مشاعره سنتی

[پریشان]

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیرما

چیست یاران طریقت بعدا این تدبیر ما

[mary.f]

ای دل مباش یکدم خالی ز عشق و مستی
وانگه برو که رستی از نیستی و هستی

[ماهین]

یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود
دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود

[پریشان]

دل که آئینه شاهیست غباری دارد

از خدا میطلبم صحبت روشن رائی

[yad]

یاد رنگ و بوی تو ای نوبهار عشق
هم چون بنفشه سر به گریبان کشیده ام

[پریشان]

ما چو دادیم دل و دیده بطوفان بلا

گو بیا سیل غم و خانه زبنیاد ببر

[لاوین]

روز روشن به خود از عشق تو کردم چو شب تار
به امیدی که تو هم شمع شب تار من آیی...

[پریشان]

یارب آن زاهد خودبین که بجز عیب ندید

دود آهیش در آئیینه ادراک انداز

[yad]

زاهدو عجب ونماز و من ومستی ونیاز
تا تو را خود ز میان با که عنایت باشد

[پریشان]

درونها تیره شد باشد که از غیب

چراغی بر کند خلوت نشینی