|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر و ادبیات در این قسمت شعر داستان و سایر موارد ادبی دیگر به بحث و گفت و گو گذاشته میشود |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
#91
10-18-2009
|
|||
|
|||
بوي باران بوي سبزه بوي خاک شاخه هاي شسته باران خورده پاک آسمان آبي و ابر سپيد برگهاي سبز بيد عطر نرگس رقص باد نغمه شوق پرستو هاي شاد خلوت گرم کبوترهاي مست نرم نرمک مي رسد اينک بهار خوش به خال روزگارا خوش به حال چشمه ها و دشت ها خوش به حال دانه ها و سبزه ها خوش به حال غنچه هاي نيمه باز خوش به حال دختر ميخک که مي خندد به ناز خوش به حال جام لبريز از شراب خوش به حال آفتاب اي دل من گرچه در اين روزگار جامه رنگين نمي پوشي به کام باده رنگين نمي نوشي ز جام نقل و سبزه در ميان سفره نيست جامت از ان مي که مي بايد تهي است اي دريغ از تو اگر چون گل نرقصي با نسيم اي دريغ از من اگر مستم نسازد آفتاب اي دريغ از ما اگر کامي نگيريم از بهار گر نکويي شيشه غم را به سنگ هفت رنگش ميشود هفتاد رنگ
__________________
ميدانستم ، ميدانستم روزي خورشيد نيز خاموش خواهد شد خدايا آيا او نيز فراموش خواهد شد .... رويايم را ببين خداوند در آن گوشه زيز سايه سار درخت لطف خويش با لبخند نفسهايت را سپاس ميگويد پس بر تو چه گذشته كه اينچنين آرزوي مرگ ميكني ......  ببين فرصت نيست فرصت براي بودن نيست پس سعي كن تا درخت را احساس كني سبزه رابشنوي و بوسه دادن را از گل سرخ بياموزي تا روزي شايد درخت را تا مرز انار تعقيب كني (تاري) 
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#92
10-18-2009
|
|||
|
|||
|
اما من نخواهم بود، اگر درونِ من،
دانه از جوانه زدن باز ایستد. نخست جوانه ها که، که از زمین سر بیرون می کنند تا به روشنایی دست یابند. مگر نه اینکه زمینِ مادر، تاریک است؟ و ژرف، در اندرونم، من تاریکم؟ من آن چاهم که در آبِ آن، شب ستاره هایش را به جای می گذارد و تَک و تنها، از میانِ کشتزاران، راهی خود را دنبال می گیرد. به خاطر این همه زیستن است، که می خواهم این همه زندگی کنم. هرگز صدایِ خود را بدین روشنی نیافت هام هرگز چنین، از بوسه ها غنی نبوده ام. (نرودا)
__________________
ميدانستم ، ميدانستم روزي خورشيد نيز خاموش خواهد شد خدايا آيا او نيز فراموش خواهد شد .... رويايم را ببين خداوند در آن گوشه زيز سايه سار درخت لطف خويش با لبخند نفسهايت را سپاس ميگويد پس بر تو چه گذشته كه اينچنين آرزوي مرگ ميكني ...... ببين فرصت نيست فرصت براي بودن نيست پس سعي كن تا درخت را احساس كني سبزه رابشنوي و بوسه دادن را از گل سرخ بياموزي تا روزي شايد درخت را تا مرز انار تعقيب كني (تاري)
|
|
#95
10-22-2009
|
||||
|
||||
|
در این دنیای دهشت زا
که نام هر دد و دیوی شده انسان در این دوران جهل افزا که هر بی علم و دانش می شود سلطان دلم مانند قندیلی به امیدِ نگاهِ گرم ِ خورشیدیِ ز بام خانه ها زانوی غم را در بغل بگرفته و آرام می گرید خداوندا ! در این دنیای پر رنگ ات در این آیینه های خورده زنگار ِ سیاه و لایق ِ سنگ ات نه تابی تا کنم جنگ و ستیزی نه در جانم بود پای گریزی نه می روید گلی در بستر جانم نه می آید پرستویی به عشق ِ آشیان ِ کنج ِ ایوانم ولیکن بر ستاکِ خشکِ انجیری کلاغی شروه میخواند و من در جستجوی کبک ی از کهسار ِ تارازم خداوندا ! خروس کبریایت را بگو بر هم زند نقش ِ سکوتِ مطلق ِ شب را خداوندا ! خروشی کن بر این دنیا نهیبی بر شب یلدا سحرگاهی سحرگاهی ............... بانوي نازنين مینو نصرت 
__________________
Nunca dejes de soñar
هرگز روياهاتو فراموش نكن
|
|
#96
10-22-2009
|
||||
|
||||
|
خدایا ترا به داده ها ونداده هایت شکر میگویم نظر لطفت را از من گناهکار نگیر که در هرج و مرج این دنیا غرق میشوم الهی رضا برضائک........
