رابطه تغذیه و سلامتی

[deltang]

اسرار مواد معدنی لازم برای بدن


کلسيم



كلسيم يك ماده معدني مهم جهت تقويت استخوانها و دندانهاست. علاوه بر اين به عملكرد دست قلب، اعصاب، عضلات و ساير سيستمهاي بدن كمك مي كند. شير و لبنيات، نظير پنير و ماسيت از غني ترين غذاهاي حاوي كلسيم است. علاوه بر اين كلسيم در پسته و فندق و بادام، سبزي هاي داراي برگ سبز و آب پرتقال تقويت شده با كلسيم وجود دارد. ويتامين هاي آ،سي، دي و اي به جذب و استفاده كلسيم غذاها كمك مي كند. استرس و ورزش نكردن تعادل كلسيم را بهم مي زند. بيشتر مردم آمريكا به خصوص زنان كلسيم كافي رژيم غذايي ندارند.


موارد استفاده
مصرف كلسيم كافي در موارد زير مفيد است:

تقويت استخوانها و دندانها

پيشگيري از پوكي و شكستگي استخوان

كاهش فشارخون

كاهش كلسترول خن

تنظيم قلب

كاهش دل پيچه و تغييرات خلقي ناشي از قاعدگي

كاهش تحريك پذيري، بيخوابي، افسردگي و سردرد در هنگام يائسگي

كاهش خطرات حاملگي نظير فشارخون بالا و پرده اكلامپسي

جلوگيري از بيماري لثه

پيشگيري از سرطان روده و راست روده

پيشگيري از سنگ كليه


منابع غذايي
غني ترين منابع كلسيم عبارت است از انواع پنير، آرد سويا- گندم، و رنين
ساير منابع غني كلسيم شامل بادام، گل كلم، كلم پيچ، خاويار، قاصدك، شلغم، كلم، خردل، كاله، فندق، بستني، شير، ميگو، ساردين، آرد لوبياي روغني (ژاپني) و ماست است.
همچنين كلسيم را مي توان از بسياري از گياهان، ترشي ها، جلبك هاي آبي (نظير ريحان، جعفري فرنگي، دارچين، شود، رازيانه، شنبليله، جينسنگ يا عشقه، فلفل استراليايي، كلپ، آويشن، پونه كوهي، جعفري، دانه خشخاش، مريم گلي و مرزه تهيه كرد


ساير اشكال
كلسيم به اشكال مختلف وجود دارد. در بعضي انواع، همراه با سرب است. بنابراين در انتخاب فرآورده دقت كنيد. سرب يك فلز سمي است كه به مغز و كليه ها آسيب مي رساند و توليد گلبول قرمز را كم مي كند. كودكان بيشتر در معرض مسموميت با سرب هستند. موارد زير برخي انواع فرآورده هاي كلسيم است:

سيترات كلسيم: ساده ترين شكل مصرفي كلسيم است و به راحتي هضم ميشود. ميزان سرب آن بي خطر است. اين فرآورده به خصوص در افراد مسن، مصرف كنندگان داروي ضد زخم و ضد فشار خون توصيه مي شود.

كربنات كلسيم: اين فرآورده ارزان تر است و در صورت تصفيه شدن، ميزان سرب بي خطر دارد. "روليد" و "تام" حاوي كربنات كلسيم است. ساير ضد اسيدها حاوي آلومينيوم است و مي تواند تعادل كلسيم را بهم بزند.

گلوكونات كلسيم: اين نوع كلسيم، بي خطر است.

لاكتات كلسيم: يك نوع ديگر كلسيم بي خطر است.

كلريد كلسيم: توصيه نمي شود چون لوله گوارش را تحريك مي كند.

در موارد مصرف فرآورده هاي حاوي ميزان مضر سرب بايد احتياط كنيد. اين موارد شامل كربنات كلسيم تصفيه نشده مشتق از ميگو يا مغز استخوان و ... است.


نحوة مصرف
بايد ميزان كمي در طول روز مصرف كنيد و به منظور جلوگيري از يبوست 8-6 فنجان آب در طول روز بنوشيد:

• بزرگسالان سنين 50-19 نياز به 1000 ميلي گرم كلسيم در روز دارند. بعد از سن 50 بزرگسالان نياز به 1200 ملي گرم در روز دارند.
• نوجوانان سنين 18-9 نياز به 1300 ميلي گرم كلسيم در روز دارند.
• كودكان 8-6 ساله نياز به 800 ميلي گرم و كودكان 5-1 ساله نياز به 500 ميلي گرم كلسيم در روز دارند

موارد احتياط
مقادير بسيار زياد كلسيم (5 گرم در روز يا 2 گرم يا بيشتر در روز به مدت طولاني) بدون مشورت پزشك معالج ممنوع است. ميزان زياد مي تواند منجر به سنگ كليه و ساير مشكلات جدي شود.
از فرآورده هاي كلسيمي حاوي ميزان زياد سرب پرهيز كنيد. با پزشك معالج در خصوص نياز به كلسيم در صورت ابتلا به بيماريهاي تيروييد يا كليه يا كمبودهاي هورموني يا ويتاميني صحبت كنيد.


تداخل هاي احتمالي
بعضي غذاها، نوشابه ها وداروها موجب از دست رفتن كلسيم مي شوند. اين مواد شامل سديم (نمك، فسفر، (برخي نوشابه ها)، ضد اسيدهاي حاوي آلومينيوم، قند، چربي اشباع شده، كافئين، الكل، پروتئين بالا در مكمل ها يا رژيم هاي غذايي خاص (با اين حال، برخي پروتئين ها جهت حفظ ذخاير كلسيم خوب است) و فيبر است.
برخي غذاها، نوشابه ها و داروها باعث مي شوند بدن نتواند از كلسيم، نيازهاي ضروري خود را تأمين كند. اين موارد شامل الكل، آسپيرين، باربيتورات ها،‌فيبر، نئومايسين، خواب آوردهاي قوي، اسيد اكساليك (موجود در شكلات، ريواس، اسفناج، سيب زميني شيرين، لوبياي خشك)، اسيد فيتيك (غلات) و يورونيك اسيد (نوعي فيبر موجود در ميوه ها و سبزي ها.
مصرف كلسيم خيلي زياد مي تواند از كاربرد ساير مواد معدني مهم نظير آهن، روي،‌ منيزيوم، يد، منگنز و مس در بدن جلوگيري كند.

[deltang]

فـسفـر



به غير از آب و غذا بدن انسان براي بقا نياز ويتامين هاي مشخص و مواد معدني دارد. كلسيم و فسفر در مادة معدني مهم در بدن انسان هستند كه با كمك همديگر دندان ها و استخوانها را مي سازند. فسفر 1 درصد كل وزن بدن را تشكيل مي دهد، بنابراين اگر فردي 150 پوند وزن داشته باشد يك و نيم پوند فسفر در بدن دارد.

بيشتر فسفر بدن (در حدود 85 درصد) در استخوانها و دندانها (جايي كه با كلسيم براي ساختن استخوان قويتر و سخت تر تركيب ميشود) وجود دارد. بفيه فسفر در سلول ها و بافتهاي ديگر وجود دارد. در كليه ها، فسفر از نظير تصفيه مهم است. فسفر همچنين به تعادل اسيد-باز درخون كمك مي كند. فسفر جريان انرژي در بدن را تنظيم كرده باعث كاهش درد عضلاني، بعد از يك كار سخت، ميشود. بدن شما براي رشد، نگهداري و ترميم همة بافتها و سلول هاي بدن و همچنين براي جذب ساير ويتامين ها و مواد معدني از جمله ويتامين «دي»، كلسيم، يد، منيزيوم و روي نياز به فسفر دارد.


