آموزشهای گروهی : دانشنامه ی مبانی گرافیک

[deltang]

آموزشهای گروهی : دانشنامه ی مبانی گرافیک


ای Resolution یعنی چه؟ ای pixel یعنی چه؟

این چیزایی که میخام بگم مجموعه حرفهای بچه های همین فروم هست که طی چند سال برداشت کردم...
مطمئنا این مطالب چندین بار برای همه تکرار شده ولی تکرار بیشتر از معلومات کسی کم نمیکنه...
قرار شد هرکی هرچی میدونه بیاد بریزه وسط گود!

nima_dsnr :
همونطور که میدونید همه تصاویر و عکسهایی که مشاهده می کنید و با اون برخورد میکنید و در راس همه اونا پسوند jpg قرار داده از پیکسل ساخته شدن. بدیهی هست که هرچی این پیکسلها به هم نزدیک تر باشن تصویر میتونه جزئیات رو بصورت دقیق تر (نه بیشتر) نشون بده، همونطور که با zoom کردن زیاد روی تصاویر و بیشتر شدن فاصله پیکسلها این جزئیات با دقت کمتر نشون داده میشه و ما تصویر رو بی کیفیت یا کم کیفیت تلقی میکنیم.
خوب هر چیزی واحدی داره و بالطبع این کیفیت هم با معیاری بنام Resolution سنجیده میشه. البته این غلطه که بگیم واحد کیفیت Resolution هست ولی میتونیم اینجوری بگیم که با افزایش Resolution کیفیت هم زیاد میشه. (رابطه مستقیم باهم دارن)
Resolution عبارت است از تعداد پیکسلها در واحد طول. این واحد طول میتونه سانتیمتر باشه ، اینچ باشه ، فوت یا هر واحد دیگه ای که برای طول تعریف شده ؛ اما دو واحد طول تعریف شده برای فتوشاپ سانتیمتر و اینچ هستن و به این ترتیب میزان Resolution با واحدهای pixel/cm و pixel/inch تعریف میشن.

مثال عددی:
مثلا یک تصویر داریم در ابعاد A4 با سایز 21*29.7 سانتیمتر مربع.
میخوایم ببینیم این تصویر از چند پیکسل تشکیل شده؟ خوب طبیعی هست که با این اعداد خام نمیشه تشخیص داد و باید ابتدا نگاه کنیم که Resolution تصویر چند هست؟ برای مثال ما میایم رزولیوشن 72 و رزولیوشن 300 رو با هم مقایسه می کنیم ؛ در نگاه اول تصور میشه که 21x29.7x72 برابر تعداد پیکسلهای فایلمون هست... ولی اشاره شد که Resolution در واحد طول سنجیده میشه نه سطح! یعنی (21x72)x(29.7x72) برابر با 3233260 پیکسل تعداد پیکسلهای عکس هست. همینطور برای رزولیوشن 300 داریم (21x300)x(29.7x300) برابر با 56133000 تعداد پیکسلهای عکس هست.
مشاهده میشه که تعداد رزولیوشن های فایل 300 پیکسلی خیلی بیشتر از فایل 72 پیکسلی هست ؛ در حالیکه ابعاد هردوی اونها A4 و خروجی که از پرینتر میاد بیرون سایز A4 هست. پس طبیعی هست که کیفیت 300 بهتر باشه.

نکته کنکوری :
نکته 1 : حالا چرا 72 و 300 رو برای مثال انتخاب کردم؟
چون 72 رزولوشن صفحات وب و 300 رزولوشن کارهای چاپی هست.
نکته 2 : حالا چرا همونجا اینا رو نگفتم؟
آها! خوب بستگی داره به واحدش! یعنی ببینیم pixel/cm هست یا pixel/inch !
واحد این دو عدد که تو نکته 1 گفتم pixel/inch هست و نمیتونیم در 21 و 29.7 که بر حسب سانتیمتر هست ضرب کنیم تا تعداد پیکسلهاش بدست بیاد!
اول باید 21 و 29.7 رو تقسیم بر 2.45 کنیم تا ابعاد کاغذ بر حسب اینچ بدست بیاد بعد ضربدر رزولیوشن.
اما خوب من در توضیحات فرض رو بر این گرفتم که رزولیوشن 72 و 300 پیکسل بر سانتیمتر هست. ( 1inch = 2.54cm )

