اخبار کوتاه بخش نجوم - صفحه 11

**مهدی** · #**101** 09-01-2010

محققان ابرزميني يافتند که حول سياره‌اي شبيه خورشيد مي‌چرخد.

به گزارش سرويس علمي ايسنا، منطقه خوزستان، اين ابر زمين در فاصله 2000 سال نوري از منظومه شمسى قرار دارد.
اين سياره جديد تقريباً اندازه‌اي برابر يک سياره زيست پذير دارد، ولي در موقعيت مکاني مناسبي قرار ندارد.

دوگ هاجينز، يکي از دانشمندان ناسا، در اين باره اظهار داشت: سياره جديد در مقايسه با سياره عطارد در فاصله نزديک‌تري به سياره شبه خورشيدش قرار دارد.

دانشمند ناسا در خصوص برنامه فضايي کپلر مبني بر اين‌که 15 سال پيش ما حتي از وجود سياره‌هايي حول هر گونه ستاره‌اي اطمينان نداشتيم، تصريح کرد: امروز، ما از وجود حدود 500 سياره اطلاع داريم. بي‌ترديد کپلر صدها سياره ديگر را کشف خواهد کرد.

منبع:ایسنا

**مهدی** · #**102** 09-09-2010

18/6/89

دو شهاب سنگ در فضای میان زمین و ماه به سرعت درحال نزدیک شدن به این سیاره هستند به طوریکه امشب می توان این اجرام آسمانی را با تلسکوپهای آماتوری کوچک در آسمان شب مشاهده کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر، این دو شهاب سنگ بدون ایجاد هیچ خطری از کنار زمین در فضای میان ماه و زمین عبور می کنند.
یکی از این دو شهاب سنگ با شناسه 2010 RF12 با قطر بین 6 تا 14 متر در حدود ساعت 21:12 به وقت گرینویچ از فاصله 79 هزار کیلومتری زمین عبور می کند که این فاصله یک پنجم فاصله زمین تا ماه است.

شهاب سنگ بزرگتر با شناسه 2010 RX30 با قطر حدود 10 تا 25 متر در حدود ساعت 09:51 به وقت گرینویچ پرواز نزدیک از زمین را از فاصله 248 هزار کیلومتری انجام می دهد.
براساس گزارش spaceweather، این شهاب سنگ در گروه اجرام آسمانی PHA (شهاب سنگهای به طور بالقوه خطرناک) جای ندارند.

شهاب سنگهای گروه PHA به اجرام آسمانی با قطر بیشتر از 100 متر که در فاصله کمتر از 7 میلیون و 500 هزار کیلومتری از زمین عبور می کنند، گفته می شود.
این درحالی است که شهاب سنگهایی از قبیل این دو شهاب سنگ جدید خطری برای زمین ندارند و در صورت عبور از اتمسفر به هزاران قطعه متلاشی می شوند.
پیش از این اجرام آسمانی مشابه از کنار زمین عبور کرده اند برای مثال، اول اکتبر گذشته یک شهاب سنگ با قطر 1/2 متر از فاصله 12 میلیون کیلومتری زمین عبور کرد درصورتیکه این شهاب سنگ به زمین برخورد می کرد می توانست حفره ای به قطر 6/26 کیلومتر و عمق 795 متر ایجاد کند.

تاکنون هزار و 144 شهاب سنگ گروه PHA شناسایی شده اند و ناسا درحال حاضر مشغول ارزیابی جدی انجام یک ماموریت برای ارسال یک روبات به روی یکی از این اجرام آسمانی است.
این ماموریت می تواند در حدود سالهای 2014 تا 2015 انجام شود و در سال 2019 نیز ناسا قصد دارد انسان را برای مطالعه بر روی ساختار این شهاب سنگها به روی یکی از آنها اعزام کند.

منبع:مهر

**Setare** · #**103** 10-13-2010

بر اساس اعلام مرکز علوم و ستاره شناسی تهران بارش شهابی جباری در روز 29 مهرماه آغاز می‌شود و از روز 10 آبان ماه این بارش به اوج خود میرسد
بارش شهابی جباری از 10 تا 16 آبان ماه به اوج بارش خود می‌رسد و سرعت بارش این شهاب‌ها 66 کیلومتر بر ثانیه است.