موارد استفاده

در حالت معمول نياز به مصرف مكمل هاي فسفر وجود ندارد زيرا غذاهايي كه ما مي خوريم حاوي مقادير كافي فسفر است، با اينحال در بعضي موارد براي مثال در شخصي كه بيماري كليوي دارد، پزشك مكمل هاي فسفر را تجويز مي كند. بعضي از ورزشكاران قبل از شروع رقابت يا كارهاي سنگين براي كاهش درد عضلاني و خستگي از مكمل هاي پتاسيم استفاده مي كنند. مصرف فسفر و كلسيم با همديگر
مي تواند باعث بهبود شكستگي استخوان و درمان كمبودهاي ويتامين «دي» نظيراستئومالاسي (نرمي استخوان) و ريكتز شود


منابع غذايي
گوشت قرمز و مرغ و بوقلمون حاوي مقادير چشمگيري فسفر هستند. منابع ديگر شامل شيرخشك و محصولات شير، پنير سفت، ماهي كنسرو شده، آجيل، تخم مرغ و نوشابه هاي سبك است


اشكال ديگر

فسفر فلزي كه يك ماده مومي زرد يا سفيد است و در تماس با هوا قابل اشتعال است سميت زيادي دارد و به مدت طولاني به عنوان دارو استفاده نيمشود (اگر چه در بعضي درمان هاي خونسازي استفاده ميشود كه اين مصرف بايد زيرنظر پزشك باشد). علاوه بر اين پزشكان يك يا چند تا از فسفات هاي غيرآلي را كه در زير نامبرده شده است و سمي نيست، توصيه مي كنند:

فسفات پتاسيم دي بازيك

فسفات پتاسيم مونوبازيك

فسفات سديم دي بازيك

فسفات سديم مونوبازيك

فسفات سديم تري بازيك


پزشك به شما توصيه مي كند كه آيا نياز به اضافه كردن سلنيوم به رژيم غذايي داريد يا خير. شما مي توانيد سلنيوم را به صورت مكمل هاي مواد معدني- ويتامين ها استفاده كنيد كه يك فرمول مغذي ضد اكسيدان است و يا اينكه مكمل ها را به طور جداگانه مصرف كنيد. سلنيوم همچنين در مخمرهاي غذايي نيز در دسترس است.
نحوة مصرف
براي تأثير مفيد و واقعي، بهتر است روزانه 50 تا 200 ميكروگرم سلنيوم مصرف كنيد. مردان روزانه به حداقل 70 ميكروگرم سلنيوم و زنان 55 ميكروگرم سلنيومنياز دارند. خانم هاي حامله و مادران شيرده 65 تا 75 ميكروگرم روزانه سلنيوم نياز دارند. تحقيقات نشان مي دهد كه بييشتر براي مقابله با بيماريها و افزايش سلامتي به بيش از 100 ميكروگرم مكمل سلنيوم در روز نياز داريم.
مانند مصرف هر دارو يا مكملي قبل از مصرف مكمل هاي سلنيوم در بچه ها با پزشك مشورت كنيد.
براي اثر بهتر سلنيوم را با ويتامين «اي» مصرف كنيد. از پزشك بخواهيد كه مقدار مناسب را براي شما تجويز كند (1 ميلي گرم سلنيوم روزانه همراه با 200 واحد از ويتامين «اي» مصرف شود).
به همراه سلنيوم، از ويتامين «سي» استفاده نكنيد زيرا باعث كاهش اثر سلنيوم و سميت بيشتر ميشود.
موارد احتياط
سلنيوم معمولاً باعث مسموميت نمي شود. با اينحال مصرف مقدار زياد آن (بيش از 1000 ميكروگرم از آن در يك روز) به مدت زياد باعث خستگي، ورم مفاصل، ريزش مو، ‌افتادن ناخن، تنفس مشكل، بوي بدن، اختلالات گوارشي يا تحريك پذيري مي شود. تحقيقات همچنين نشان مي دهد كه مصرف زياد سلنيوم در بچه ها با اختلالات رفتاري همراه است.
تداخل هاي احتمالي
وتيامين «اي» به عنوان يك ضد اكسيدان اثر سلنيوم را افزايش مي دهد. وقتي اين دو ماده با هم مصرف مي شوند سلولها به بهترين وجه پشتيباني مي شوند.
وقتي ويتامين «سي» به همراه سلنيوم مصرف
مي شود بدن زمان بيشتري براي جذب و استفاده از سلنيوم نياز دارد. براي جلوگيري از اين پيشامد، ويتامين ها و مكمل هاي معدني را در 2 زمان متفاوت از روز مصرف كنيد. به خاطر داشته باشيد كه مكمل ها زماني كه همرا با غذا مصرف شوند بهترين جذب را دارند. در صورتي كه شيمي درماني ميشويد به مقدار بيشتري سلنيوم نياز داريد.

[deltang]

سلنيـوم

سلنيوم يك مادة معدني كمياب است كه در خاك و غذا يافت ميشود. اين ماده يك ضد اكسيدان قوي است بنابراين از واكنش هاي شيميايي مضر كه در سلولهاي بدن اتفاق مي افتد، جلوگيري مي كند. سلولهاي حمايت شده بهتر قادرند در مقابل بيماريهايي نظير بيماري قلبي، سرطان و اختلالات وابسته به سن از خود مقاومت نشان دهند.
بيشتر ما سلنيوم كافي از رژيم غذايي دريافت نمي كنيم. وقتي كه سطح سلنيوم بدن پايين باشد بيشتر در معرض خطر بيماريهاي مختلف هستيم زيرا سيستم ايمني بدن تنبل ميشود و مواد سمي در خون ساخته ميشود.
اگر شما نياز به اضافه كردن سلنيوم در رژيم غذايي خود داريد، پزشك معالج ترجيح مي دهد كه مكمل سلنيوم را به صورت تركيب با ويتامين «اي» مصرف كنيد. تحقيقات نشان داده است كه مصرف سلنيوم به همراه ويتامين «اي» سلامت عمومي بدن را تقويت مي كند و در درمان يا پيشگيري بسياري از بيماريها مؤثر است.
موارد استفاده

• سلنيوم در درمان بيماري "كشان" (Keshan) مؤثر است. اين بيماري يك اختلال قلبي جدي است كه در زنان و بچه هاي چيني در محل هايي كه زمين هاي كشاورزي فاقد مواد معدني است، ديده ميشود. علاوه بر اين سلنيوم در درمان بيماريهاي شايع ديگر مؤثر و مفيد است. اين بيماريها شامل موارد زير است:
• سرطان. سلنيوم خطر سرطان پستان، رودة بزرگ، كبد، پوست و ريه را كاهش مي دهد. سلنيوم از طريق كمك به ايجاد سلامتي و مبارزه از طريق سلولهاي سفيد خون، از رشد سلولهاي سرطاني جلوگيري مي كند.
• بيماري قلبي. تحقيقات نشان مي دهد كه سلنيوم از طريق كاهش سطح كلسترول بد بدن (LDL)، از جمله و سكته قلبي جلوگيري مي كند. سلنيوم همچنين شريان ها را از رسوب خطرناك چربي كه مسئله مهمي بعد از يك حملة قلبي است، حفظ مي كند.
• سيستم ايمني ضعيف شده. سلنيوم در ساختن سلولهاي سفيد به بدن كمك مي كند و از اين طريق سيستم ايمني را بر عليه بيماري و عفونت فعال و بيدار نگه مي دارد.

سلنيوم در موارد زير مفيد و مؤثر است:

• تقويت توليد مثل، از طريق افزايش باروري مرد و همچنين رشد جنين.
• به عملكرد طبيعي كبد، تيروييد و پانكراس كمك مي كند.
• از پيري زودرس، تشكيل آب مرواريد و در حد امكان از سندرم مرگ ناگهاني شيرخوار جلوگيري مي كند.
• لوپوس، روماتيسم مفصلي و سيروز الكلي كبد را درمان مي كند.
• درمان بيشتر اختلالات پوستي نظير: فقدان خاصيت ارتجاعي پوست، آكنه، اگزما و پسوريازيس.

