مشاعره سنتی

[لاوین]

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
ترک من خرابه شبگرد مبتلا کن

ماییم و موج سوداشب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشاخواهی برو جفا کن

[hbs]

نومید هم مباش که مستان روزگار
ناگه ز یک ترانه به منزل رسیده اند

[haftcheshme]

دل درطلبت هردوجهان می بازد
وزهردوجهان سودوزیان می بازد
ماننده ی پروانه که برشمع زند
برعین توجان خودچنان می بازد

[شابادی]

در ان حلوا پزی کرد اتشی نرم
که حلوا را بسوزد اتش گرم
نظامی

[hbs]

ما را که درد عشق و بلای خمار کشت
یا وصل دوست یا می صافی دوا کند

[haftcheshme]

دل نیست کبوترکه چون برخاست نشیند
ازگوشه ی بامی که پریدیم ،پریدیم

[افسون 13]

می کش و مست عشوه کن ، نرگس می پرست را
میکده ی کرشمه کن ، گوشه ی چشم مست را
آمده فوج تازه ای ، جمله شهادت آرزو
خیز و شراب و دشنه ده ، غمزه ی تیز مست را

[haftcheshme]

ای جان من ازدل خبرت نیست،چه سود؟
درعالم جان رهگذرت نیست،چه سود؟
جزحرص وهوی که برتوغالب شده است
اندیشه ی چیزدیگرت نیست،چه سود؟

[افسون 13]

دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌ کنند
پنهان خورید باده که تعزیر می‌ کنند
ناموس عشق و رونق عشاق می‌ برند
عیب جوان و سرزنش پیر می‌ کنند

[haftcheshme]

دی کوزه گری بدیدم اندربازار
برپاره گلی لگد همی زدبسیار
وآن گل به زبان حال با او میگفت
من همچوتوبوده ام مرانیکو دار