درد دل های عاشقانه...

[افسون 13]

عشق من همچون گل سرخی است

که در اوایل بهار روییده است

و یا همچون نوای شیرین موسیقی

که از دورها به گوش رسیده است

هر چقدر که تو دلپذیر ِ من ، زیبا هستی

به همان اندازه من عاشقم

و عاشقت خواهم ماند

تا دریاها به خشکی رسند

حتی در آن زمان

وقتی که دریاها خشک شوند

و صخره ها زیر آفتاب ناپدید

من هنوز تورا دوست خواهم داشت

تا زمانی که شنزار زندگی جاری است ...

و تو تنها عشق من

تا زمانی که هستی

من به سویت خواهم آمد

بارها و بارها

حتی اگر میان ما

فرسخ ها فاصله باشد