منابع غذايي
بيشتر سلنيوم مورد نياز شما از رژيم غذايي تأمين ميشود. مخمر آبجو و سبوس گندم. كبد، كره، ماهي و ماهي صدف، سير، غلات، تخم آفتابگردان و آجيل منابع خوبي از سلنيوم هستند. همچنين سلنيوم در يونجه، ريشة باباآدم، دانة رازيانه، جينسنگ، برگ تمشك و بومادران يافت ميشود.
وقتي غذاها به صورت فرآورده غذايي درآيند سلنيوم آنها از بين مي رود. شما بايد سعي كنيد انواع مختلفي از غذاها را به صورت اوليه طبيعي و نه فرآورده هاي بخوريد. اين بدان معني است كه از غذاهاي كنسرو شده، فريز شده و آماده پرهيز كنيد.


سولفات روي رايجترين مكمل قابل استفاده روي است. اين ترتيب نسبت به ساير اشكال كمترين قيمت را دارد. اما حداقل جذب را دارد و باعث آشفتگي معده ميشود. پزشك معالج معمولاً 220 ميلي گرم از سولفات روز را كه حاوي تقريباً 55 ميلي گرم عنصر روي است، تجويز مي كند. شكل هاي قابل جذب تر كه قابل دسترس هستند عبارتند از: پيكولينات روي، سيترات روي، استات روي، گيسرات روي و مونوميتونين.
اشكال مختلف روي داراي ميزان متفاوتي از روي در تركيب هستند. در برچسب اين تركيبات، هميشه به دنبال ميزان عنصر روي بگرديد. معمولاً تركيبات روي داراي 30 تا 50 ميلي گرم از عنصر روي هستند. به خاطر داشته باشيد كه از غذاي روزانه چيزي حدود 10 تا 15 ميلي گرم روي جذب مي كنيد، پزشك معالج شما هنگام تجويز مكمل هاي روي، بايد اين ميزان دريافتي روزانه از طريق غذا را در نظر داشته باشد. قرص هاي روي در داروخانه ها و بقالي هاي قابل دسترس هستند و براي درمان سرماخوردگي مفيد هستند.
نحوة مصرف
قبل از اينكه از مكمل هاي روي استفاده كنيد يا پزشك متخصص تغذيه مشورت كنيد. وقتي شما بهترين فايده را از مكمل هاي روي مي بريد كه آن را با آب و يا آب ميوه (نه با شير) در بين غذاها مصرف كنيد و همزمان با مكمل هاي آهن و كلسيم،‌ آنها را مصرف نكنيد. اگر براي معدة شما مشكل ايجاد كرده باشد مي توانيد آنرا همراه غذا مصرف كنيد.
موارد احتياط
بيشتر مواد معدني كمياب، در صورت مصرف بيش از حد براي بدن سمي هستند و اين نكته در مورد روي صدق مي كند. نشانه هاي مسموميت عبارتند از: آشفتگي معده، و استفراغ و معمولاً وقتي ايجاد مي شود كه 2000 ميلي گرم و يا بيشتر مصرف شده باشد. مطالعات نشان مي دهد كه تا 150 ميلي گرم روي خطري ندارد اما معمولاً اين ميزان مورد نياز نيست و با استفاده بدن از عناصر ديگر تداخل دارد. تحقيقات نشان مي دهد كه مصرف روزانه كمتر از 50 ميلي گرم مصرف مطمئني است اما اطلاعاتي در مورد مصرف طولاني مدت اين مقدار روي در دسترس نيست.
قبل از استفاده از روي و يا ساير مكمل ها، با پزشك خود مشورت كنيد.
يك عارضه جانبي منفي شناخته شده از روي اين است كه ميزان زياده روي باعث كاهش HDL (كلسترول خوب بدن) و افزايش LDL (كلسترول به بدن) ميشود. بعضي از تحقيقات نشان مي دهد كه مصرف خيلي زياد روي باعث كاهش عملكرد ايمني ميشود در حالي كه مطالعات ديگر اين نظر را تاييد نمي كند. اگر سولفات روي باعث تحريك معده شود شكل ديگري از روي، براي مثال سيترات روي را مصرف كنيد و قبل از آن با پزشك مشورت كنيد. ساير عوارض جانبي از مسموميت با روي عبارتند از: سرگيجه، سردرد، خواب آلودگي، افزايش تعريق، ناهماهنگي عملكرد عضلات، عدم تحمل الكل، توهم و كم خوني.
تداخل هاي احتمالي
چون روي با ديگر عناصر تداخل دارد شما مي توانيد از مولتي ويتامين، يا عناصر خوني آماده شامل روي، آهن و فولات استفاده كنيد. اين به شما كمك مي كند تا ميزان عناصر را در يك حد تعادل نگه داريد. مصرف زياد روي مي تواند با جذب مس تداخل كرده و باعث كمبود مس شود. اين مسئله به ميزان آهن بدن اثر گذاشته و
مي تواند منجر به كم خوني شود.
مصرف زياد آهن و مس با جذب روي تداخل
مي كند. روي با جذب فولات تداخل دارد. قبل از مصرف روي يا هر مكمل ديگر با پزشكتان مشورت كنيد.
تداخل هاي احتمالي

• ويتامين ب-12 سطح توليد ملاتونين را تغيير مي دهد. اگر سطح ملاتونين خون شما پايين ميزان ويتامين ب-12 نيز پايين است. مصرف ويتامين ب-12 (1/5 ميلي گرم متيل كوبالامين در روز) مي تواند باعث بهبود اختلالات خواب شود، زيرا اين ويتامين تولد ملاتونين را افزايش مي دهد.
• داروهاي ضد التهابي غير استروييدي (NSAIDs)، مانند آسپيرين و ايبوپروفن سطح توليد ملاتونين در بدن را كاهش مي دهد. بنابراين بهتر است قبل از خواب از اين داروها استفاده نكنيد. بتابلاكرها نيز مانع بالا رفتن ملاتونين در شب مي شوند.
• پروتئين، ويتامين ب-6، نياسين آميد و استيل كارنيتين همگي به توليد ملاتونين كمك مي كنند.
• بعضي از داروهاي ضد افسردگي سطح ملاتونين مغز را افزايش مي دهند. بنزوديازپينها، مانند واليوم و Xanax، مانع از توليد ملاتونين مي شوند.

الكل و كافئين و ديورتيك و بلوك كننده هاي كانال كلسيم مانع از توليد ملاتونين مي شوند.

[deltang]

روی

روي يك مادة معدني اصلي كمياب است كه بعد از آهن، بيشترين ميزان را در بدن داراست. روي به طور عمده در ماهيچه ها ذخيره ميشود، اما در سلولهاي خوني سفيد و قرمز، پردة شبكيه چشم، استخوانها، پوست، كليه ها، كبد و پانكراس نيز يافت ميشود. غدة پروستات در مردان نسبت به ساير اعضا، بيشترين مقدار روي را داراست.
بعضي از تحقيقات و مطالعات نشاندهندة مؤثرترين قرص هاي روي در جلوگيري و كاهش علايم سرماخوردگي بوده است. شما مي توانيد قرص هاي روي را به راحتي از داروخانه براي درمان سرماخوردگي. بخريد.
موارد استفاده
مكمل هاي روي مي توانند به طرق زير در بدن كمك كننده باشند:

• كمك به جلوگيري از سرطان
• جلوگيري ودرمان سرماخوردگي
• يادآوري فعاليت سيستم ايمني
• تسريع بخشيدن به بهبود زخمها
• درمان و جلوگيري از آكنه
• جلوگيري از دژنراسيون ماكولار 0از بين رفتن بينايي كه در افراد پير اتفاق
  مي افتد)
• درمان بعضي از موارد بي اشتهايي عصبي (بي اشتهايي نشانه اي از كمبود روي است و افراد در دهه دوم زندگي بيشتر در معرض خطر كمبود روي ناشي از فقر غذايي هستند).
• تقويت و بهبود باروري مردان. مخصوصاً در بين سيگاريها.
• درمان روماتيسم مفصلي (با داشتن اثرات ضد التهابي).
• درمان بيماري ويلسون (يك اختلال ناشي از ذخيره بيش از حد مسن).
• كاهش تغييرات در حس چشايي طي درمان سرطان.
• تقويت حس چشايي و بويايي.