برای تصاویر برداری از صحبتهای علی جان استفاده می کنم. (کاملا کپی پیست)

the_king :
تصاویر وکتوری بایستی توسط منحنی های ریاضی تشکیل شوند، مثلا منحنی های Bezier.
یا اشکال هندسی مثلا دایره ای به رنگ آبی در نقطه (x , y) به شعاع R.
همه ما در طول کار با کامپیوتر از این جور تصاویر استفاده می کنیم، چون فونت های True Type و Open Type نمونه های
مشخصی از تصاویر وکتوری هستند.
حالا اگه بخواهیم این تصاویر وکتوری را بزرگ و کوچیک کنیم چون تعریف آن بر اساس یک معادله ریاضی است بدون
افت کیفیت انجام میشه. چون مثلا دایره با شعاع دیگه ای دوباره رسم میشه.
دومین حسن تصاویر وکتوری اینه که به فضای به مراتب کمتری برای ذخیره شدن نیازمند هستند.
عیب این تصاویر اینه که به تنهایی ایجاد جزئیات زیاد با آنها کار مشکلی است و برای بازسازی تصاویر عکاسی مناسب نیستند.
همچنین افزایش جزئیات در تصاویر وکتوری روی سرعت نمایش آنها خیلی تاثیر گذار است و نمایش اش را کند میکنه.
پسوند فایلهای وکتوری زیاد اند، نمونه هایی از آنها TTF و WMF و EMF و AI و EPS هستند.


برعکس آن تصاویر غیر وکتوری Bitmap هستند که با یکسری نقاط که در یک ماتریس دو بعدی قرار گرفته اند تعریف می شوند.
مثل تصاویر BMP و GIF و JPEG و ...
وقتی ما یک دایره را در اینگونه تصاویر رسم می کنیم، تبدیل به یکسیری نقاط مجزا می شود و دیگر آن تعبیر کلی خود را از
دست می دهد. به همین خاطر وقتی آنرا بزرگ یا کوچک می کنیم، دایره نیست که بزرگ و کوچک می شود، یک سری نقاط
مجزا هستند که بایستی بزرگ و کوچک شوند.
افت کیفیت از همین جا ناشی شده چون یک ماتریس 10 در 10 نقطه ای اطلاعاتی در بر ندارد که برای جزئیات یک ماتریس
100 در 100 نقطه ای کفایت کند.
حسن اصلی تصاویر Bitmap در این است که جزئیات تصویری را در اندازه اصلی خود به راحتی حفظ می کند و افزایش جزئیات
تاثیر چندانی در سرعت نمایش آن ندارد.

[deltang]

پيكسل، كوچكترين واحد سازنده ي يك تصوير است كه خود طول و عرضي ندارد.
پيكسل به عنوان سازنده يك عكس عمل ميكنند، به صورتي كه هنگامي كه ما تصوير رو ميبينيم اثري از آن ها وجود نداره و در حالت عادي قابل ديدن نيستند. با زوم بر روي تصاوير قادر ميشيم تا پيكسل ها رو به صورت مربع هاي كوچك ببينيم.
البته پيكسل ها در موقعيت هاي گوناگون تغيير ميكنند، مانند "پيكسل چاپ" در يك اثر چاپي يا مثل سيگنال هاي الكترونيكي در بعد ديجيتال.
به طور كلي به تصاويري كه از پيكسل ها به وجود بيان رستر يا بيت مپ ميگن.
همون طور كه گفتيم پيكسل از خود عرض و طولي ندارند و فقط حاوي يك سري اطلاعات هستند. با افزايش پيكسل، كيفيت تصوير هم بالا خواهد رفت.
درباره اجزاي سازنده پيكسل، هم ميتونيم بگيم يا ميتونن RGB باشن، يا CMYK .
RGB: رنگ هاي قرمز، سبز و آبي كه در مانيتور ها و تلويزيون ها براي نمايش مورد بررسي قرار ميگيره. براي ايجاد رنگ هاي مختلف در اين گروه، هر يك از اين رنگ ها بين 0تا255 تقسيم بندي ميشن كه با تغيير اين عدد ها در هر رنگ، رنگ هاي جديدي توليد ميشه.در اين حالت تصاوير شامل سه مقدار هستند كه به صورت عدد مشخص شده و 8 بيت از اطلاعات رو منتشر ميكنه كه اين هشت بيت همون 256 واحد رنگي هستند كه در بالا ازشون صحبت شد.

CMYK: (Cyan – Magenta – Yellow - Black) اين چهار رنگي هستند كه در جوهر چاپ مورد استفاده هستند و هر كدام از 1تا100 طبقه بندي ميشن.

