|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر و ادبیات در این قسمت شعر داستان و سایر موارد ادبی دیگر به بحث و گفت و گو گذاشته میشود |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
#111
04-07-2010
|
||||
|
||||
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی ) 
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#112
04-07-2010
|
||||
|
||||
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#113
04-14-2010
|
||||
|
||||
|
مرا گویی چه سانی من چه دانم کدامی وز کیانی من چه دانم مرا گویی چنین سرمست و مخمور ز چه رطل گرانی من چه دانم مرا گویی در آن لب او چه دارد کز او شیرین زبانی من چه دانم مرا گویی در این عمرت چه دیدی به از عمر و جوانی من چه دانم بدیدم آتشی اندر رخ او چو آب زندگانی من چه دانم اگر من خود توام پس تو کدامی ؟!! تو اینی یا تو آنی من چه دانم چنین اندیشه‌ها را من کی باشم تو جان مهربانی من چه دانم مرا گویی که بر راهش مقیمی مگر تو راهبانی من چه دانم مرا گاهی کمان سازی گهی تیر تو تیری یا کمانی من چه دانم خنک آن دم که گویی جانت بخشم بگویم من تو دانی من چه دانم ز بی‌صبری بگویم شمس تبریز چنینی و چنانی من چه دانم مولانا
__________________
There's a fire starting in my heart Reaching a fever pitch and It's bringing me out the dark Finally I can see you crystal clear
|
|
#114
04-22-2010
|
||||
|
||||
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#115
04-22-2010
|
||||
|
||||
|
خورشید دارد غروب میکند
نشانی از بادبادکهای من نیست حالا که میتوانم آنها را به همه ی شبهایم وارد کنم حالا که در پاشنه ی کفشم رشد کرده ام حالا که امضایی دارم و می توانم تقاضای مهاجرت بنویسم بادبادکهای من هرگز آن سوی غروب پرواز نکردند وگرنه دستهای مرا با خود میبردند وگرنه دستهایم با نخهای کشنده شان میرفتند همیشه صدائی بود که نمی گذاشت،که فرمان میداد بیا پایین دختر دم غروبی از لب بوم بیا پایین بیا پایین بیا پایین بیا پایین بیا پایین بیا پایین.......
__________________
|
|
#116
04-22-2010
|
||||
|
||||
|
هركجا عشق آید و ساكن شود هرچه ناممكن بود ممكن شود در جهان هر كار خوب و ماندنی‌ست ردپای عشق در او دیدنی‌ست. به راستی مگر میشود عشق را تعریف كرد؟ مولانا در دشواری آن می‌گوید: هرچه گویم عشق را شرح و بیان چون به عشق آیم، خجل گردم از آن و درجای دیگری از مثنوی: در نگنجد عشق در گفت و شنید عشق دریایی است بحرش ناپدید و خود در پایان شعر اعتراف كرده‌ام كه: «سالك» آری عشق رمزی در دل است شرح و وصف عشق كاری مشكل است اما آنچه موجب شد تا شما را در احساس خود در «تصویر عشق» شریك كنم، مفاهیم و تعابیری از كار و زندگی و كیفیت در پیوند با عشق است كه می‌تواند شرایط و محیطكاری لطیف‌تر، باكیفیت‌تر و عارفانه‌تر و حتماً سودآورتری را فراهم آورد. جبران خلیل جبران در كتاب «پیامبر» در فصل «كار» می‌نویسد: «كار با عشق آن است كه پارچه‌ای را با تاروپود قلب خود ببافی بدان امید كه معشوق تو آن را بر تن خواهدكرد... اگر نمی‌توانی با عشق كار كنی بهتر است كار خود را ترك كنی و بر دروازه معبد بنشینی و صدقات كسانی را كه با عشق كار می‌كنند بپذیری...». ● تصویر عشق ای كه می‌پرسی نشان عشق چیست عشق چیزی جز ظهور مهر نیست عشق یعنی مهر بی‌اما، اگر عشق یعنی رفتن با پای سر عشق یعنی دل تپیدن بهر دوست عشق یعنی جان من قربان اوست عشق یعنی مستی از چشمان او بی‌لب و بی‌جرعه، بی‌می، بی‌سبو عشق یعنی عاشق بی‌زحمتی عشق یعنی بوسه بی‌شهوتی عشق یار مهربان زندگی بادبان و نردبان زندگی عشق یعنی