بعضي از بيماريها، بر روي جذب روي دن شما تأثير مي گذارند يا باعث افزايش نياز به روي مي شوند. اگر شما يكي از بيماريهاي زير را داريد از مكمل هاي روي سود مي بريد:

• آكرودرماتيت آنتروپاتيكا (بيماري ارثي كه به علت سوء جذب روي ايجاد ميشود).
• الكليسم
• ديابت قندي
• بيماري كليه
• بيماري سلياك
• بيماري رودة التهابي، كوليت زخمي
• اسهال مزمن
• بيماريهاي پانكراس
• مشكلات پروستات (بزرگي خوش خيم پروستات، تورم پروستات، سرطان پروستات) زناني كه حامله هستند يا بچه شير مي دهند و يا اينكه از قرص هاي خوراكي ضد حاملگي استفاده مي كنند، نيز نياز بيشتري به روي دارند.

منابع غذايي
ما 20 تا 40 درصد ميزان روي موجود در غذا را جذب مي كنيم. غذاهايي مانند گوشت قرمز، ماهي، مرغ و بوقلمون، آماده ترين شكل قابل دسترس روي قابل جذب هستند. روي موجود در سبزيجات كمتر براي بدن ما قابل دسترس است و فيبر سبزيجات به تنهايي ميزان روي را كه قابل جذب و استفاده است كمتر مي كند. محصولات لبني و تخم مرغ داراي ميزان نسبتاً خوبي روي هستند اما جذب روي از اين مواد مشكلتر است.
غذاهاي زير بهترين منبع قابل استفاده روي است:
صدف نرم تن(غني ترين منبع)، گوشت قرمز، ميگو، خرچنگ و ديگر ماهي هاي صدف، منابع ديگر روي كه كمتر قابل جذب است شامل لوبيا، نخود چشم سياه، سويا، بادام زميني) غلات كامل، فيبرو، توفو، مخمر آبجو، سبزي پخته شده، قارچ، لوبيا سبز و دانه كدو است.

مخمر آبجو، گوشتهاي ظريف (گوشتهاي آماده سازي شده)، پنيرها، نان گندم سبوس نگرفته، انواع ادويه و برخي سبوس ها و ملاس.
مخمر آبجو رشد كرده در خاك غني از كروم بهترين منبع غذايي كروم است. سبزي ها، ميوه ها و بيشتر غذاهاي تصفيه شده و آماده (بجز برخي گوشتهاي آماده شده كه غني از كروم است)، كروم كم دارد. آب لوله كشي سخت 70-1 درصد نياز روزانه كروم را تأمين مي كند. پخت و پز در ظروف استيل ميزان كروم غذا را افزايش مي دهد.
ساير اشكال
كروم به صورت تجارتي به اشكال مختلف از جمله پلي نيكوتينات كروم، پيكولينات كروم، مخمر غني از كروم و كلريد كروم در دسترس است. كروم در مولتي ويتامين ها و به تنهايي به صورت قرص و كپسول نيز وجود دارد. ميزان موجود در مولتي ويتامين مصرفي روزانه 200-15 ميكروگرم است.
نحوة مصرف
به منظور پيشگيري و درمان، ميزان مصرف روزانه 200-100 ميكروگرم است.
مانند ساير داروها و مكمل هاي قبل از دادن مكمل كروم به اطفال، پزشك معالج مشورت كنيد.
موارد احتياط
نوع كروم موجود در مواد غذايي معمولاً غيرسمي است. با اين حال، ميزان بسيار زياد كروم ممكن است موجب مسموميت و تحريك معده شود. ميزان زياد يا تجمع بافتي زياد كروم اثر انسولين را كم مي كند. در صورت ابتلا به ديابت،‌قند خون بالا يا قند خون پايين، قبل از مصرف كروم با پزشك معالج خود مشورت كنيد.
تداخل هاي احتمالي
كروم با نياسين تركيب مي شود و عامل تحمل گلوكز را مي سازد. كربنات كلسيم و ضد اسيدها جذب كروم را كم مي كند.

[deltang]

مـس

مس فلزي است كه به ميزان كم مورد نياز بدن است. هر چند ميزان نياز بسيار كم است، مس يك ماده غذايي اساسي است كه به توليد هموگلوبين، جزء اصلي گلبول قرمز، كمك
مي كند. علاوه بر اين در توليد انرژي و انواع كلاژن، بخش مهم استخوانها و بافتهاي هم بند، مؤثر است. مس به عملكرد مناسب سيستم عصبي و حفظ رشته هاي عصبي كمك مي كند.
ما همه اثرات مفيد مس را نمي شناسيم. تحقيقات نشان داده است كه مس سيستم ايمني را تقويت و علايم تورم مفصل و ساير التهابها و علايم آلرژي را كم مي كند. برخي افراد مبتلا به تورم مفصل النگو يا ساير تزيين هاي مسي مي پوشند تا دردشان را كم كند. در صورت ابتلا به تورم مفصل با پزشك معالج خود در خصوص مصرف مس مشورت كنيد.
مس در انواع غذاها وجود دارد. هر چند ميزان نياز بدن به مس بسيار كم است، احتمالاً بيشتر مردم آمريكا ميزان كافي مس در رژيم غذايي خود ندارند. با اين حال، تعداد بسيار كمي از افراد، مبتلا به كمبود مس درصد ايجاد بيماري ميشود. بنابراين احتمالاً مصرف مكمل مس لازم نيست. ميزان مس غذا را مي توان با مصرف ماهي صدف و آجيل افزايش داد.

موارد استفاده
در موارد مصرف مس بايد با پزشك معالج خود صحبت كنيد. مس ممكن است در موارد زير مفيد باش: تورم مفصل، كم خوني، افزايش حساسيت به مواد شيميايي، كلسترول بالا، آنوريسم (بيرون زدگي موضعي شرياني)، خستگي، آلرژي و زخم معده.
خانم هاي حامله بيشتر به مس نياز دارند. مثل هميشه، در صورت حامله بودن قبل از مصرف هرگونه مكمل با پزشك معالجج خود مشورت كنيد.
منابع غذايي
مس در انواع منابع غذايي وجوددارد. بهترين منابع از اين قرار است:

• غذاهاي دريايي (به خصوص انواع ميگو و ماهي هاي صدف)
• گوشت احشا (نظير جگر، قلوه و دل)
• آجيل (نظير قرص كمر، فندق، مخلوط، گردو، بادام، پسته)
• حبوبات (به خصوص عدس. لوبيا و بادام زميني)
• شكلات (شكلات بو داده، شيرين نشده يا نيمه شيرين، كاكائو)
• غلات (نظير پوسته سبوس، گندم خرد شده، سبوس كشمش)
• ميوه و سبزي (نظير ميزه هاي خشك. قارچ. گوجه فرنگي، سيب زميني، موز، انواع گريپ و آووكادو)
• ملاس
• فلفل سياه
• يك منبع اضافي، آبي است كه در لوله هاي مسي جريان دارد