بارش شهابی جباری یکی از بارش‌های شهابی سالانه است که کانون بارش آن در صورت فلکی جبار است. این بارش معمولا هر سال از نیمه‌های مهرماه آغاز می‌شود و تا روز ۱۶ ماه آبان فعال است. سرعت میانگین شهاب‌های این بارش نسبت به کره زمین در اوقات اوج این بارش معمولا حدود ۶۶ کیلومتر بر ثانیه است که نسبتا زیاد به شمار می‌آید اما شهاب‌های این بارش چندان روشن نیستند و در عوض از خود خاکستر بیشتری بر جا می‌گذارند.

طبق اعلام مرکز علوم و ستاره شناسی تهران، در ساعت 16 و 40 دقیقه امروز دوشنبه 19 مهرماه مقارنه هلال ماه با ستاره قلب عقرب آغاز می‌شود. در این پدیده نجومی ماه در 5/2 درجه از شمال و شمال شرق ستاره قلب عقرب قرار می‌گیرد.

در روز 20 مهرماه نیز در گره صعودی یعنی در طول نجومی 276 درجه قرار می‌گیرد و در روز 21 مهرماه، ماه ربیع الاول را می‌توان رصد کرد.
توضیح اینکه حالت‌های مختلف بخش روشن ماه از زمین به نام‌های مختلفی نامیده می‌شود که از آن جمله می‌توان به حالت‌های "ماه نو"، یک چهارم نخست (تربیع اول)، ماه تمام یا "بدر"، یک چهارم دوم (تربیع دوم) و ماه تاریک (محاق) اشاره کرد.

در روز 24 مهرماه نیز آسمان پذیرای مقارنه عطارد با خورشید خواهد بود. در این پدیده سیاره عطارد در فاصله 418/1 برابر شعاع زمینی قرار می‌گیرد.
ماه، در روز 26 مهرماه در نقطه اوج با فاصله 56/63 برابر شعاع زمینی قرار خواهد گرفت و در روز 28 مهرماه جاری، ماه در فاصله 5/6 درجه‌ای شمال و شمال غرب سیاره مشتری قرار می‌گیرد.

**Setare** · #**104** 12-16-2010

گوگل بزرگترين موتور جستجوي دنيا به مناسبت چهلمين سالگرد اولين سفر انسان به ماه سرويس جديدي به نام "گوگل ماه" را راه اندازي کرد. سرويس گوگل ماه (Google Moon) که عملکردي مشابه سرويس "گوگل ارث" دارد به کاربر اجازه مي دهد که سطح ماه را روي صفحه نمايشگر رايانه خود به صورت سه بعدي و به گونه اي مشاهده کند که تا کنون هرگز آن را در هيچ فيلم و يا تصويري نديده بوده است. اين سرويس به کمک تصاويري که مدارگرد Lunar Reconnaissance Orbiter تهيه مي کند اين امکان را در اختيار کاربر قرار مي دهد. ناسا به تازگي اين مدارگرد را در اطراف ماه قرار داده است.

http://www.google.com/moon/

http://www.google.com/sky/

http://www.google.com/mars/

**رزیتا** · #**105** 12-19-2010

کشف شواهدی درباره وجود کراتی شبیه زمین ما

آخرین نیوز:با کشف چهار الگوی دایروی در تابش زمینه کیهانی دانشمندان حدس می‌زنند این الگوها مربوط به محل برخورد دیگر جهان‌های موازی با دنیای ما باشد. تایید یا رد این فرضیه در گرو اطلاعات فضاپیمای پلانک است.
در اوایل قرن بیستم، دانشمندان توانستند با خیره شدن به دوردست‌های عالم و مشاهده آن‌چه در حال وقوع است، نظریه‌ای برای نحوه شکل‌گیری جهان ارائه دهند. طبق این نظریه، همه چیز با یک انفجار بزرگ آغاز شد، انفجاری که بلافاصله با یک دوره کوتاه از انبساط فوق سریع که تورم خوانده می‌شود، همراه شد. شاید این سرآغاز همه چیز باشد، اما اخیرا گروهی از دانشمندان این فرضیه را مطرح کرده‌اند که شاید چیزی قبل از آن وجود داشته که شرایط اولیه را برای تولد جهان ما فراهم کرده است.

