|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
#122
12-13-2007
|
||||
|
||||
تا به غایت ره میخانه نمیدانستم
ور نه مستوری ما تا به چه غایت باشد
__________________
|
|
#123
12-14-2007
|
||||
|
||||
|
در چشم بامدادان ، به بهشت بر گشودن
نه چنان لطیف باشد ، که به دوست برگشایی
__________________
میانِ غربتِ خاموشِ رهگذر و تنهای مانده از سفر یک پنجره فاصله است...
|
|
#124
12-14-2007
|
||||
|
||||
|
یار در خانه و ما گرد جهان می گردیم
آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم
__________________
|
|
#125
12-14-2007
|
||||
|
||||
|
ما زبان اندر کشیدیم از حدیث خلق و روی
گر حدیثی هست با یار است و با اغیار نیست
__________________
میانِ غربتِ خاموشِ رهگذر و تنهای مانده از سفر یک پنجره فاصله است...
|
|
#126
12-14-2007
|
||||
|
||||
|
حامد جان باز تو باز "ت" چقدر ت میدی رفیق این همه ت کجا گیر میاد برات
تو اگر عشوه بر خسرو پرويز كنی همچو فرهاد روم از عقب كوه كنی تو مگر ماه نكورويانی تو مگر شاه نكورويانی
__________________
مرا سر نهان گر شود زير سنگ -- از آن به كه نامم بر آيد به ننگ به نام نكو گر بميــرم رواست -- مرا نام بايد كه تن مرگ راست
|
|
#128
12-14-2007
|
||||
|
||||
|
مردمان در من و حيراني من حيرانند
من در ان كس كه ترا بيند و حيران نشود.
__________________
شیشه ای میشکند... یک نفر میپرسد که چرا شیشه شکست آن یکی میگوید شاید این رفع بلاست ! دل من سخت شکست ... هیچ کس هیچ نگفت .... غصه ام را نشنید ! از خودم میپرسم : ارزش قلب من از شیشه ی یک پنجره هم کمتر بود ؟
|
|
#130
12-14-2007
|
||||
|
||||
|
آنکه رخسار ترا رنگ گل و نسرین داد
صبر و آرام تواند به من مسکین داد
__________________
|
 |
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 09:56 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.