منگنز به اشكال مختلفي در دسترس است: نمك (سولفات و گلوكونات) كلوئيد، آسپارات، پيكولينات، فومارات، سوكسينات و آمينواسيد كلات). اين ماده به صورت قرص يا كپسول معمولاً به همراه ساير ويتامين ها و موادمعدني قابل دسترسي است.
نحوة مصرف
در مورد منگنز مقدار مجاز توصيه شده در رژيم غذايي (rda) وجود ندارد. رژيم توصيه شده براساس جذب از طريق رژيم تيپيك است و مقداري است كه از بروز نشانه هاي كمبود منگنز جلوگيري كند.
متوسط جذب منگنز 2 تا 9 ميلي گرم در روز است. در بعضي موارد افراد به ميزان بيشتري (10 ميلي گرم در روز) منگنز نياز دارند.
ميزان كافي و مطمئن مصرف روزانة منگنز 2 تا 5 ميلي گرم براي بزرگسالان. 1 تا 3 ميلي گرم براي بچه ها و نوجوانان و 0/3 تا 1 ميلي گرم براي شيرخواران است.
موارد احتياط
جذب بيش از حد منگنز مي تواند منجر به توليد اثرات سمي شود. شما نبايد به طور مرتب، بيش از حد مطمئن و كافي (كه در بالا توضيح داده شد) مصرف منگنز داشته باشيد.
تداخل هاي احتمالي
كلسيم، مس، آهن، منيزيوم و روي بر سر جذب در رودة كوچك با منگنز رقابت مي كنند. جذب بيش از حد هر كدام از اينها مي تواند باعث كاهش جذب بقيه شود. مصرف بيش از حد منگنز مي تواند باعث كم خوني فقر آهن شود

[deltang]

منگـنز

منگنز فلزي است كه به طور گسترده اي در بافت هاي بدن گياهان و حيوانات وجود دارد. اين فلز يك مادة معدني كمياب ناميده ميشود زيرا به مقدار بسيار كم در بدن انسان يافت ميشود. بدن ما تقريباً حدود 20 ميلي گرم منگنز، به طور عمده در استخوان ها، ذخيره دارد. منگنز در تشكيل بافت همبند چربي و كلسترول، استخوان،‌عوامل انعقاد خون و پروتئين نقش دارد. اين ماده همچنين براي عملكرد طبيعي مغز ضروري است. منگنز جزئي از تركيب منگنز سوپر اكسيد ديسموآت (MnSaD) است. اين تركيب يك ضد اكسيدان است كه بدن را از مواد سمي حفظ مي كند. به دست آوردن مقدار كافي منگنز از رژيم غذايي، كار ساده اي است.
موارد استفاده
بيماريهاي زير به وسيله مصرف منگنز بهبود مي يابد.

• ديابت. افراد مبتلا به ديابت در مقايسه با اشخاص سالم به طور قابل ملاحظه اي منگنز كمتري دارند. منگنز سطح قند خون را در افراد ديابتي كاهش مي دهد.
• روماتيسم مفصلي. افراد مبتلا به روماتيسم مفصلي (التهاب مفاصل) سطح پاييني از MnSaD دارند (اين ماده از آسيب مفاصل در حين التهاب جلوگيري مي كند) مكمل هاي منگنز فعاليت MnSaD را افزايش مي دهند.
• صرع. يك مطالعه مهم در اوايل سال 1960 نشان داده است موش هايي كه دچار كمبود منگنز بوده اند بيشتر مستعد ابتلا به تشنج هستند و نوار مغزي آنها (EEG) حاوي فعاليتهاي تشنجي است.
• اسكيزوفرني. افراد اسكيزوفرن به مكمل هاي منگنز به خوبي پاسخ مي دهند.
• پوكي استخوان. از دست رفتن تودة استخواني بعد از يائسگي به سرعت شروع مي شود و مي تواند منجر به پوكي استخوان (نازك و شكننده شدن) گردد. منگنز و ديگر عناصر كمياب استحكام استخوان را در زنان بعد از يائسگي افزايش مي دهند.
• بيمايهاي ديگر. منگنز همچنين در دمان تصلب شرايين (سخت شدن ديوارة عروق)، كلسترول بالاي خون، سرگيجه و كاهش شنوايي مؤثر و مفيد است.

منابع غذايي

• آجيل (مخصوصاً گرد و بادام)
• سبوس گندم و همة غلات
• حبوبات تغيير نيافته
• برگ سبزيجات
• كبد
• كليه
• بادام زميني، لوبيا (از خانوادة نيامداران)
• ميوه هاي خشك

غلات به عمل ا,ده (تغيير يافته)، گوشت و محصولات خشك داراي ميزان خيلي كمي از منگنز هستند. غذاهاي تغيير شكل نيافته نظير نان غلات و حبوبات داراي ميزان زيادي منگنز هستند

[deltang]

منيزيوم

منيزيم معدني براي قلب، عضله و كليه مهم و مفيد است. اين ماده قسمتي از دندان و استخوان شما را مي سازد. مهمتر از همه، اين ماده آنزيم ها را فعال مي كند، به شما انرژي مي دهد و به كاركردن بهتر بدن كمك مي كند. اين ماده همچنين استرس، افسردگي و بيخوابي را كاهش مي دهد. ويتامين "ب-6" به جذب منيزيوم مورد نياز كمك مي كند و با منيزيوم در بسياري از كارها همكاري مي كند. منيزيم در بسياري از غذاها قابل دسترس است. اگرچه بسياري از مردم در ايالات متحده منيزيم كافي از رژيم غذايي شان دريافت نمي كنند. قرص هاي مغذي تنها مي تواند به شما مقدار منيزيم دريافتي را نشان دهد. دانشمندان روشهاي مختلفي براي مشخص كردن ميزان منيزيم غذاهاي متفاوت پيدا كرده اند. علاوه بر اين بسياري از غذاها به طور كامل تجزيه نشده اند.
بيماريهاي طبي مشخصي تعادل منيزيم بدن را بهم مي زند. براي مثال همراه با استفراغ يا اسهال مي تواند منجر به كمبود منيزيم به طور موقتي شود. بيماريهاي معده و روده، ديابت. التهاب پانكراس، عملكرد بد كليه و داروهاي ديورتيك (ادرار آور) مي تواند باعث كمبود طولاني مدت منيزيم شود. اگر مبتلا به يكي از بيماريهاي ذكر شده هستيد براي منيزيم مورد نياز مصرفي تان، با پزشك معالج مشورت كنيد.
موارد استفاده
مصرف كافي منيزيم مي تواند در موارد زير به شما كمك كند:

• جلوگيري از سخت شدن شريان ها (تصلب شرايي)
• جلوگيري از حمله و سكته قلبي
• كاهش فشار خون
• كاهش سطح كلسترول و تري كليسريد خون
• تصحيح بي نظمي هاي ضربان قلب
• توقف حملة حاد آسم
• كاهش ميزان نياز به انسولين در صورت ديابتي بودن
• جلوگيري از تشكيل سنگ كليه
• درمان بيماري كرون
• درمان سر و صداي ناشي از كاهش شنوايي
• بهبود بينايي در صورت داشتن گلوكوما
• كاهش گرفتگي عضله، تحريك پذيري، خستگي، افسردگي و احتباس مايع مرتبط باقاعدگي
• جلوگيري از عوارض جدي حاملگي نظير پره اكلامپسي و اكلامپسي
• نگهداري و تجديد سطح انرژي طبيعي بدن
• بهبود وضعيت خواب
• كاهش اضطراب و افسردگي
• كاهش عوارض و اثرات استرس

منابع غذايي
غني ترين منبع منيزيم شامل (tofu)، آجيل (بادام، پسته، گردوي سياه، ...) تخم كدو، بادام زميني، برگ سبر سبزيجات، غلات، گندم، آرد سويا و ملاس ....
منابع خوب ديگر براي منيزيم آرد گندم، آرد جو، چغندر سبز، اسفناج، خرده گندم، حبوبات، جودوسر، موز، سيب زميني (با پوست)، پسته. همچنين مي توانيد منيزيم را از بسياري گياهان گونه هاي علف ها و جلبك ها به دست آوري. براي مثال: جلبك آگار، گشنيز، شويد، دانه غلات، شاه پسند، خردل خشك، ريحان، پودر كاكائو، تخم رازيانه، مرزه، تخم زيره، تخم ترخون، تخم مرزنجوش و تخم خشخاش

[deltang]

واناديوم در چند شكل وجود دارد: واناديل و وانادات.
سولفات واناديل شايعترين شكل موجود در مكمل هاي غذايي است. به خاطر سميت اين تركيب، بيشتر متخصصان معتقدند كه واناديوم بايد به عنوان يك دارو در نظر گرفته شود نه يك مكمل غذايي.
نحوة مصرف
ميزان مصرف روزانه واناديوم 30 تا 60 ميلي گرم به صورت قرص.
موارد احتياط

• مطالعه بر روي حيوانات، كارآيي يا تأثير واناديوم را بر بروي بدن انسان ثابت نكرده است.
• سطح بالاي واناديوم در بدن مي تواند باعث اختلال دو قطبي (افسردگي- مانيك) شود.
• سطح بالاي واناديوم مي تواند باعث بعضي از بيماريهاي كليوي و استخوان شود.