به گزارش خبرانلاین به نقل از نیوساینتیست ،گروهی از محققان به رهبری استفان فینی در بررسی موضوع پیش مهبانگ، چهار الگوی دایره‌ای را در تابش زمینه کیهانی کشف کرده‌اند که وجود آنها از نظر آماری بسیار بعید است. دانشمندان تصور می‌کنند که اینها نشانه‌هایی از کوفتگی دنیای ما هستند که حاصل برخورد آن با دنیاهای دیگر است. اگر این حدس درست باشد، این یافته نخستین مدرکی است که وجود دنیاهای دیگری به غیر از دنیای ما (دنیاهای موازی) را ثابت می‌کند.

این ایده که دنیاهای دیگری در آن بیرون وجود دارد چیز تازه‌ای نیست. دانشمندان قبلا این فرضیه را مطرح کرده‌اند که شاید ما در شرایطی چند دنیایی زندگی می‌کنیم که از بی‌نهایت دنیا تشکیل شده است. مفهوم چنددنیایی ریشه در مفهوم تورم ابدی دارد.

در این مفهوم، دوره تورمی که دنیای ما بلافاصله پس از مهبانگ آن را تجربه کرد، تنها یکی از بی‌شمار دوره‌های تورمی است که در قسمت‌های مختلف فضا اتفاق می‌افتد و هنوز هم ادامه دارد. هم‌زمان با توقف تورم در بخشی از فضا، بخش دیگری از آن شاهد تورم خواهد بود. در این حالت دنیاهای جدید به طور پیوسته در یک گستره وسیع و رو به رشد فضا-زمان به وجود می‌آیند؛ همان‌طور که یک حباب پس از تولید شدن به سرعت فضای اطراف خود را با خصوصیات فیزیکی‌اش پر می‌کند. تورم ابدی همان‌گونه که از نام آن نیز بر می‌آید، بی‌نهایت بار اتفاق می‌افتد و بی‌نهایت دنیا را به وجود می‌آورد که منجر به خلق چنددنیایی می‌شود.

این دنیاهای بی‌نهایت گاهی اوقات دنیاهای حبابی نامیده می‌شوند، ولو این‌که شکل نامنظمی داشته باشند. دنیاهای حبابی می‌توانند به اطراف حرکت کنند و گه‌گاه با سایر دنیاهای حبابی برخورد می‌کنند. اگر دنیای ما با یک دنیای حبابی دیگر برخورد کند، این تصادف انفجارهای عظیمی از انرژی به دنبال خواهد داشت. اگر این برخورد قبل از اتمام تورم دنیای ما رخ داده باشد، ممکن است از خود ردی به جای گذاشته باشد که تا امروز نیز قابل ردیابی باشد. این همان چیزی است که فینی و همکارانش کشف کرده‌اند.

آن‌طور که فینی و همکارانش در مقاله‌شان توضیح می‌دهند، چنین برخوردی دوام تورم را در ناحیه برخورد تغییر می‌دهد که باعث ایجاد ناهمسانی‌هایی در کیهان‌شناسی داخل حباب می‌شود که در تابش زمینه کیهانی خود را نشان می‌دهد. اگر تورم بیش از مقدار معمول طول بکشد، چگالی ماده در ناحیه برخورد کمتر از نواحی اطراف خواهد بود. این مساله خود را به شکل نقطه‌ای سرد در تابش زمینه کیهانی نشان می‌دهد. به طور عکس، دوره کوتاه‌تری از تورم منجر به ایجاد یک نقطه گرم در این تابش می‌شود. این دانشمندان با استفاده از الگوریتمی که به دنبال برخوردهای حبابی با مشخصات خاصی در تابش زمینه کیهانی می‌گشت، توانستند چهار الگوی دایره‌ای را کشف کنند.

با این وجود، این محققان تایید می‌کنند که یافتن طیف وسیعی از مشخصات غیرمحتمل آماری در یک مجموعه داده بزرگ مانند تابش زمینه کیهانی کار ساده‌ای است. در نتیجه برای تایید این ادعا، تحقیقات بیشتری لازم است.

