مشاعره سنتی

[FereShteH]

از شه چو دید او مژده‌ای آورد در حین سجده‌ای

تبریز را از وعده‌ای کارزد به این هر دو سرا

[mohammad.90]

ابر آذاری برآمد باد نوروزی وزید

وجه می می‌خواهم و مطرب که می‌گوید رسید

[mohammad.90]

چه مستیست ندانم که رو به ما آورد

که بود فرشته و این باده از کجا آورد

[yad]

دلا دلالت خیرت کنم به راه نجات
تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال

[yad]

محمد از شکوه وحی می لرزید

در آن ساعت محمد بود و شهر مکه و وحی خداوندی

پس از آن شب جهان داند که در گفتار پیغمبر

سخن از عشق حق بود و حدیث آرزومندی

[اهورا]

ای نام تو بهترین سر اغاز

بی نام تو نامه کی کنم باز

ای یاد تو مونس روانم

جز نام تو نیست بر زبانم

[soltane eshg]

من جوادم ، که دلم غربت مولاست دراو
داغ نامردی کوفه ست که برپاست در او
تیغ در دست، به امّید تقاص آمده ام
کوفیان، جان علی بهر قصاص امده ام

[soltane eshg]

لحظه ها در نظر پیر و جوان می گذرد
دل بر این خاک نبندیم زمان می گذرد
عمر سرمایه خوبی است به بادش ندهیم
آن که سرمایه ندارد نگران می گذرد

[yad]

به خوان اشک چشم و خون دل عمريست مهمانم
کجا تا گويدم برچين و تا کي گويدم برخيز

که من سلطان عشق و شهريار شعر ايرانم
فلک گو با من اين نامردي و نامردمي بس کن

[yad]

دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشه ات به دو دست دعا نگه دارد