|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر در این بخش اشعار گوناگون و مباحث مربوط به شعر قرار دارد |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
#1001
05-05-2010
|
||||
|
||||
تو را به خواب ندیدم...[ b]تو را به خواب ندیدم که از تو دل بکنم تو خون منتشری در رگارگ بدنم دمایی از نفست را خدا در آن آمیخت دمی که روح،چه راحت، دمیده شد به تنم تمام گستره ات از ازل به نامم بود اگر چه تا ابد آواره گرد این وطنم هر آن زمان که ندا داده ام:خدایم کیست؟ تو از درون من آواز دادهای که:منم! به من نجابت دریای چشم تو آموخت که دل به برکه ی بی اصل وبی نسب نزنم به غیر در تو شنا کردن آرزویم نیست من آن نهنگ خلیجم، نه ماهی لنجم غزل به لهجه ی دریا وکوه گویم،چون تویی ستیغ کلام وکرانه ی سخنم تو را چنان بسرایم به خلوتم هر شب که خم شود،بزند ماه بوسه بر دهنم! به زیر خاک،کفن را سیاه خواهم ساخت فقط تو این قلمم را بپیچ در کفنم!
__________________
من با نخستین نگاه تو آغاز شدم.
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#1002
05-05-2010
|
||||
|
||||
دوباره گریه های بی امونم
|
| کاربران زیر از فرگل به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#1003
05-05-2010
|
||||
|
||||
|
برف
اولین بار تو را در زمستان دیدم باز برف آمده بود از کنارم که گذشتی،تو را می دیدم دستکش های تو افتاد زمین من دویدم و صدایت کردم تو نگاهم کردی واقعیت این است که کمی ترسیدم دستکش های سفیدت ، چه کوچک بودند من خودم آنها را زود برداشتم از روی زمین و تکاندم و به دستت دادم دست من یخ زده بود تو به من خندیدی و تشکر کردی و از آنجا رفتی من در آن وقت چه غمگین بودم تو در آن روز نمی دانستی که به من فهماندی زنده بودن خوب است .
|
|
#1004
05-05-2010
|
||||
|
||||
|
...اما دلم نیامد!
جز خار،برگ و باری، از حاصلم نیامد کاری به غیر از این از،آب وگلم نیامد خشت اجاق باران فرسود وباز جز دود از خاک ناتوان و ناقابلم نیامد در یاچه ی غزل؛من، اما چه سود وقتی جز موج سنگواژه، برساحلم نیامد؟ تا همچنان تو« آن» لا ینحلم بمانی حتا خدا سراغ این مشکلم نیامد! پا روی عهد بگذار،از یار دست بردار :گفتم به خویش صد بار ،اما دلم نیامد
__________________
من با نخستین نگاه تو آغاز شدم.
|
|
#1005
05-05-2010
|
||||
|
||||
|
اگر خود نعمت قارون کسی در پایت اندازد
کجا همتای من باشد که جان در پایت افکندم به جانت کز میان جان ز جانت دوستتر دارم به حق دوستی جانا که باور دار سوگندم
__________________
زندگي با صدا شروع ميشه بي صدا تموم ميشه، عشق با ترس شروع ميشه با شك تموم ميشه، دوستي هر جايي ميتونه شروع بشه اما هيچ جا تموم ميشه. 
