راز بمب هستهاي گمشده آمريكا
شبكه خبري بي.بي.سي در گزارشي فاش كرد كه آمريكا پس از بروز حادثهاي در سال 1968 يك سلاح هستهيي را در زير يخهاي گرينلند شمالي به حال خود رها كرده است.
به گزارش ايسنا، اين شبكه خبري انگليسي با اشاره به تحقيقاتي كه در اين باره انجام داده است افزود: نقطه قوت پايگاه هوايي"تول" كه واقع شدن آن بر بام جهان است، به معناي آن است كه اين پايگاه از زمان تاسيس آن در اوايل 1950 براي آمريكا داراي اهميت استراتژيك فوق العاده بوده است و به راداري كه در اين مكان نصب شده است اجازه ميدهد آلمان را براي كنترل موشكهايي كه بر فراز قطب شمال حركت مي كنند، زير نظر بگيرد. پنتاگون معتقد بود كه اتحاد جماهير شوروي قصد استفاده از اين پايگاه را براي آغاز يك حمله هستهيي عليه آمريكا داشته است و در سال 1960 عملياتهاي پروازي را در اين منطقه آغاز كرد. بمب افكنهاي " B-52" به طور مستمر بر فراز" تول" گشت ميزدند و در صورت مشاهده تخريب آن ميتوانستند به طور مستقيم به مسكو بروند. گرينلند منطقهاي خودمختار در دانمارك است، اما انتقال تسليحات هستهيي از طريق قلمرو دانمارك سري نگهداشته شد. در 21 ژانويه 1968 يكي از آن عملياتها با مشكل روبرو شد.
شبكه خبري بي . بي. سي افزود كه از جان هاگ و جو داماريو، دو خلبان اين جنگندهها خواسته است تا چگونگي برخورد هواپيماييشان با يخ در فاصله چند مايلي اين پايگاه توضيح دهند و افزود: بلافاصله پس از اين حادثه پرسنل نظامي، بوميهاي گرينلند و كارگران دانماركي براي كمك به حادثه ديدگان در محل حاضر شدند. در نهايت عملياتي چشم گير ظرف چند ماه انجام شد تا هزاران لاشه كوچك باقي مانده از اين هواپيما در سراسر اين خليج يخ زده جمع آوري شود و نيز حدود 500 ميليون گالن يخ از اين محل جمع آوري شد كه برخي از تكه هاي آن حاوي آثار راديو اكتيو بودند.
در يك نوار ويديويي طبقه بندي شده دولتي آمريكا كه بي.بي.سي به آن دست يافت مستند اين پاكسازي وجود دارد و ايدههايي را در خصوص دامنه اين عمليات به دست ميدهد.
مواد انفجاري داراي قدرت بالايي كه چهار بمب هستهيي را احاطه ميكند منفجر شدند، اما ابزارهاي هستهيي واقعي آنها منفجر نشد.
پنتاگون اعلام كرد كه هر چهار سلاح هستهيي "نابود" شده است. اين ممكن است به لحاظ تكنيكي درست باشد؛ زيرا بمبها ديگر كامل نبودند اما اسناد طبقه بندي شدهاي كه تحت برنامه "قانون آزادي اطلاعات آمريكا" در اختيار بي.بي.سي قرار گرفته است و بخشي از آن هم چنان طبقه بندي شده است داستاني سياهتر را فاش ميكند كه مورد تاييد افرادي كه در پاكسازي حاضر بودند و يا به اطلاعات دسترسي داشتهاند است.
اين اسناد روشن ميسازد كه بازرسان كه ظرف هفته هاي پس از حادثه قطعات را كنار هم قرار دادند متوجه شدند كه در اين قطعات فقط ميتوان سه سلاح را يافت.
حتي تا پايان ژانويه يكي از اين اسناد از بخشي سياه شده در يخها حرف مي زد كه مجددا يخ زده بود و داراي خطوط ناشي از فرود سلاح با چتر بر روي آن بود.