__________________
یکی می پرسد اندوه تو از چیست؟سبب ساز سکوت مبهمت کیست ؟ برایش صادقانه می نویسم :برای آنکه باید باشد ونیست!!!!!!!!!!!!!!!! ویرایش توسط سادات : 10-22-2009 در ساعت 08:49 PM
|
|
#98
10-24-2009
|
|||
|
|||
|
خدايا شرمسارو خجلم كه انقدر قوي نيستم تا همه انچه كه به من بخشيدي قدردان باشم و انقدر مهربان نيستم كه شكرگزار خوبيهاي تو باشم و انقدر وسيع نيستم كه با بندگانت مهرباني كنم ولي خدايا خوشحالم فقط خوشحالم كه خدائي چون تو دارم و بنده كسي چون تو هستم
خدايا مردم مهربانمان را و دوستان خوبم را براي هم نگاه دار و دوستمان داشته باش كه دوست داشتن تو بزرگترين نعمت براي ماست
__________________
ميدانستم ، ميدانستم روزي خورشيد نيز خاموش خواهد شد خدايا آيا او نيز فراموش خواهد شد .... رويايم را ببين خداوند در آن گوشه زيز سايه سار درخت لطف خويش با لبخند نفسهايت را سپاس ميگويد پس بر تو چه گذشته كه اينچنين آرزوي مرگ ميكني ...... ببين فرصت نيست فرصت براي بودن نيست پس سعي كن تا درخت را احساس كني سبزه رابشنوي و بوسه دادن را از گل سرخ بياموزي تا روزي شايد درخت را تا مرز انار تعقيب كني (تاري)
|
|
#99
10-24-2009
|
||||
|
||||
|
خدا کمک کن بتونم دوباره روبه راه شم
مثل قدیما رنگ شب به آسمون بپاشم خدا صدام کن که صدات غروب گریه هامه یه دنیا درد بی امون تو غربت صدامه این شعر سروده ی خودمه....
__________________
|
|
#100
10-24-2009
|
|||
|
|||
|
نقل قول:
سنبل جان ميدوني اوس كريم هر كي رو بيشتر دوست داشته باشه بيشتر سختي ميده تا بهش كمك كنه تو سختي ها طاقت بيشتري داشته باشه اين جمله اي بود كه هميشه به مادر و پدربزرگم ميگفتم و هميشه اونارو آروم ميكرد اميدوارم تو هم اروم بشي و روحت كه الان شايد رد تلاطم باشه اروم بگيره تا جسم قشنگت هم به خودت برگرده در پناه همون كه بهش دل مي بندي و دستاتو به سمتش بلند ميكني ، ارام باش 
__________________
ميدانستم ، ميدانستم روزي خورشيد نيز خاموش خواهد شد خدايا آيا او نيز فراموش خواهد شد .... رويايم را ببين خداوند در آن گوشه زيز سايه سار درخت لطف خويش با لبخند نفسهايت را سپاس ميگويد پس بر تو چه گذشته كه اينچنين آرزوي مرگ ميكني ...... ببين فرصت نيست فرصت براي بودن نيست پس سعي كن تا درخت را احساس كني سبزه رابشنوي و بوسه دادن را از گل سرخ بياموزي تا روزي شايد درخت را تا مرز انار تعقيب كني (تاري)
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 07:36 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.