bigabang جون مطمئنی اینا قراره تو همین دنیا اتفاق بیفته؟
اما به قول خودت آرزو بر جوانان عیب نیست.
دوس دارم 200 سال دیگه بدونم اونا درباره ما چی میگن؟
اما فک می کنم 200 سال دیگه آدما بیشتر از الآن نمی دونن از زندگی شون چی می خوان! الآن همه فک می کنن جای که هستن جایی نیست که باید باشن از هیچی هم راضی نیستن!
فک کنم تا 200 سال دیگه یه کارمند تو یه اداره دولتی دیگه بلد باشه از اینترنت درست استفاده کنه (این کارآموزی داره منو پخته می کنه!) اما 200 سال دیگه مردم اینقدر سرگرم دردسرهایی اندکه از فهم غلط هر تکنولوژی ای معمولا ایران دچارش می شه که کمتر از الان می بینن چقد می شه ساده زندگی رو سخت نگرفت! مردم دیگه یادشون رفته دوس داشتن معنی و دلیلش چیه! دیگه هیچ کی به اینکه همه فامیل دور هم جمع شن و برا یه شب هرچند مصنوعی بخندن، اهمیت نمیده! درسته الآن تو مهمونی ها به قول تو مردم فقط غیبت می کنن ما حداقل دور هم جمع می شن! اما این کینه ها و غیبت ها کاری می کنه که 200 سال دیگه مردم اسم مهمونی های الآن ما رو تو تاریخ بیارن و نخوان دور هم جمع بشن! 200 سال دیگه بچه ها می گن بچه های 200 سال پیش که به حرف پدرمادراشون فقط به چشم دستور و مصیحت نگاه می کردن و ازش در می رفتن خیلی باحال بودن! می زنن زیر حرف خانواده و هرچه که واقعا در حد عادلانه اش ارزشه! تا 200 سال دیگه مردم فقط به ما بد و بیراه می فرستن که چرا هرچی داشتن از آب و ... ما مصرف کردیم و پیچی برای اونا نذاشتیم!
خلاصه 200 سال دیگه اگه همه چی بخواد اونطور باشه که تو گفتی ما باید الآن اون طوری باشیم که مردم 200 سال پیش امیدوار بودن ما بشیم!
آینده مثل موضوع این تاپیک به رویاس که ما امروز براش تصمیم می گیریم1
اگه امروز کارمندا یاد بگیرن از اینترنت درست استفاده کنن، اگه ما امروز یاد بگیریم غیبیت نکنیم، اگه ما امروز یاد بگییریم از همه چی درست استفاده کنیم، اگه ما امروز قدر خانواده ها مونو بدونیم اگه ما امروز یاد بگیریم دوس داشته باشیم
آینده میشه همون که تو گفتی!
دیدی چقد حرف زدم!
__________________
I know that in the morning now
I see ascending light upon a hill
Although I am broken, my heart is untamed, still