موضوعی که با استفاده از داده‌های ماهواره پلانک که تفکیک‌پذیری آن سه برابر بهتر از ماهواره دبلیومپ ناسا -که نقشه فعلی تابش زمینه کیهانی توسط آن تهیه شده- است، در کوتاه مدت قابل دستیابی است. اگر داده‌های آتی وجود یک برخورد حبابی را تایید کنند، باعث تقویت نظریه‌های دیگر مانند نظریه ریسمان می‌شود که مستلزم وجود تعداد بی‌شماری دنیا با مشخصات متفاوت هستند. چنین کشفی منجر به ایجاد یک بینش عمیق نه فقط نسبت به دنیای خودمان، بلکه نسبت به تمام دنیاهای چندگانه ماورای آن خواهد شد.

**sharareh1** · #**106** 01-30-2011

شناخت داغ ترین سیاره جهان

دانشمندان اعلام كرده*اند كه سياره*اي كه سال گذشته براي نخستين بار كشف شد، داغ*ترين سياره شناخته شده است.

به گزارش ايسنا، دماي سطح گازي سياره WASP ــ 33b كه به HD15082 نيز موسوم است،*3200 درجه سانتي گراد است كه ركورد دماي تمام سيارات شناخته*شده را شكسته است.
حرارت سوزان اين سياره فراخورشيدي به دليل مدار گردشي بسيار نزديك آن به ستاره*اش است كه خود يكي از داغ*ترين ستاره*ها با درجه حرارتي برابر با 7160 درجه سانتيگراد است.
اين سياره در فاصله 380 سال نوري از صورت فلكي زن*برزنجيز قرار دارد.
دانشمندان براي اولين بار در سال 2006 در پي مشاهده منظم تيره و روشن شدن ستاره مادر از وجود سياره WASP ــ 33b آگاه شدند.
اين سياره چهار برابر و نيم بزرگتر از سياره مشتري بوده و در فاصله*اي به ميزان هفت درصد نزديكتر از مدار عطارد به دور خورشيد، دور ستاره ميزبان خود مي*چرخد.
مدت يك گردش كامل اين سياره به دور ستاره*اش 29.5 ساعت است.
دماي WASP ــ 33b 900 درجه از سياره WASP ــ 12b كه تا پيش از اين داغ*ترين سياره در كهكشان راه شيري خوانده مي*شد بيشتر است.

**sharareh1** · #**107** 01-30-2011

دو انفجار خورشیدی در دو سوی خورشید خورشيد به تازگي نمايش زيبا و بي نظيري را براي زمين اجرا کرد که تصاوير آن توسط «رصدخانه ديناميکز خورشيدي ناسا» يا NSDO به ثبت رسيد.

به گزارش مهر، در اين نمايش دو انفجار خورشيدي تقريبا به صورت همزمان در دو سوي متضاد خورشيد رخ داده است با اين همه ابرهاي پلاسمايي که به واسطه اين رويداد به وجود آمدند براي زمين و ماهواره هاي آن خطري به شمار نمي روند.
بر روي سمت چپ و گوشه پايين اين تصوير مي توان انفجار رشته هاي مذاب و مغناطيسي را مشاهده کرد و در بخش بالا و سمت راست فوران بزرگ لکه اي خورشيدي مشاهده مي شود که قدرتمندترين شعله خورشيدي در سال جاري بوده و از نوع فورانهاي کلاس M1 است.
دانشمندان بر اين باورند که اين رويداد جالب توجه نمي تواند اتفاقي رخ داده باشد زيرا مطالعات اخير نشان داده است فعاليت هاي خورشيدي با نيروي جاذبه اي که مناطق وسيعي از خورشيد را تحت سلطه دارد در ارتباط بوده و از اين رو طوفان هاي خورشيدي مي توانند به صورت سرتاسري رخ دهند.

منبع:جام جم آنلاین

**sharareh1** · #**108** 02-05-2011

شبیه ترین سیاره به منظومه شمسی کشف شد

اخترشناسان به کمک تلسکوپ فضایی کپلر موفق شده‌اند شش سیاره سنگی و گازی را در اطراف ستاره‌ای خورشیدمانند کشف کنند. این منظومه که کپلر11 نام گرفته، دوهزار سال‌نوری از زمین فاصله دارد.