عكس از ويكي پديا

از اينها گذشته، و در مباحث تخصصي تر، به موضوعي بر ميخوريم به نام bpp يا بيت بر پيكسل.
دانستيم كه تعداد رنگ هاي كه ميتونه توي يك پيكسل نشان داده بشه متفاوت هست، به طور مثال وقتي bpp برابر 1 باشد يعني شما يك بيت رو براي يك پيكسل استفاده نموديد، يعني تصوير داراي 2 رنگ ميشود

براي محاسبه ميتوان از فرمول 2 به توان n استفاده كرد كه عدد n ، مقدار بيت بر پيكسل و عدد به دست امده تعداد رنگ هاست.

[deltang]

كنتراست:
كه بيشتر در مباحث عكاسي مورد استفاده هست. در خريد مانيتور ها هم با اين اصطلاحات برميخوريم.

ميشه اونو به فارسي "تعامل و تقابل بين رنگ ها" ترجمه كرد.
تعريف كنتراست به زبان ساده يعني ميزاني كه روشنايي كه در دو نقطه مختلف نسبت به هم تصوير تغيير ميكند. يعني تغيير روشنايي ها در يك تصوير كنتراست نام دارد. با كنتراست ما ميتونيم كه از يك رنگ، شدت هاي مختلفي رو به صورت خروجي دريافت كنيم. نكته بعدي اينكه كنتراست كمك ميكنه كه تصوير رو با وضوح و كيفيت بالاتري ببينيم. با يك مثال بهتر متوجه ميشيد:

اين عكس توسط آقاي اوون والتر كانادايي گرفته شده، در اين عكس به دليل كنتراست بين شاخه و برگ ها، تصويري فوق العاده چشم نواز رو شاهد هستيم. ( عكس از فليكر )‌

بر اين اساس هر چه اختلاف بين روشنترين و تاريكترين نقطه تصوير بيشتر باشد، تصوير از كنتراست بالاتري برخوردار است.
ولي وقتي اين بحث توي نمايشگر ها به ميان مياد، اين به امري اشاره ميكنه كه به اختلاف شدت نور دو نقطه يا پيكسل اشاره ميكنه، هم چنين به دو دسته ثابت يا استاتيك و پويا يا دايناميك تقسيم ميشه.

در دسته ثابت: اختلاف شدت نور دو پيكسل در يك فريم و
در دسته پويا: اختلاف شدت نور يك پيكسل در فريم هاي متوالي
مورد نظر است.

[deltang]

مفاهيم شارپ كردن و شارپنس:
امروز با دو مفهوم ديگه اومدم تا اطلاعات بيشتري در اختيارتون بذارم:
با مثال ميگم متوجه بشيد: شما ميخوايد يك عكس فوق العاده بزرگ رو براي آواتارتون قرار بديد. ريسايزش ميكنيد، ولي متوجه ميشيد كه جزئيات تصوير ديده نميشه، يا تصوير شارپ نيست، يا به عبارت ديگر مات يا سافت هست. يعني ما نميتونيم جزئيات تصوير رو خوب ببينيم و جزئيات به صورت مات ديده ميشن.
به زبان ديگر، فرايند شارپ سازي تصاوير به ما كمك ميكنه كه تصوير بدون افت كيفيت و تار شدن جزئيات تصوير تغيير سايز پيدا كنه.

با توجه به تعريف بالا، شارپنس يعني اينكه جزئيات تا چه حد در تصوير قابل مشاهده باشند، هنگامي كه ما ميگيم تصوير داراي شارپنس بيشتري ست، يعني جزئيات بهتر در تصوير قابل مشاهده است. همون طور كه گفتم در مقابل شارپ بودن، مات بودن هست كه در اون حالت جزئيات تصوير قابل مشاهده نيست.
براي فهم بيشتر عكسي گذاشتم كه ديدنش خالي از لطف نيست:
براي فهم بهتر و جزئيات بيشتر روي تصوير كليك كنيد

در تصوير بالا، عكس بزرگتر، عكس اصلي و دو عكس كوچكتر تصاويري ست كه بدون توجه به امر شارپ سازي كوچك شده و جزئيات توش تار و محو شده است.

[deltang]

قالب بندي هاي مختلف، ويژگيها، موارد استفاده، بايد ها و نبايد ها درباره استفاده از آن ها: (بخش اول)
در اين بخش به توضيح فرمت ها و قالب بندي هاي مختلف مي پردازيم. استپ باي استپ

از ويژگي هاشون ميگيم و موارد استفاده شون رو توضيح ميديم.