|
| 2 کاربر زیر از T I N A سپاسگزاری کرده اند برای پست مفیدش: | ||
|
#1006
05-05-2010
|
||||
|
||||
|
| کاربران زیر از فرگل به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#1007
05-05-2010
|
||||
|
||||
|
ای خوشا خاطر ز نور علم مشحون داشتن
تیرگیها را ازین اقلیم بیرون داشتن همچو موسی بودن از نور تجلی تابناک گفتگوها با خدا در کوه و هامون داشتن پاک کردن خویش را ز آلودگیهای زمین خانه چون خورشید در اقطار گردون داشتن عقل را بازارگان کردن ببازار وجود نفس را بردن برین بازار و مغبون داشتن بی حضور کیمیا، از هر مسی زر ساختن بی وجود گوهر و زر، گنج قارون داشتن گشتن اندر کان معنی گوهری عالمفروز هر زمانی پرتو و تابی دگرگون داشتن عقل و علم و هوش را بایکدیگر آمیختن جان و دل را زنده زین جانبخش معجون داشتن چون نهالی تازه، در پاداش رنج باغبان شاخه‌های خرد خویش از بار، وارون داشتن هر کجا دیوست، آنجا نور یزدانی شدن هر کجا مار است، آنجا حکم افسون داشتن
|
|
#1008
05-08-2010
|
||||
|
||||
|
بیدار کن طرب را بر من بزن تو خود را چشمی چنین بگردان کوری چشم بد را خود را بزن تو بر من اینست زنده کردن بر مرده زن چو عیسی افسون معتمد را ای رویت از قمر به آن رو به روی من نه تا بنده دیده باشد صد دولت ابد را در واقعه بدیدم کز قند تو چشیدم با آن نشان که گفتی این بوسه نام زد را جان فرشته بودی یا رب چه گشته بودی کز چهره می‌نمودی لم یتخذ ولد را چون دست تو کشیدم صورت دگر ندیدم بی هوشیی بدیدم گم کرده مر خرد را جام چو نار درده بی‌رحم وار درده تا گم شوم ندانم خود را و نیک و بد را این بار جام پر کن لیکن تمام پر کن تا چشم سیر گردد یک سو نهد حسد را درده میی ز بالا در لا اله الا تا روح اله بیند ویران کند جسد را از قالب نمدوش رفت آینه خرد خوش چندانک خواهی اکنون می‌زن تو این نمد را مولانا
__________________
There's a fire starting in my heart Reaching a fever pitch and It's bringing me out the dark Finally I can see you crystal clear
|
| کاربران زیر از آريانا به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#1009
05-09-2010
|
||||
|
||||
|
کوچ
همهء خاطره زندگی ام شده یک عکس قدیمی درون یک قاب گفته بودند مسافر هستی من مراقب بودم صبح وقت رفتن عکس از کیف تو افتاد درون گلدان ظهر من گلدان را به اتاق آوردم عکس زیبای تو را در کتاب شعرم زود پنهان کردم بعد وقت و بی وقت به کتابم نظری می کردم . ..... با گذشت ده سال جای گلدان سفید چند سالیست در آنجا خالیست قبل از آنکه بروی روی یک کاغذ بی خط سفید همهء حرف دلم را گفتم ولی افسوس سرانجام به دستت نرسید متن نامه این بود : ای که از پنجره ها بی خبری از تو این جمله برایم کافیست : مطمئن باش که بر می گردم جای من اینجا نیست .
|
| کاربران زیر از HARLI به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#1010
05-09-2010
|
||||
|
||||
|
اهل عرفانم من
اهل عرفانم من !!، کاروبارم بد نیست برجکی ساخته ام در دل شهر طبقاتش هفده همه را پیش فروش بنمودم پولهایم همه در بانک سوئیس به امانت باقی است اهل عرفانم من!! سفره ی نان و پنیری پهن است مُتلی ساخته ام در نوشهر باغهایم پر گل از صدورانجیر جیبهایم سرشار اهل عرفانم من دامهایم همه پروارو قشنگ گاوها رنگ به رنگ کشت و صنعت دارم چند هکتار زمین همه شالیزار است دختران ِ زیبا صبح تا شام در آن دشت وسیع بوته های شالی، درزمین می کارند اهل عرفانم من !! همه در سیر و سفر از ژاپن تا اتریش تا فراسوی پکن خانه کوچک خوبی دارم دردل شهر پاریس جایتان بس خالی است اهل عرفانم من !!، کاروبارم بد نیست طبع شعری دارم شعرها گفته ام از عرفانم همه زیبا و قشنگ همچو آن ویلایم که بنا ساخته ام در چالوس یاکه مانند سگم پشمالو که بود فِرز و زرنگ الغرض لقمه نانی باقی است مردی هستم قانع اهل عرفانم من !!،کارو بارم بد نیست شعر از محمد جاويد
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 2 نفر (0 عضو و 2 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 09:17 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.