مشاعره سنتی

[mohammad.90]

دارم امید عاطفتی از جانب دوست

کردم جنایتی و امیدم به عفو اوست

[yad]

توبندگی چوگدایان به شرط مزد مکن
که دوست خود روش بنده پروری داند

[مهرگان]

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان زو شده ام بی سر و سامان که مپرس

[yad]

سحرم دولت بیدار به بالین آمد
گفت برخیزکه آن خسرو شیرین آمد

[yad]

سلام واحترام
ازنام خودم شروع می کنم

شبی یاد دارم که چشمم نخفت
شنیدم که پروانه با شمع گفت:

که من عاشقم گر بسوزم رواست
تو را گریه و سوز باری چراست؟

[sharareh1]

یاد باد انکه زما وقت سفر یاد نکرد
به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد

[yad]

دل را شراره غم تو پُرشرار كرد

داغ تو قلب خسته دلان داغدار كرد

اى سرو بوستان ولا از غم تو چرخ

جارى ز ديده اشك چو ابر بهار كرد

[yad]

صحن بستان ذوق بخش وصحبت یاران خوش است
وقت گل خوش باد ذکر وی وقت می خواران خوش است

[اهورا]

گفت بر تخت مملکت بنشین
تا به تو نام من بماند یاد

فخری سیستانی

[اهورا]

ز عود هندی پوشیده بر بلور زره
ز مشک چینی پیچیده بر صنوبر دام