اخترشناسان به کمک تلسکوپ فضایی کپلر موفق شده‌اند شش سیاره سنگی و گازی را در اطراف ستاره‌ای خورشیدمانند کشف کنند. این منظومه که کپلر11 نام گرفته، دوهزار سال‌نوری از زمین فاصله دارد.
جک لیساور، دانشمند سیاره‌شناس و عضو گروه علمی تلسکوپ فضایی کپلر در مرکز تحقیقات فضایی امیز ناسا در گفتگو با بخش خبری ناسا گفت: «منظومه سیاره‌ای کپلر11 بسیار هیجان‌انگیز است. هم به‌شکل جالبی جمع‌وجور است، هم تخت است (همه سیارات شبیه به منظومه‌شمسی در یک صفحه دوران می‌کنند) و از همه جالب‌تر اینکه تعداد زیادی از سیارات غول‌پیکر در فاصله نزدیکی از ستاره خود دوران می‌کنند. ما اصلا فکرش را هم نمی‌کردیم که چنین منظومه‌ای بتواند وجود داشته باشد».
به عبارت دقیق‌تر، کپلر11 کامل‌ترین و فشرده‌ترین منظومه سیاره‌ای شناخته شده پس از منظومه‌شمسی است.
لیساور ادامه داد: «تاکنون ستارگان معدودی را شناخته‌ایم که یک سیاره از مقابلشان عبور کند، ولی کپلر11 اولین منظومه‌ای است که بیش از 3 سیاره آن از مقابل قرص ستاره مرکزی عبور می‌کنند. مطمئنا خیلی کمتر از 1درصد از ستارگان کهکشان دارای منظومه‌هایی شبیه به کپلر11 هستند، اما مشخص نیست که این نسبت یک در هزار، یک در ده‌هزار و یا یک در میلیون باشد. دلیلش هم این است که این منظومه فعلا تنها منظومه در نوع خود است».

تمام سیاراتی که به‌دور ستاره کپلر11 دوران می‌کنند، از زمین بزرگ‌ترند و بزرگ‌ترین آن‌ها در ابعاد اورانوس یا نپتون (با قطر 4 برابر زمین است. نزدیک‌ترین این سیارات، کپلر11ب ده‌برابر از زمین به خورشید نزدیک‌تر است و در فاصله 15 میلیون کیلومتری دوران می‌کند و خارجی‌ترین آن‌ها، کپلر11جی در نصف فاصله زمین از خورشید یعنی 75 میلیون‌کیلومتری دوران می‌کند. پنج سیاره اول بین 10 تا 47 روز طول می‌کشد تا یک بار به دور ستاره‌شان بگردند و این زمان برای دورترین سیاره 118 روز طول می‌کشد.
بدین ترتیب در مقایسه با منظومه شمسی، پنج‌سیاره از این منظومه از سیاره عطارد نیز به ستاره‌شان نزدیک‌ترند و سیاره ششم در فاصله بین مدار سیارات عطارد و ناهید جای می‌گیرد.
اندازه‌گیری‌های دقیق‌تر نشان می‌دهد این سیارات جزو کوچک‌ترین سیارات فراخورشیدی کشف‌شده دسته‌بندی می‌شوند. این سیارات ترکیبی از سنگ و گاز هستند؛ بیشتر جرم آن‌ها را هسته سنگی تشکیل می‌دهد، اما بیشتر حجم سیاره مربوط به مواد گازی است.
هرچند زمان زیادی از کشف این منظومه سیاره‌ای نگذشته، اما دانشمندان احتمال می‌دهند با مطالعات دقیق‌تر و طولانی‌تر بتوان سیاره هفتم و شاید سیارات دیگری را در فواصل دورتر از این ستاره کشف کنند. البته فاصله سیارات تازه‌کشف‌شده تا ستاره مرکزی به‌قدری نزدیک است که بعید به‌نظر می‌رسد این سیارات توانایی میزبانی از حیات را داشته باشند».
منبع :خبر انلاین

**sharareh1** · #**109** 02-06-2011

تلسکوپ زمینی جمینی برای اولین بار برای تنظیم لنزهای خود از سیستم لیزری سدیمی استفاده کرده است که می تواند پنج ستاره راهنمای مصنوعی را در آسمان به وجود آورد.