تداخل هاي احتمالي
اثرات واناديوم توسط بعضي از داروهاي مورد استفاده در روانپزشكي (براي مثال فنوتيازين ها، مهار كننده هاي مونوآمينواكسيداز).

وانـاديوم

واناديوم يك عنصر معدني اصلي كمياب است. ميزان متفاوتي از اين ماده در خاك و در بسياري از غذاها وجود دارد. همچنين اين ماده در نتيجة سوختن نفت خام با محصولات آن در هواي تنفسي ما وجود دارد. در اواخر قرن اخير حدس زده شده است كه واناديوم در درمان بسياري از بيمايها مفيد باشد اما مصرف آن در مقادير زياد باعث مسموميت مي شود. واناديوم براي ايجاد و رشد دندان و استخوان ضروري است. تري گليسريد و كلسترول بالا در خون، تنظيم نبودن قند خون (براي مثال ديابت يا كاهش قند خون) و بيماريهاي كليوي و قلبي باعث كم شدن شديد واناديوم بدن مي شود. به هر حال اثرات ناشي از كمبود واناديوم در انسان مطالعه نشده است.
موارد استفاده
واناديوم باعث تنظيم قند خون (ديابت شيرين نوع يك و دو) در حيوانات آزمايشگاهي ميشود اگر چه اين مطالعه بر روي هيچ انساني انجام نشده است.

• ميزان زياد واناديوم باعث تقويت استخوان و دندان ها در حيوانات آزمايشگاهي ميشود.
• مطالعات انجام شده قادر به مشخص كردن قطعي تأثيرات مثبت واناديوم نيست (براي مثال در ساختمان بدن)
• واناديوم باعث كاهش كلسترول در حيوانات آزمايشگاهي ميشود.
• شيوع بيماري قلبي در نواحي از دنيا (مانند آمريكاي جنوبي) كه خاك آن محتوي واناديوم بالايي است، كمتر است، با اينحال هيچ علتي بين ارتباط اين دو مطلب ثابت نشده است.

منابع غذايي
بهترين منبع واناديوم عبارت است گل آفتابگردان، گلرنگ (كاجيره)، ذرت و روغن زيتون،علف هفت بند، جودوسر، جعفري، برنج، لوبيا سبز، هويج، كاهو، فلفل و شويد تنها 5 درصد از واناديوم جذب بدن مي شود و بيشتر آن از طريق مدفوع دفع مي شود. مكمل هاي واناديوم در صورت نياز، كمياب هستند. خوردن هر كدام از غذاهاي نامبرده در بالا مخصوصاً روغن سبزيجات، ميزان كافي واناديوم را به بدن
مي رساند. بعضي از متخصصين استفاده از مكمل هاي واناديوم را تا مشخص نشدن آثار آن بر بدن توصيه نمي كنند.

[deltang]

اهمیّت غذا

روزی که بشر پا به عرصه ی وجود گذاشت و طبیعت به عنوان چشم روشنی مواد خوراکی به او هدیه کرد، نخستین چیزی که انسان به وجود آن پی برد و به دنبالش به تکاپو افتاد همین خوراکیها بود. سالها گذشت که انسان برای سد جوع و رفع گرسنگی از هدایای طبیعت استفاده می کرد و برای رفع آلام و درمان بیماری های خود به اوهام و خرافات متوسل می شد؛ و چون از این راه نتیجه ای به دست نیاورد، بر تلاش خود افزود؛ تا اینکه چهارهزار سال پیش حکما و دانشمندان یونانی پی به خواص بعضی از خوراکیها برده و تعدادی زیاد از علفهای تلخ و بدمزه را به عنوان دارو شناختند.





این کشف مهم توأم با چند اشتباه اساسی بود زیرا آنها تصور کردند دارو هرچه تلختر و بد طعم تر باشد، تأثیرش بیشتر است و خوراکیهای مأکول و لذیذ فاقد اثر داروئی می باشند. این اشتباه به همین جا خاتمه نیافت بلکه بیماران که نیاز به مواد غذائی داشتند از خوردن بعضی از مواد خوراکی تحت عنوان پوچ پرهیز، منع شدند. این اشتباهات هنوز هم ادامه دارد و مورد استفاده واقع شدن املاح و مواد معدنی مصنوعی به جای گیاه طبی مزید برعلت شده است.
ما شما را به اسرار نهفته ی خوراکی ها آشنا کرده و رمز طول عمر را به شما نشان می  دهیم. ما در اینجا به شما نشان می دهیم که اگر از غذاهای لذیذ و خوشمزه به طور درست و کافی استفاده ببرید، به مصرف داروهای شیمیائی کمتری نیاز خواهید داشت.

غذای خوب نه تنها انسان را سیر کرده و انرژی  های او را تأمین می کند، بلکه به او طول عمر بیشتر می بخشد، او را زیبا و خوش اندام می کند، رنگ چهره و پوست و موی او را تغییر می دهد و فکر و استعداد او را تقویّت می کند.

بچه اگر در رحم پسری کاکل زری و یا دختری گیسو گلابتون می شود، نتیجه ی موادی است که مادر به هنگام حاملگی خورده است.

ایرانیان قدیم به اصول علمی غذاشناسی آشنا بوده اند.
روز به روز که علم غذاشناسی پیشرفت می  کند، صحیح بودن اصول تغذیه ی ایرانیان قدیم و اجداد ما ثابت می شود.

در حال حاضر طرز تغذیه ی ما ایرانیان از کشورهای غربی بهتر است و پیشرفتهای علمی نیز این امر را ثابت می کند؛ چنانچه ما ایرانیان کمتر از غربی ها گوشت می خوریم؛ خوردن صدفها و خرچنگها و حلزونها و رطیلهای دریائی بین ما معمول نیست؛ خوردن سبزی و پیاز خام آنطور که نزد ما معمول است هنوز میان غربی ها مرسوم نیست و فقط آنها با غذا مقداری سالاد می  خورند که خوشبختانه اکنون میان ما هم متداول است.

این روش را ما از اجداد خود به ارث برده ایم. چنانچه یکی از مورخین یونانی در شرح حال داریوش بزرگ می نویسد:
«شاهنشاه و لشکریان او غذائی ساده دارند و با هر لقمه از غذا کمی «شاهی» می خورند و همگی سالم می باشند و جای تعجب است که با این غذای ساده بسیار شجاع و قوی هستند»

اخیراً در غرب، در اثر توصیه ی غذاشناسان، مردم به جای دسر مقداری پنیر می خورند و این کاری است که از قدیم در ایران معمول بوده است و خوردن لقمه ای نان و پنیر پس از غذا، هنوز میان ما دیده می شود.

یکی از محاسن تغذیه ی ما ایرانیان، ترشی زدن به غذا با میوه های ترش بوده است. معمولاً به خورش ها، آلو، آلوچه، لیموعمانی، سماق، انار ترش، آبغوره، گرد غوره، گرد لیمو و غیره می زدیم و هنوز هم این روش ادامه دارد. استفاده از جوهر لیمو و ترشی های مصنوعی و سرکه مضر است.

اروپائیان، لیمو عمانی را که یک محصول بسیار مفید است ندارند و سماق را نمی شناسند و از غوره و آبغوره هم استفاده نمی کنند. معمولاً ترشی آنها آب لیمو و یا سرکه است.