دشت گلكاری شده در كویری چشمه‌ای جاری شده یك شقایق در میان دشت خار باور امكان با یك گل بهار در خزانی بر گریز و زرد و سخت عشق، تاب آخرین برگ درخت عشق یعنی روح را آراستن بی‌شمار افتادن و برخاستن عشق یعنی زشتی زیبا شده عشق یعنی گنگی گویا شده عشق یعنی ترش را شیرین كنی عشق یعنی نیش را نوشین كنی عشق یعنی اینكه انگوری كنی عشق یعنی اینكه زنبوری كنی عشق یعنی مهربانی درعمل خلق كیفیت به كندوی عسل عشق، رنج مهربانی داشتن زخم درك آسمانی داشتن عشق یعنی گل بجای خارباش پل بجای این همه دیوار باش عشق یعنی یك نگاه آشنا دیدن افتادگان زیرپا زیرلب با خود ترنم داشتن برلب غمگین تبسم كاشتن عشق، آزادی، رهایی، ایمنی عشق، زیبایی، زلالی، روشنی عشق یعنی تنگ بی‌ماهی شده عشق یعنی ماهی راهی شده عشق یعنی مرغهای خوش نفس بردن آنها به بیرون از قفس عشق یعنی برگ روی ساقه‌ها عشق یعنی گل به روی شاخه‌ها عشق یعنی جنگل دور از تبر دوری سرسبزی از خوف و خطر آسمان آبی دور از غبار چشمك یك اختر دنباله‌دار عشق یعنی از بدیها اجتناب بردن پروانه از لای كتاب عشق زندان بدون شهروند عشق زندانبان بدون شهربند در میان این همه غوغا و شر عشق یعنی كاهش رنج بشر ای توانا ناتوان عشق باش پهلوانا، پهلوان عشق باش پوریای عشق باش ای پهلوان تكیه كمتر كن به زور پهلوان عشق یعنی تشنه‌ای خود نیز اگر واگذاری آب را بر تشنه‌تر عشق یعنی ساقی كوثر شدن بی‌پرو بی‌پیكر و بی‌سرشدن نیمه شب سرمست از جام سروش در به در انبان خرما روی دوش عشق یعنی خدمت بی‌منتی عشق یعنی طاعت بی‌جنتی گاه بر بی‌احترامی احترام بخشش و مردی به جای انتقام عشق را دیدی خودت را خاك كن سینه‌ات را در حضورش چاك كن عشق آمد خویش را گم كن عزیز قوتت را قوت مردم كن عزیز عشق یعنی مشكلی آسان كنی دردی از درمانده‌ای درمان كنی عشق یعنی خویشتن را گم كنی عشق یعنی خویش را گندم كنی عشق یعنی خویشتن را نان كنی مهربانی را چنین ارزان كنی عشق یعنی نان ده و از دین مپرس در مقام بخشش از آئین مپرس هركسی او را خدایش جان دهد آدمی باید كه او را نان دهد در تنور عاشقی سردی مكن در مقام عشق نامردی مكن لاف مردی می‌زنی مردانه باش در مسیر عاشقی افسانه باش دین نداری مردی آزاده شو هرچه بالا می‌روی افتاده شو در پناه دین دكانداری مكن چون به خلوت می‌روی كاری مكن جام انگوری و سرمستی بنوش جامه تقوی به تردستی مپوش عشق یعنی ظاهر باطن‌نما باطنی آكنده از نور خدا عشق یعنی عارف بی‌خرقه‌ای عشق یعنی بنده بی‌فرقه‌ای عشق یعنی آن چنان در نیستی تا كه معشوقت نداند كیستی عشق باباطاهر عریان شده در دوبیتی‌های خود پنهان شده عاشقی یعنی دوبیتی‌های او مختصر، ساده، ولی پرهای و هو عشق یعنی جسم روحانی شده قلب خورشیدی نورانی شده عشق یعنی ذهن زیباآفرین آسمانی كردن روی زمین هركه با عشق آشنا شد مست شد وارد یك راه بی بن‌بست شد هركجا عشق آید و ساكن شود هرچه ناممكن بود ممكن شود در جهان هر كار خوب و ماندنی است ردپای عشق در او دیدنی‌ست «سالك» آری عشق رمزی در دل‌ست شرح و وصف عشق كاری مشكل‌ست عشق یعنی شور هستی دركلام عشق یعنی شعر، مستی والسلام
|
|
#117
04-24-2010
|
||||
|
||||
|
مرسی از دوستان
 
__________________
There's a fire starting in my heart Reaching a fever pitch and It's bringing me out the dark Finally I can see you crystal clear
|
|
#118
05-24-2010
|
||||
|
||||
|
ناگهم آمد فرا پیری فرخ‌لقا
خاک رهش عقل را آمده کحل بصر پیر نه بدر دجی بدر نه شمس ضحی شمس نه نور خدا چون خضر اندر خضر عقل نخست از کمال صبح دوم از جمال عرش برین از جلال چرخ کهن از کبر گفت که ای وز کجا؟ گفتم از اهل وفا گفت چه داری بیار گفتمش اینک هنر خنده‌زنان گفت خیز و یحک از اینجا گریز هی منشین الفرار گفتمش این‌المفر گفت روان می‌شتاب تا در دولت جناب گفتمش آنجا کجاست گفت زهی بی‌خبر درگه شاه زمان سده فخر جهان صفدر عالی تبار سرور والاگهر هاتف اصفهانی