به گزارش خبرگزاری مهر، رصدخانه های بزرگ متعددی هستند که یک تک پرتو لیزر را به آسمان می تابانند تا بتوانند میزان آشفتگی اتمسفری و میزان خطای لنزهای خود را اندازه گیری کنند. با این حال تلسکوپ جنوبی جمینی به تازگی سیستمی پنج لیزری را مورد آزمایش قرار داده است تا به این شکل بتواند تنظیم سیستم نوری تلسکوپ را با قدرتی بیشتر انجام دهد.

بسیاری از تلسکوپهای بزرگ جهان به سیستمهای قدرتمند لیزری مجهز بوده و یا در حال تکمیل آن هستند تا بتوانند با استفاده از آن پرتوهای قدرتمند لیزر را به ارتفاعات اتمسفر بتابانند. این کار ستاره مصنوعی راهنمایی به وجود می آورد تا با کمک آن بتوان سیستم نوری تلسکوپها را تنظیم کرده و به تصحیح دید آنها پرداخت. در صورتی که تمامی بخشهای یک تلسکوپ به خوبی کار کنند می توانند تصاویر واضحی را از اجرام کیهانی به ثبت برسانند.

اکثر رصدخانه ها از تک پرتوهای لیزری استفاده می کنند که تک بودن این پرتوها می تواند دامنه قابلیت تنظیم تلسکوپ را با استفاده از لنزهای قابل تنظیم محدود کند. اما پیشرفت جدید در تلسکوپ جمینی در ارتفاعات آندس شیلی می تواند میزان قابلیت انطباق پذیری و تنظیم لنزهای تلسکوپ را در میدان دیدی وسیعتر امکان پذیر کند.

محققان در تلسکوپ جمینی در 22 ژانویه سال جاری به صورت آزمایشی لیزری را به اتمسفر زمین شلیک کردند که منظومه ای از پنج ستاره چسبیده به هم را در آسمان به وجود آورد.
این پرتو لیزری که قدرت آنها هزار برابر بیشتر از لیزرهای دستی معمولی است با استفاده از اتمهای سدیم به رنگ زرد درآمده و در قطر 589 نانومتر تنظیم شد. پس از اینکه پرتو لیزری به پنچ پرتو مجزا تقسیم شد، نور لیزر، اتمهای سدیم که به صورت طبیعی در لایه مزوسفیر زمین در ارتفاع 90 کیلومتری قرار دارند را درخشان کرده و منجر به درخشش آنها در طول موجی مشابه طول موج لیزر خواهد شد تا به این شکل پنج ستاره راهنمای مصنوعی در آسمان به وجود آید.

تلسکوپ جمینی اولین تلسکوپی است که از تکنیک پرتوهای چند گانه لیزر سدیمی استفاده می کند. مدیر این پروژه در تلسکوپ جمینی می گوید سیستم لنزهای سازگار ترکیبی چندگانه جمینی یا MCAO به دریچه دیافراگم هشت متری این تلسکوپ امکان می دهد میدانی به وسعت دو دقیقه قوسی را پوشش دهند، فضایی 15/1 برابر سطح کره ماه. اخترشناسان نیز در نظر دارند در سال آینده از این قابلیت جمینی در مطالعه بر روی پدیده های کیهانی مختلف، از ستاره های تازه متولد شده گرفته تا کهکشانهای دورافتاده استفاده کنند.

بر اساس گزارش نیوساینتیست، دست کم دو مجموعه تلسکوپی دیگر در جهان در تلاشند تا سیستم لیزری خود را به منظور خلق ستاره های مصنوعی راهنمای چندگانه راه اندازی کنند. در سال 2007 تلسکوپ VTL سیستمی به نام ستاره های راهنمای طبیعی را مورد آزمایش قرار داد. در همان سال نیز تلسکوپ MMT در آریزونا برای خلق ستاره های پرنور مصنوعی از پرتو لیزری قدرتمندی استفاده کرد.