قالب بندي JPG :‌ ( گروه مشترك كارشناسان گرافيك )
با نام JPEْG هم شناخته مي شود. يكي از بهترين قالب ها كه محبوبيت زيادي دارد، به دو دليل:
1. از قالب بندي هاي استاندارد محسوب ميشود، پس روي تمامي وسايل ديجيتالي كه قابليت نمايش تصاوير رو دارند قابل اجراست، ويندوز، گوشي هاي موبايل و ...
2. فشرده سازي بهتري نسبت به بقيه ي فرمت ها دارد

مشكل عمده در كار با اين فرمت اين هست كه حتي در بالاترين كيفيت هم نميتونيد يك تصوير واقعي از اون بيرون بياريد. منظور از تصوير واقعي تصويري ست كه تمام رنگ هاي واقعي درون آن به كار رفته باشد. يعني هيچگاه يك تصوير در اين فرمت كامل ذخيره نميشود. معمولا از بين رنگ هاي تقريبا يكسان، يك رنگ ميانگين رو استفاده ميكنه.

[deltang]

گرافيک يک نوع زبان تصوير است

و به زبان واضح تر :

يک نقاش از طريق نقاشي تمام احساسات خود را از طريق قلمو و رنگ بيان مي کنه و در نتيجه امكان دارد كه پيام روشن و واضحي براي همه افراد نداشته باشد يعني يك نقاش عواطفش را بيان مي كند و كاري به اين ندارد كه مخاطبش منظورش را درك مي كند يا خير. به همين دليل در يك نمايشگاه نقاشي از يك تابلوي مشخص؛ افراد مختلف برداشت هاي متفاوتي دارند اما يك گرافيست موظف است پيام خود را به گونه اي بيان كند كه حتما مخاطبش منظورش را دريافت كند

هنر گرافيك چون تكثير مي شود و با فنوني چون چاپ همدست شده و متعلق به همه مي شود مثل نقاشي شخصي و تك نيست و هيچگاه به عنوان تابلو در يك قاب تنها نمي ماند

گرافيك از سري هنرهاي تجسمي است كه صد البته براي كساني كه آن را با نقاشي اشتباه ميگيرند (چون شايد براي شما هم اتفاق افتاده باشد كه وقتي به كسي ميگوييد رشته ام گرافيك است مي گويد پس چهره مرا نقاشي كن!!) بايد بگويـم گـرافيك در اصل ايده و تركيب بندي است كه اكثر اوقات بين نوشته و تـصوير اتفاق مي افتد و نقاشي بيشـتر تقليد طبيعت است كه ايده هاي گرافيست ها مي تواند بوسيله دسـت مثال يك نقاش اجرا شود كه خيلي از هنرمندان شـايد براي اجراي بهتر و شـايد به خاطر كسري وقت طراحي نهايي رابه شخص ديگري ميسپارند كه از نوع اول مي توان به بيلبوردهاي توي خيابان اشاره كرد و گروه دوم به آقاي {مميز} يكي از گرافيستهاي برتر ايران اشاره كرد و گاهي هم آن ايده توسط كامپيوتر و برنامه هاي پيشرفته اجرا مي گردد كه مطمئنا كار با دست از ارزش بالاتري بر خوردار است

نقاش ايتاليايي مي گويد:

گرافيك كار مشكلي است چون با يك نقطه و يا يك خط بايد به اندازه يك كتاب سخن گفت و البته همه ي راز زيبايي گرافيك نيز در همين نكته نهفته است


گرافيك در معناي لغت بمعني ترسيم و نگارش است.

و در دو مفهوم قديم (سنتي) و جديد(نوين) متمايز ميگردد كه در مرز بين اين دو پديده چاپ قرار دارد

همانطور كه گفتم گرافيك به دو دسته قديم و جديد و بين اين دو چاپ، تقسيم ميشود

حال مي خواهم که از گرافيک سنتي و نوين تعريفي داشته باشيم

البته قبل از آن بهتر ديدم با چاپ هم به صورت کلي آشنا بشيم

چون خود چاپ هه همان طور که قبلا هم گفتم مرز بين اين دو پديده است

تولّـد

براي شناخت بيش‌تر گرافيك مناسب است تا به نحوه‌ي تولد آن رجوع كنيم و مختصري از تاريخ‌چه‌ي آن را بدانيم هرچند كه ناآشنايي با تاريخ‌چه‌ي گرافيك مانع از آن نمي‌شود كه امكان تدبّر و بررسي ماهيت آن را به كل از دست بدهيم.