اشتباهات غذائی ما
حال که محاسن تغذیه خود و اجدادمان را دانستیم، بد نیست کمی هم از معایب آن صحبت کنیم و اشتباهات غذائی خود را تذکر دهیم.

1- زیادخوردن ترشی و سرکه
سابقاً ما ایرانیان منافع بسیار آب لیمو را نمی  دانستیم و از ترشی هائی که با سرکه درست شده بود زیاد می خوردیم و همین باعث ضعف قوای ما می شد و دچار کمبود مواد معدنی می شدیم. خوشبختانه اکنون خیار شور و محصولات آب نمکی جای آن را گرفته و زیاد شدن آب لیمو از مصرف زیاد سرکه جلوگیری کرده است؛ البته مقدار خیلی کم سرکه ضرری ندارد.

2- کم خوردن لبنیات
با اینکه ایرانیان قدیم منافع بسیار زیاد محصولات شیری از قبیل ماست و دوغ و پنیر و کشک را می دانستند و زیاد هم می خوردند، معذالک اکنون مصرف این فرآورده ها در بین ما زیاد معمول نیست وروز به روز کمتر می شود.
وقتی پنیر را در آب نمک می اندازیم، بهترین عناصر مفید آنرا که کلسیم است در آب حل کرده و دور می ریزیم و چیزی می خوریم که خواص درمانی ندارد. خوردن ماستهای ترش شده هم خطرناک و زیان آور است.
خوردن سرشیر و شیر زیاد هم نه تنها مفید نیست بلکه ضرر دارد. سرشیر، کلسترل خون را بالا می برد و شیر زیاد کلیه ها را محکم کرده و تنبل می کند. اخیراً امریکائیان متوجه شده اند که از این راه تلفات زیاد دارند.

3- دور ریختن آب سبزیها
پختن سبزیها و حبوبات و دور ریختن آب آنها نیز از اشتباهات طباخی است و بایستی ترک شود.

4- پرخوری و کم خوری
اگر بگوئیم زیاد خوری و کم خوری وجود ندارد، تصور می شود سخنی برخلاف عقیده ی عمومی گفته ایم و ممکن است مورد اعتراض واقع شویم. راستش را بخواهید پرخوری و کم خوری وجود ندارد؛ فقط یک موضوع هست که می توانیم بگوییم: عده  ای، بعضی غذاها را زیادتر از مقدار خوراکشان می خورند و برخی از غذاها را اصلاً نمی خورند و یا کمتر می خورند.

غذاشناسی برای همه
عمومی کردن علم غذاشناسی و شناختن جیره ی غذائی انسان به نـحوی که هر کس بداند چه بخورد و چه مقدار بخورد، چندان مشکل نیست و می توان این علم را از لابلای امور فنی و زوایای آزمایشگاه بیرون کشیده و در دسترس عموم قرار داد، بدون آنکه اصطلاحات و قواعد علمی اشکالی برای درک آن ایجاد کند.

این روزها در کشورهای مترقی به منظور عمومی کردن این دانش، قدمهای بزرگی برمی دارند و علاوه بر کتب علمی که همه ساله از طرف مقامات و سازمانها ی علمی منتشر می شوند، جزوات کوچکی هم که در خور فهم همگان باشد انتشار می دهند و از روی این اسرار مهم طبیعت پرده برمی  دارند.

روزنامه و مجلات، هریک ستونی از نشریّه را به این کار مفید اختصاص می دهند تا خوانندگان خود را به آخرین اکتشافات و مطالعاتی که بر روی خوراکیها انجام می شود آگاه سازند.

نقش مادر
بدون تردید هیچکس به اندازه ی مادر و پدر نمی تواند در تأمین تندرستی فرزندان خود نقش داشته باشد. از این جهت پدران و مادران آگاه و دانشمند ضمن یاد دادن مطالب گوناگون به فرزندان، باید آنان را به خوردن غذاهای خوب و مفید ترغیب کنند و عادت دهند. مثلاً اگر پدر یا مادری از روغن زیتون به هرعلت بدش می آید، روا نیست که جلو فرزندانش با دیدن رغون زیتون بر روی سالاد، آه آه و پیف پیف سردهد و فرزندانش را هم نسبت به این ماده ی غذائی بسیار مفید، متنفر کند. بلکه برعکس، ما باید کودکان را از همان اوان کودکی به خوردن هر نوع غذای مفید تشویق کنیم تا در بزرگی هم این روش را ادامه دهند.

غذا چیست؟
سالها پیش دانشمندان ارزش غذا را منحصر به حرارتی که در موقع سوختن ایجاد می کند می دانستند و معتقد بودند که می توان مواد مورد لزوم بدن را خلاصه کرد و در یک حجم کوچک جمع نمود؛ و این طور پیش بینی می  کردند که در اواخر قرن بیستم غذای انسان به صورت حب و قرص در می آید و تمام آشپزخانه ها تعطیل خواهد شد. البته حساب این دانشمندان درست درنیامد و به زودی ثابت شد که دو جسم که دارای یک مقدار حرارت و یا انرژی هستند، دارای یک خاصیّت مساوی نیستند.

اساس این فرضیّه که سرانجام غلط از کار درآمد روی این بود که غذای انسان مانند بنزین ماشین است و هرغذائی یک مقدار حرارت ایجاد می کند. و ماشین بدن انسان نیز به یک مقدار حرارت نیاز دارد و با وزن کردن بدن می توان میزان انرژی لازم را برای کشش و اعمال حیاتی او حساب کرد و به هرکس جیره ی غذائی لازم را داد.

پوچ و واهی بودن این نظریّه به زودی معلوم شد و ثابت گردید که در غذا علاوه بر نیروی حرارتی، نیروهای دیگر هم وجود دارد که بایستی محاسبه شود؛ و نمی توان غذای انسان را به صورت حب و قرص در آورد.

غذاشناسی علم کوچکی نیست. اساس زندگی و سلامت بر روی آن است. امروز این علم بسیار پیشرفته و در عین حال پیچیده است. این علم در عین پیچیدگی باید به گونه ای آسان در اختیار همگان باشد و بسیاری از مطالب آن جزو معلومات عموم قرار گیرد؛ تا بشر در تأمین سلامت خود از غذای مناسب استفاده کند. برای این کار نخست باید خود را شناخت. زیرا راننده ی خوب کسی است که از مکانیک موتور و ماشین آگاهی داشته باشد.

[deltang]

روی



روي يك مادة معدني اصلي كمياب است كه بعد از آهن، بيشترين ميزان را در بدن داراست. روي به طور عمده در ماهيچه ها ذخيره ميشود، اما در سلولهاي خوني سفيد و قرمز، پردة شبكيه چشم، استخوانها، پوست، كليه ها، كبد و پانكراس نيز يافت ميشود. غدة پروستات در مردان نسبت به ساير اعضا، بيشترين مقدار روي را داراست.
بعضي از تحقيقات و مطالعات نشاندهندة مؤثرترين قرص هاي روي در جلوگيري و كاهش علايم سرماخوردگي بوده است. شما مي توانيد قرص هاي روي را به راحتي از داروخانه براي درمان سرماخوردگي. بخريد.

موارد استفاده

مكمل هاي روي مي توانند به طرق زير در بدن كمك كننده باشند:

* كمك به جلوگيري از سرطان

* جلوگيري ودرمان سرماخوردگي

* يادآوري فعاليت سيستم ايمني

* تسريع بخشيدن به بهبود زخمها

* درمان و جلوگيري از آكنه

* جلوگيري از دژنراسيون ماكولار 0از بين رفتن بينايي كه در افراد پير اتفاق
مي افتد)

* درمان بعضي از موارد بي اشتهايي عصبي (بي اشتهايي نشانه اي از كمبود روي است و افراد در دهه دوم زندگي بيشتر در معرض خطر كمبود روي ناشي از فقر غذايي هستند).

* تقويت و بهبود باروري مردان. مخصوصاً در بين سيگاريها.