__________________
There's a fire starting in my heart Reaching a fever pitch and It's bringing me out the dark Finally I can see you crystal clear
|
|
#119
11-18-2010
|
||||
|
||||
|
شعر اول رو حمید مصدق گفته بوده که فکر کنم همه خوندن یا شنیدن :
تو به من خنديدي و نمي دانستي من به چه دلهره از باغچه همسايه سيب را دزديدم باغبان از پي من تند دويد سيب را دست تو ديد غضب آلود به من كرد نگاه سيب دندان زده از دست تو افتاد به خاك و تو رفتي و هنوز، سالهاست كه در گوش من آرام آرام خش خش گام تو تكرار كنان مي دهد آزارم و من انديشه كنان غرق در اين پندارم كه چرا باغچه كوچك ما سيب نداشت بعدها فروغ فرخزاد اومده و جواب حمید مصدق رو اینجوری داده من به تو خنديدم چون كه مي دانستم تو به چه دلهره از باغچه ی همسايه سيب را دزديدي پدرم از پي تو تند دويد و نمي دانستي باغبان باغچه همسايه پدر پير من است من به تو خنديدم تا كه با خنده خود پاسخ عشق تو را خالصانه بدهم بغض چشمان تو ليك لرزه انداخت به دستان من و سيب دندان زده از دست من افتاد به خاك دل من گفت: برو چون نمي خواست به خاطر بسپارد گريه تلخ تو را و من رفتم و هنوز سالهاست كه در ذهن من آرام آرام حيرت و بغض تو تكرار كنان مي دهد آزارم و من انديشه كنان غرق در اين پندارم كه چه مي شد اگر باغچه خانه ما سيب نداشت و از اونا جالب تر جوابیه که یه شاعر جوان به نام جواد نوروزی پس از سالها به این دو تا شاعر داده که بسیار جالبه : دخترک خندید و پسرک ماتش برد ! که به چه دلهره از باغچه ی همسایه، سیب را دزدیده باغبان از پی او تند دوید به خیالش می خواست، حرمت باغچه و دختر کم سالش را از پسر پس گیرد ! غضب آلود به او غیظی کرد ! این وسط من بودم، سیب دندان زده ای که روی خاک افتادم من که پیغمبر عشقی معصوم، بین دستان پر از دلهره ی یک عاشق و لب و دندان ِ تشنه ی کشف و پر از پرسش دختر بودم و به خاک افتادم چون رسولی ناکام ! هر دو را بغض ربود... دخترک رفت ولی زیر لب این را می گفت: " او یقیناً پی معشوق خودش می آید ! " پسرک ماند ولی روی لبش زمزمه بود: " مطمئناً که پشیمان شده بر می گردد ! " سالهاست که پوسیده ام آرام آرام ! عشق قربانی مظلوم غرور است هنوز ! جسم من تجزیه شد ساده ولی ذرّاتم، همه اندیشه کنان غرق در این پندارند: این جدایی به خدا رابطه با سیب نداشت
__________________
تو همه راز راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت آسمان صاف و شب آرام بخت خندان و زمان آرام خوشه ی ماه فرو ریخته در آب شاخه ها دست برآورده به مهتاب شب و صحرا و گل و سنگ همه دل داده به آواز شباهنگ
|
|
#120
12-10-2010
|
||||
|
||||
|
مناظره های عاشقانه، ادیبانه، شاعرانه
ما خاك راه را به نظر كيميا كنيم صد درد را به گوشه‌ي چشمي دوا كنيم در حبس صورتيم و چنين شاد و خرّميم بنگر كه در سراچه‌ي معنا چه‌ها كنيم رندان لا ابالي و مستان سر خوشيم هشيار را به مجلس خود كي رها كنيم موج محيط ، گوهر در ياي عزّتيم ما ميل دل به آب وگِل آخر چرا كنيم در ديده روي ساقي و بر دست جام مي باري بگو كه گوش به عاقل چرا كنيم ما را نفس چو از دم عشق است لاجرم بيگانه را به يك نفسي آشنا كنيم ..
__________________
Nunca dejes de soñar
هرگز روياهاتو فراموش نكن
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 05:46 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.