در اين سند آمده است: چيز خاصي نظير گداخت اولي يا دومي در يخ فرو رفته است كه اولي يا دومي به قطعات سلاح اشاره ميكند. در ماه آوريل تصميم گرفته شد يك زيردريايي از نوع "استار" به پايگاه ارسال شود تا بمب گم شده را جستوجو كند كه شماره سريال آن 78252 (جست و جوي زير دريايي مشابه آن در سواحل اسپانيا كه دو سال قبل از اين حادثه رخ داد به يافتن يك سلاح گم شده ديگر كمك كرد) بود.
اما هدف اصلي اين جستوجو اين بود كه عمدا به دور از چشم مقامات دانماركي انجام شود.
در سندي كه متعلق به ماه ژوئيه است آمده است: اين واقعيت كه اين عمليات شامل جستوجوي قطعات گم شده سلاح است بايد بايد به عنوان NOFORN محرمانه نگه داشته شود. واژه NOFORN به معناي آن است كه نبايد براي هيچ كشور خارجي فاش شود.
اين سند ميافزايد: در مذاكرات با دانماركيها بايد به اين عمليات به عنوان تحقيقات تكراري تحقيق در سطح زيرين نقطه ضربت اشاره شود.
اين سند وضعيت هولناكي را كه در حال به وقوع پيوستن بود اين طور شرح مي دهد؛ اما تحقيقات در زير دريا با مشكلات فني روبرو شد و با توجه به اين كه زمستان نزديك ميشد يخها مجددا يخ ميبستند.
اجزاي طبقه بندي شده طرح كلاهك هستهيي نشان ميدهد كه اين قطعات رها شده تسليحات علاوه بر اين واقعيت كه حاوي اورانيوم و پلوتونيوم بودند به دليل روش طراحي، شكل و ميزان اورانيوم به كار رفته در آن داراي حساسيت بسيار بالايي هستند.
اما در نهايت اين جستوجو رها شد. نمودارها و يادداشتهايي كه در اسناد طبقه بندي شده وجود دارد نشان ميدهد كه جستوجوي كل منطقهاي كه قطعات در آن پراكنده شده بودند ممكن نبوده است.
بي بي سي ادامه داد: ما به دنبال برخي از مقاماتي رفتيم كه در پيگيريهاي پس از وقوع اين حادثه دخيل بودهاند. يكي از آنها ويليام چمبرز طراح سابق تسليحات هستهيي در آزمايشگاه هستهيي" لوس آلاموس" بود كه در آن زمان مديريت تيمهاي حوادث را از جمله در حادثه "تول" به عهده داشت.
وي به بي.بي.سي در توضيح منطق تصميم به رها كردن اين تحقيقات گفت: اميدي به آنچه ممكن است آن را شكست در باز گرداندن قطعات بناميد وجود نداشت.
چمبرز افزود: براي هر كس ديگري يافتن قطعات طبقه بندي شده در صورتي كه ما اين كار را انجام نميداديم بسيار مشكل بود. اين ديدگاه وجود داشت كه هيچ كس ديگري قادر نيست به طور پنهاني به اين قطعات حساس دست يابد و مواد راديو اكتيو در چنين بستر بزرگي از آب فرو خواهند رفت و ضرري نخواهند داشت.
ديگر مقاماتي كه پروندههاي طبقه بندي شده را مشاهده كردهاند رها كردن يك سلاح هستهيي در اين منطقه را تاييد كردند.
پنتاگون از اظهارنظر در خصوص اين تحقيقات خودداري و فقط به مطالعات رسمي سابق در خصوص اين حادثه اشاره كرد.
اما اين حادثه پاكسازي و راز بمب گمشده هم چنان آنهايي را كه در آن زمان در اين مساله دخيل بودند و آنهايي را كه در اين منطقه زندگي ميكنند و با نگرانيهايي كه در خصوص تاثيرات زيست محيطي و بهداشتي وقايع آن روز در 1968 وجود دارد هم چنان آزار مي دهد.