* درمان روماتيسم مفصلي (با داشتن اثرات ضد التهابي).

* درمان بيماري ويلسون (يك اختلال ناشي از ذخيره بيش از حد مسن).

* كاهش تغييرات در حس چشايي طي درمان سرطان.

* تقويت حس چشايي و بويايي.

بعضي از بيماريها، بر روي جذب روي دن شما تأثير مي گذارند يا باعث افزايش نياز به روي مي شوند. اگر شما يكي از بيماريهاي زير را داريد از مكمل هاي روي سود مي بريد:

* آكرودرماتيت آنتروپاتيكا (بيماري ارثي كه به علت سوء جذب روي ايجاد ميشود).

* الكليسم

* ديابت قندي

* بيماري كليه

* بيماري سلياك

* بيماري رودة التهابي، كوليت زخمي

* اسهال مزمن

* بيماريهاي پانكراس

* مشكلات پروستات (بزرگي خوش خيم پروستات، تورم پروستات، سرطان پروستات) زناني كه حامله هستند يا بچه شير مي دهند و يا اينكه از قرص هاي خوراكي ضد حاملگي استفاده مي كنند، نيز نياز بيشتري به روي دارند.

منابع غذايي

ما 20 تا 40 درصد ميزان روي موجود در غذا را جذب مي كنيم. غذاهايي مانند گوشت قرمز، ماهي، مرغ و بوقلمون، آماده ترين شكل قابل دسترس روي قابل جذب هستند. روي موجود در سبزيجات كمتر براي بدن ما قابل دسترس است و فيبر سبزيجات به تنهايي ميزان روي را كه قابل جذب و استفاده است كمتر مي كند. محصولات لبني و تخم مرغ داراي ميزان نسبتاً خوبي روي هستند اما جذب روي از اين مواد مشكلتر است.

غذاهاي زير بهترين منبع قابل استفاده روي است:

صدف نرم تن(غني ترين منبع)، گوشت قرمز، ميگو، خرچنگ و ديگر ماهي هاي صدف، منابع ديگر روي كه كمتر قابل جذب است شامل لوبيا، نخود چشم سياه، سويا، بادام زميني) غلات كامل، فيبرو، توفو، مخمر آبجو، سبزي پخته شده، قارچ، لوبيا سبز و دانه كدو است.
اشكال ديگر

سولفات روي رايجترين مكمل قابل استفاده روي است. اين ترتيب نسبت به ساير اشكال كمترين قيمت را دارد. اما حداقل جذب را دارد و باعث آشفتگي معده ميشود. پزشك معالج معمولاً 220 ميلي گرم از سولفات روز را كه حاوي تقريباً 55 ميلي گرم عنصر روي است، تجويز مي كند. شكل هاي قابل جذب تر كه قابل دسترس هستند عبارتند از: پيكولينات روي، سيترات روي، استات روي، گيسرات روي و مونوميتونين.

اشكال مختلف روي داراي ميزان متفاوتي از روي در تركيب هستند. در برچسب اين تركيبات، هميشه به دنبال ميزان عنصر روي بگرديد. معمولاً تركيبات روي داراي 30 تا 50 ميلي گرم از عنصر روي هستند. به خاطر داشته باشيد كه از غذاي روزانه چيزي حدود 10 تا 15 ميلي گرم روي جذب مي كنيد، پزشك معالج شما هنگام تجويز مكمل هاي روي، بايد اين ميزان دريافتي روزانه از طريق غذا را در نظر داشته باشد. قرص هاي روي در داروخانه ها و بقالي هاي قابل دسترس هستند و براي درمان سرماخوردگي مفيد هستند.

نحوة مصرف

قبل از اينكه از مكمل هاي روي استفاده كنيد يا پزشك متخصص تغذيه مشورت كنيد. وقتي شما بهترين فايده را از مكمل هاي روي مي بريد كه آن را با آب و يا آب ميوه (نه با شير) در بين غذاها مصرف كنيد و همزمان با مكمل هاي آهن و كلسيم،‌ آنها را مصرف نكنيد. اگر براي معدة شما مشكل ايجاد كرده باشد مي توانيد آنرا همراه غذا مصرف كنيد.

موارد احتياط

بيشتر مواد معدني كمياب، در صورت مصرف بيش از حد براي بدن سمي هستند و اين نكته در مورد روي صدق مي كند. نشانه هاي مسموميت عبارتند از: آشفتگي معده، و استفراغ و معمولاً وقتي ايجاد مي شود كه 2000 ميلي گرم و يا بيشتر مصرف شده باشد. مطالعات نشان مي دهد كه تا 150 ميلي گرم روي خطري ندارد اما معمولاً اين ميزان مورد نياز نيست و با استفاده بدن از عناصر ديگر تداخل دارد. تحقيقات نشان مي دهد كه مصرف روزانه كمتر از 50 ميلي گرم مصرف مطمئني است اما اطلاعاتي در مورد مصرف طولاني مدت اين مقدار روي در دسترس نيست.

قبل از استفاده از روي و يا ساير مكمل ها، با پزشك خود مشورت كنيد.

يك عارضه جانبي منفي شناخته شده از روي اين است كه ميزان زياده روي باعث كاهش HDL (كلسترول خوب بدن) و افزايش LDL (كلسترول به بدن) ميشود. بعضي از تحقيقات نشان مي دهد كه مصرف خيلي زياد روي باعث كاهش عملكرد ايمني ميشود در حالي كه مطالعات ديگر اين نظر را تاييد نمي كند. اگر سولفات روي باعث تحريك معده شود شكل ديگري از روي، براي مثال سيترات روي را مصرف كنيد و قبل از آن با پزشك مشورت كنيد. ساير عوارض جانبي از مسموميت با روي عبارتند از: سرگيجه، سردرد، خواب آلودگي، افزايش تعريق، ناهماهنگي عملكرد عضلات، عدم تحمل الكل، توهم و كم خوني.

تداخل هاي احتمالي

چون روي با ديگر عناصر تداخل دارد شما مي توانيد از مولتي ويتامين، يا عناصر خوني آماده شامل روي، آهن و فولات استفاده كنيد. اين به شما كمك مي كند تا ميزان عناصر را در يك حد تعادل نگه داريد. مصرف زياد روي مي تواند با جذب مس تداخل كرده و باعث كمبود مس شود. اين مسئله به ميزان آهن بدن اثر گذاشته و
مي تواند منجر به كم خوني شود.

مصرف زياد آهن و مس با جذب روي تداخل
مي كند. روي با جذب فولات تداخل دارد. قبل از مصرف روي يا هر مكمل ديگر با پزشكتان مشورت كنيد.

تداخل هاي احتمالي

* ويتامين ب-12 سطح توليد ملاتونين را تغيير مي دهد. اگر سطح ملاتونين خون شما پايين ميزان ويتامين ب-12 نيز پايين است. مصرف ويتامين ب-12 (1/5 ميلي گرم متيل كوبالامين در روز) مي تواند باعث بهبود اختلالات خواب شود، زيرا اين ويتامين تولد ملاتونين را افزايش مي دهد.

* داروهاي ضد التهابي غير استروييدي (NSAIDs)، مانند آسپيرين و ايبوپروفن سطح توليد ملاتونين در بدن را كاهش مي دهد. بنابراين بهتر است قبل از خواب از اين داروها استفاده نكنيد. بتابلاكرها نيز مانع بالا رفتن ملاتونين در شب مي شوند.

* پروتئين، ويتامين ب-6، نياسين آميد و استيل كارنيتين همگي به توليد ملاتونين كمك مي كنند.

* بعضي از داروهاي ضد افسردگي سطح ملاتونين مغز را افزايش مي دهند. بنزوديازپينها، مانند واليوم و Xanax، مانع از توليد ملاتونين مي شوند.

الكل و كافئين و ديورتيك و بلوك كننده هاي كانال كلسيم مانع از توليد ملاتونين مي شوند