را وداع گفت.