**sharareh1** · #**110** 02-11-2011

استفاده از تور ماهيگيري براي صيد زباله هاي فضايي!
به گزارش خبرگزاري مهر، ژاپن چندين كيلومتر تور را براي جمع آوري زباله هاي فضايي مدار اطراف زمين به فضا مي فرستد.
آژانس فضايي ژاپن (JAXA) براي ساخت اين تورهاي ويژه از يكي از توليدكنندگان قديمي تورهاي ماهيگيري اين كشور استفاده كرده است.
شركت "نيتو سيمو" كه بيش از 100 سال است تورهاي ماهيگيري توليد مي كند اكنون در حال توليد تورهاي فولادي ريزبافت و نازكي است كه قادر خواهند بود حتي زباله هاي در ابعاد خرده سنگ را هم از فضاي اطراف زمين جمع كنند.
اين خرده سنگها و تكه هاي ريز كه با سرعت بسيار زيادي در مدارهاي زمين در حركتند مي توانند براي ماهواره ها، فضاپيماها و ايستگاه فضايي بين المللي مشكل ايجاد كنند.
اين تورها كه به طول چندين كيلومتر هستند به يك ماهواره متصل مي شوند و به فضا مي روند و در آنجا از ماهواره جدا مي شوند. سپس شروع به حركت در اطراف زمين كرده و خرده سنگها و تكه هاي فلزي ريز در مسير خود را جمع مي كنند. بعد با استفاده از ميدانهاي مغناطيسي، اين تورهاي فضايي داراي بار الكتريكي به سمت اتمسفر جذب مي شوند و قبل از رسيدن به زمين مي سوزند.
براساس گزارش تلگراف، شركت "نيتو سيمو" از 6 سال قبل بر روي مواد مختلفي كه در ساخت اين تورها به كار مي رود مطالعه مي كند. اين شركت اظهار داشته است كه تا قبل از دو سال آينده نمي تواند به ساختار مطلوبي براي انجام اين ماموريت دست يابد.
زباله هاي فضايي امروز به هزاران مورد رسيده اند. چين، روسيه و آمريكا بزرگترين توليدكنندگان اين زباله ها هستند.
بسياري از اين زباله هاي فضايي از ساختارهاي بزرگي كه از ماهواره هاي قديمي جدا مي شوند تشكيل شده اند. اين قطعات شامل تكه هاي موشكها و باقيمانده هاي برخوردها و يا انفجارهاي ميان اجرام فضايي هستند.

اما جالب ترين زباله هاي فضايي عبارتند از: دستكشهاي فضانورد ماموريت "جميني 4" كه هنگام پياده روي فضايي خود دستكش هايش را گم كرد و دوربين عكاسي كه مايكل كالينز (سومين فضانوردي كه قدم بر روي ماه گذاشت) در سفر خود با ماموريت "جميني 10" در مدار پرت كرد.
حتي اگر اين زباله ها بسيار كوچك باشند اما به دليل سرعت بالاي آنها كه مي تواند به 36 هزار كيلومتر بر ساعت برسد، اين تكه ها به يك خطر واقعي براي ماهواره ها و فضاپيماها تبديل مي شوند.
براي حل اين مشكل، آژانسهاي فضايي تمام دنيا مراكز كنترلي دارند كه حضور اجرام شناسايي نشده در مسير حركت را رديابي مي كنند. براي مثال در اروپا، مركز عمليات فضايي (Esoc) وظيفه شناسايي زباله هاي فضايي را برعهده دارد. مقر اصلي Esoc در "دارمستاد" آلمان است.
شبكه تجسس فضايي وزارت دفاع آمريكا كه 25 ايستگاه رديابي در سراسر دنيا را كنترل مي كند در گزارشي اعلام كرد كه در پايان سال 2009 در اطراف زمين 19هزار جرم بزرگتر از 10 سانتيمتر در حركت بودند. اين اجرام از ماهواره هاي در خدمت تا تكه هاي كوچك زبانه هاي كيهاني را شامل مي شدند.
اما با نگاهي به اجرام كوچك با ابعاد بين يك تا 10 سانتيمتر مي توان فهميد كه تعداد اجرام سرگردان در اطراف زمين به بيش از 500 هزار مي رسد و تعداد اجرام زير يك سانتيمتر بالغ بر ميلياردها تكه است.
ايستگاه فضايي بين المللي در هفته آخر اكتبر سال گذشته (ISS) به منظور جلوگيري از برخورد با زباله هاي فضايي مجبور به تغيير مكان شد و با 700 متر جابجايي از مدار 330 كيلومتري به مدار 400 كيلومتري حركت كرد.
منبع : مهر