یک تهدید سیارکی جدید برای زمین/ تلاش برای منحرف کردن مسیر سیارک

[hossein]

کشف سیارکی به نام AG5 2011 که اخترشناسان احتمال می دهند در مسیر برخورد به زمین قرار داشته و ممکن است تا ۲۸ سال دیگر با زمین برخورد کند، نگرانی های جدیدی را به وجود آورده است.

به گزارش خبرگزاری مهر، در حالی که تمامی چشمها مدتها است که متوجه سیارک آپوفیس است، سیارکی که از ۲۰۰۴ به عنوان یک خطر جدی برای زمین معرفی شده است، خطری جدید با وسعتی برابر ۱۴۰ متر توجه تمامی بحثهای انجام گرفته در نشست اخیر تیم عملیاتی سازمان ملل متحد درباره اجرام نزدیک به زمین را به خود متمرکز کرده است.

این سیارک با نام AG5 2011 می تواند تا سال ۲۰۴۰ کاملا در مسیر برخورد با زمین قرار بگیرد و در حال حاضر بسیاری از دانشمندان این سوال را مطرح کرده اند که چگونه می توان آن را از مسیر خود منحرف کرد؟

AG5 2011 که در اوایل سال گذشته کشف شده است هنوز برای اخترشناسان مرموز است، زیرا با وجود اینکه ابعاد این سیارک برای اخترشناسان آشکار شده است، اما امکان رصد دقیق این سیارک به واسطه مدار ناهنجاری که دارد امکان پذیر نیست. همین ویژگی پیش بینی اینکه سیارک در مسیر برخورد با زمین قرار دارد یا نه را دشوار ساخته است.

در واقع اخترشناسان در تلاشند پیش از اینکه درباره این سیارک اظهار نظری کنند، دست کم دو مدار کامل آن را مشاهده کنند، با این همه نیاز به این بررسی دقیق گروهی دیگر از اخترشناسان را از شایعه پراکنی و داستان پردازی درباره برخورد سیارک به زمین در سال ۲۰۴۰ باز نداشته است. از جمله این داستانها، برخورد سیارک AG5 2011 با زمین در تاریخ پنجم فوریه ۲۰۴۰ است.

سیارک AG5 2011 از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ از روی زمین قابل رصد خواهد بود و به این شکل اخترشناسان مجال کافی را برای درک بهتر مدار سیارک و مسیر حرکت آن به دست خواهند آورد. در صورتی که این رصدها احتمال برخورد را به کلی رد نکنند، تا سال ۲۰۲۳ برای منحرف ساختن این سیارک زمان باقی خواهد بود.

این سیارک نیز مانند آپوفیس که شاید در سال ۲۰۳۶ با زمین برخورد کند، دارای فاصله نشانه ای ویژه است، به بیانی دیگر در صورتی که این سیارک در مسیر برخورد با زمین قرار داشته باشد، در سال ۲۰۲۳ از فاصله دو میلیون و ۹۷۶ هزار کیلومتری از زمین عبور خواهد کرد.

ناسا وسعت این فاصله نشانه سیارک را از نظر استانداردهای نجومی به هیچ وجه بزرگ نمی داند اما این فاصله بزرگتر از فاصله نشانه آپوفیس است. در صورتی که در دوره زمانی ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ این سیارک از فاصله عنوان شده عبور کند، دانشمندان تنها چند سال زمان برای یافتن راه حلی برای تغییر مدار سیارک و به بیرون راندن آن از مسیر اصلی اش فرصت خواهند داشت.

بر اساس گزارش پاپ ساینس، اجرای چنین ماموریت انحراف از مداری می تواند برای مقابله با آپوفیس که در سال ۲۰۲۹ به فاصله نشانه اش از زمین خواهد رسید، تمرینی خوب به شمار رود.



آپوفیس خطر هشت ساله زمین

شهاب سنگ آپوفیس در سال ۲۰۰۴ توسط رصدخانه “کیت پارک” در آریزونای آمریکا کشف شده است. از آن زمان تاکنون پیش بینی هایی در خصوص فجایع احتمالی برخورد این شهاب سنگ با زمین ارائه شده است به طوریکه پیش بینی های اولیه نشان می داد که در سال ۲۰۲۹ آپوفیس با زمین برخورد خواهد کرد.

اما ارزیابیهای بعدی نشان داد که در ۱۳ آوریل ۲۰۲۹ این شهاب سنگ عظیم از فاصله بسیار نزدیک از زمین (۳۶ هزار و ۳۵۰ کیلومتری) عبور خواهد کرد (در این فاصله ماهواره های مخابراتی در مدار اطراف استوا می چرخند) و در سال ۲۰۳۶ این شهاب سنگ بار دیگر به زمین رسیده و این بار به این سیاره برخورد خواهد کرد.

هر چند درصد وقوع این احتمالات بسیار پایین (یک به روی ۲۵۰ هزار) است باوجود این، زمین نمی تواند کاملا دور از خطر باشد چرا که حتی مدارهای حرکت شهاب سنگها نیز می تواند در اثر تاثیرات نیروهای گرانشی سیارات تغییر کنند.

آپوفیس که نام خود را از رب النوع مصر باستان به معنی “ویرانگر” گرفته است، قطری به طول ۳۵۰ متر دارد و با سرعت حدود ۳۰ کیلومتر بر ثانیه حرکت می کند. اگر این شهاب سنگ به زمین برخورد کند شدت برخورد آن به ۸۷۰ مگاتن می رسد. این شدت ۶۵ هزار برابر بزرگتر از بمباران اتمی هیروشیما است.

[رزیتا]

پنجم فوریه 2040

احتمال برخورد یك شهاب سنگ با زمین


تهران- دانشمندان، شهاب سنگی را شناسایی كرده اند كه احتمال دارد در پنجم فوریه 2040 به زمین برخورد كند.

محققان احتمال این برخورد را یك در 625 عنوان كرده اند.

به گزارش اسپیس دیلی، عرض این سنگ آسمانی كه 2011 AG5 نام گرفته اسن، 460 پا است.

تیم اقدام سازمان ملل متحد در مورد اجرام نزدیك به زمین، گفتگوهای خود را در مورد چگونگی منحرف كردن این شهاب سنگ آغاز كرده است. محققان بیم دارند این شهاب سنگ طی چند سال آینده با زمین برخورد كند.

در حالی كه امكان دارد در صورت برخورد این جرم آسمانی به یك شهر، میلیون ها نفر كشته شوند، اما این شهاب سنگ بسیار كوچكتر از شهاب سنگ 9 مایلی است كه موجب انقراض دایناسورها در 65 میلیون سال پیش شد.

تا كنون دانشمندان فقط توانسته اند نیمی از مدار شهاب سنگ 2011 AG5 را مشاهده كنند و امیدوارند اطلاعات بیشتری در مورد مسیر این جرم آسمانی بین سال 2013 و 2016 كه امكان نظارت بر آن از زمین فراهم می شود، به دست آورند.

این نظارت ها به دانشمندان كمك می كند در صورت لزوم در مورد اقدام برای تغییر جهت این شهاب سنگ تصمیم بگیرند.

محققان می گویند می توان از تسلیحات هسته ای برای فروپاشی این سیارك استفاده كرد اگرچه چنین اقدامی می تواند بارشی از سنگ های مرگبار به زمین در پی داشته باشد.