ساقی رسالت ( غزل در وصف پیامبر اکرم ص )

[dada6]

ساقی رسالت

***

به میان عشقبازان تو چه عاشقی خـدا را !

که نـدای یا محمّد(ص) ز خـداست آشنـا را

نسزد بجز تـو اَلـْحق به کسی چنین رسالت

که به مُهر ختم گشتــــی سر ِ خیل انبیــا را

نـه کـلاس علم رفتی نـه قلم بدست بـودی

همه نـانـوشتــه خـوانــدی کلمـات بــاصفا را

تو جهانِ معجزی خـود به عنایت الهـــی

نتوان نوشت مدحـت چو کلام ِ وحــی یـارا!

عطشم چو میگساران ، کرم از تو باد ساقی!

بـده بــاز جام ِ باقــی چشَم آن خم ِ وَلا را

وَ سَلامــی عـن فؤادی بکَ کـلّ یوم ٍ اَلْحَقْ

یَـتَـقَـدّمَ الــوَفــاکَ حَـسَنـا ً الـــــیَ السّکــارا

وَ حَیـاتـک الیُـواسی معــا ً الـصّبــوح روحــــــی

لـک أن یکــون زاکـــی مـن عـذاب ِ وَالفــرارا

همه شب به وصل موعود هله چشم انتظارم

کـه شراب صبحگـاهــی دهـی از کرم دادا را

***
ایضاح:
در این غزل کلمه ی « دادا » را با هجای کوتاه بر وزن « خدا » بخوانید.
معنای لفظی بیت ششم:
همیشه سلامم از دلم برای تو باد ، براستی که وفای تو به مستان خوب پیش می رود .
معنای لفظی بیت هفتم:
به جان تو « روحم » با شراب صبحگاهی همدردی می کند برای تو اینکه از عذاب و روگردانی « پاک بشود ».



دادا بیلوردی – 1371 هجری شمسی



http://www.axgig.com/images/70151294110002707859.jpg


در وزن غزل « ملازمان سلطان » لسان الغیب

[seifi1]

آفتاب عشق ( عید مبعث مبارک باد ) - در سبک زلال

*
ای که دل، قربانِ چشمانت
می شوم کی باز من مهمان چشمانت؟
ای که قطره قطره اعضایم به تو لبّیک می گویند
عشق را در عالم عرفان چشمانت
خواندم از قرآن چشمانت
*
از تو سوره سوره می نوشم
آفتابی را که می گردد هم آغوشم
از تو آیه آیه احساسم به سبک نور جاری هست
با حضورت یا رسول الله(ص)، میجوشم
تا قیامت مست و مدهوشم
*
آه ، ای در هر زمان جاری!
آه ، ای که دردِ آدم ها به جان داری!
روزگارت ابر آلود است و اسرارت سئوال انگیز
در موازاتِ ظهورِ عشق و بیداری
باز بر عالم، تو سرداری!
*
باز بر عالم ، تو ناموسی!
باز تو شایسته ای دست خدا بوسی
بد نظرهایی که می بینی همه از قومِ شیطانند
بت پرستانند در دنیای سالوسی
تو شریفی و تو قدّوسی
*
یا محمّد(ص)! ای کتابِ عشق!
کهکشانِ معنیِ راز ، آفتابِ عشق!
ای که حیرانند در هر گوشه ی عالم وجودت را
نورِ روشن هست بر شبها جواب ِ عشق
کور، نامحرم به خوابِ عشق
*
« اقرا بسمِ ربّکَ ... » استاد!
حالتی آمد که از معشوق نور افتاد
سر به بالا گیر و اینک شکر درگاهش به جای آور!
لحظه ای آرام شو از لرزش و فریاد
راست می خوانی... مبارک باد
*
دادا