جرقه‌هاي تولد گرافيك و به عبارت ديگر انشعاب از نقاشي، به زمان تحولات انقلاب صنعتي و به دنبال آن، ورود تبلبغات به عرصه‌ي مناسبات و رقابت‌هاي صنعتي و تجاري باز مي‌گردد.

در واقع، تبليغات به مفهومي كه امروز براي ما شناخته شده، بعد از انقلاب صنعتي و هنگام انبساط صنايع، شكل گرفت و گرافيك حيات خود را در چنين دوره‌اي و اختصاصاً با پوستر آغاز نمود. در واقع از اين زمان به دليل ورود تبليغات به عرصه‌ي معادلات تمدن غرب، گرافيك از نقاشي منشعب شد. اگرچه در اين تاريخ تولد مي‌توان ترديد كرد و گرافيك را در زمان‌هاي دورتر، در كنار كتابت، يا طراحي مهرها و نشان‌هاي حكومتي و خانواده‌گي جست‌وجو كرد و يا آغاز رسمي آن را به اختراع چاپ و ابداع روزنامه بازگشت داد... اما در نهايت به خوبي روشن است كه ظهور گرافيك در جايگاهي ويژه در زندگي صنعتي، مربوط به انقلاب صنعتي است؛ خصوصاً پيوسته‌گي انفكاك‌ناپذير گرافيك با تبليغات، بر اين مدعا صحه مي‌گذارد.

همان‌طور كه در سطور بالا آمد، تولد گرافيك را مي‌توان انشعابي از نقاشي دانست و تفاوت‌هايش با نقاشي، از التزام آن به ارسال پيام و تفهيم به مخاطب آغاز مي‌شود. اولين آثار گرافيکي را کساني خلق کردند در واقع نقاش بودند و اين مي‌تواند بدان معنا باشد كه گرافيک ريشه در نقاشي دارد؛ اما چه شد که اکنون گرافيک ماهيتي متفاوت از نقاشي يافته است؟



«در دهه‌ي30 آمريکا، کارگردانان هنري، طراحي گرافيک را پايه‌گذاري کردند... در 1958، بنا بر مباحثي در مجله‌ي پرينت، اين کارگردانان معتقد بودند که استفاده از نام هنر (art) براي عنوان حرفه‌اي طراحان کافي نيست و نياز به عناوين مناسب‌تري مثل مهندسي بصري يا طراح گرافيک است.»

با استناد به اين مطلب، روشن مي‌شود كه كلمه‌ي «طراح گرافيك» و «گرافيست»، كم‌تر از صد سال است كه مورد استفاده واقع شده، اما تولد هنر گرافيك، بسي بيش لز صد سال است.

به هر حال لازم است قيد شود كه، موضوع اين رساله، «گرافيك» به عنوان حرفه‌اي‌ست كه امروز در كنار هنرهاي ديگر و در خدمت توسعه‌ي افتصادي و فرهنگي جوامع شناخته شده است و به همين عنوان در حيات احتماعي و اقتصادي ما تأثير مي‌گذارد.

[deltang]

قالب بندي هاي مختلف، ويژگيها، موارد استفاده، بايد ها و نبايد ها درباره استفاده از آن ها: (بخش سوم)

قالب بندي PNG: مخفف Portable Network Graphic
با توجه به معايبي كه Gif در ذخيره سازي رنگ ها داشت، و محدوديت آن در 256 رنگ، و همچنين پيشرفت تكنولوژي و پيشرفت كارت هاي ويدئويي، قالب قدرتمند تري پديدار شد به نام PNG.
اين قالب بندي، ويژگي خوبي داشت و اين بود كه عمق هاي 8، 24، 48 بيت، يعني از 256 تا 218 تريليون رنگ رو پشتيباني ميكرد. همچنين با بهينه سازي وضعيت فشرده سازي هيچ تغييري در كيفيت تصاوير ديده نميشد.
ويژگي ديگر اين بود كه اين قالب خيلي خوب شفافيت ها رو پشتيباني ميكرد و محدوديتي از خود نشون نداد،
همچين براي اضافه كردن انيميشن به اين قالب نيز، قالب هايي همانند APNْG و MNG مطرح شد.
عكس از ويكي پديا

يك تصوير PNG :

يك تصوير APNG: