مشاعره با حروف انتخابی

[yad]

قلم را آن زبان نبود که سرّ عشق گوید باز

ورای حدّ تقریر است شرح آرزومندی

ک

[مستور]

که دارد این چنین ذوقی که ما راست
کــه ذوق مــا همه عالم بیــاراست

[افسون 13]

با "ت" ادامه میدم دوست عزیز

تو بدین چشم شوخ و روی چو ماه
ببری دل ز دست سنگ سیاه
زیر دستت چه آسمـان چه زمین
پایمالت چه آفتاب و چه ماه

گ

[مستور]

گفت غم تو دارم گفتا غمت بر آید
گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید

م

[افسون 13]

مهر بر روی یار باخته رنگ است
ماه پس از حُسن آن نگار به تنگ است
روز فراقت شدیم دست و گریبان
روی فراغت ندیده‌ایم چه رنگ است

ل

[مستور]

لب و دندان سنایی همه توحید تو گوید
مگر از آتش دوزخ بودش روی رهایی

الف

[افسون 13]

از بس در سر هوای آن دوست مرا
روی دل از آن جهت به هر سوست مرا
چون دوست نمی‌کند ز دشمن فرقم
دشمن که نکرد فرق از دوست مرا

ب

[مستور]

بی همگان به سر شود بی تو به سر نمیشود
داغ تـــو دارد ایــن دلـــم جای دگــر نمیشـــود

پ

[افسون 13]

پایم از عشق تو در سنگ آمدست
عقل را با تو قبا تنگ آمدست
نام من هرگز نیاری بر زبان
آری از نامم ترا ننگ آمدست

ج

[مستور]

جامی که برد از دلم آزار به من داد
آن لحظه که آن یارکم آزار دریافت

چ