|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر در این بخش اشعار گوناگون و مباحث مربوط به شعر قرار دارد |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
#1471
09-17-2011
|
||||
|
||||
وای ، باران
باران ؛ شیشه ی پنجره را باران شست از دل من اما چه کسی نقش تو را خواهد شست ؟ آسمان سربی رنگ من درون قفس سرد اتاقم دلتنگ می پرد مرغ نگاهم تا دور وای ، باران باران
__________________
|
| کاربران زیر از hossein به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#1472
09-19-2011
|
||||
|
||||
|
طاقت بیار رفیق ...
طاقت بیار میشه شنید خندیدن دلخواه رو تو زنده میمونی رفیق طاقت بیار این راه رو توفانو پشت سر بزار اون سمت ما آبادیه این زمزمه تو گوشمه فردا پر از آزادیه طاقت بیار رفیق دنیا تو مشت ماست طاقت بیار رفیق خورشید پشت ماست طاقت بیار رفیق ما هردو بی کسیم طاقت بیار رفیق داریم می رسیم . . دنیا اگه تاریک شد دستای فانوسو بگیر با من بیا با من بیا چیزی نمونده از مسیر سرما و سوز برف رو آهسته پشت سر بزار امروز وقت خواب نیست ما با همیم طاقت بیار . . طاقت بیار رفیق دنیا تو مشت ماست طاقت بیار رفیق خورشید پشت ماست طاقت بیار رفیق
ما هردو بی کسیم طاقت بیار رفیق داریم می رسیم حتما ترانه طاقت بیار رفیق (سیاوش قمیشی) رو شنیدین . ترانه فوق العاده ای ِ . ترانه سرای این ترانه از بچه های شعر شماله. نور . سید مهدی موسوی میرکلائی . اینجـا می تونید کاراشو بخونین .. این ترانه رو با صدای ضبط شده خودش دارم . نمی دونم چرا بیشتر از آهنگ سیاوش جذبم می کنه ! هر وخ می بینم یکی از دوستای خوبم دلگیر و خسته ست بش می گم : . . طاقت بیار رفیق دنیا تو مشت ماست طاقت بیار رفیق خورشید پشت ماست طاقت بیار رفیق ما هردو بی کسیم .طاقت بیار رفیق داریم می رسیم . . طاقت بیار رفیق ...
__________________
آدمی شده ام ک شب ها لواشک به دست بی هدف خیابان های شهرش را راه می رود؛ گاهی می ایستد. به آدم ها .. دیوار ها .. خیابان ها .. خیره می شود وُ دوباره راه می رود وَ نمی داند چرا راه می رود! غزل/.
|
|
#1473
09-19-2011
|
||||
|
||||
|
من كه تسبيح نبودم تو مرا چرخاندي
مشت بر مهره ي تنهايي من پيچاندي مهر دستان تو دنبال دعايي مي گشت بارها دور زدي ذهن مرا گرداندي ذكرها گفتي و بر گفتة خود خنديدي از همين نغمه ي تاريك مرا ترساندي بر لبت نام خدا بود خدا شاهد ماست برلبت نام خدا بود و مرا رقصاندي دست ويرانگر تو عادت چرخيدن داشت عادتت را به غلط چرخه ي ايمان خواندي قلب صد پارة من مهره ي صد دانه نبود تو ولي گشتي و اين گمشده را لرزاندي جمع كن رشته ي ايمان دلم پاره شده است من كه تسبيح نبودم تو چرا چرخاندي...؟
__________________
چای داغی که دلم بود به دستت دادم...آنقدر سرد شدم ...از دهنت افتادم
|
| کاربران زیر از مهبا به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#1474
09-20-2011
|
||||
|
||||
عاشق غزلم :)
قطار شو كه مرا با خودت سفر ببری
به دور تر برسانی ، به دور تر ببری تمام بود و نبود مرا در اين دنيا كه تا ابد چمدانی ست مختصر، ببری كه من تمام خودم را مسافر‌ِ تو شوم تو هم مرا به جهان‌های تازه‌تر ببری سپس نسيم شوی تو؛ و بعد از آن يوسف...! كه پيرهن بشوم تا مرا خبر ببری و بعد نامه شوم من... چه خوب بود مرا خودت اگر بنويسی، خودت اگر ببری پيمان سليمانی
__________________
آدمی شده ام ک شب ها لواشک به دست بی هدف خیابان های شهرش را راه می رود؛ گاهی می ایستد. به آدم ها .. دیوار ها .. خیابان ها .. خیره می شود وُ دوباره راه می رود وَ نمی داند چرا راه می رود! غزل/.
|
| 2 کاربر زیر از GhaZaL.Mr سپاسگزاری کرده اند برای پست مفیدش: | ||
|
#1475
09-20-2011
|
||||
|
||||
|
صدایم را از پرنده های مرده پس بگیر
لیلا کرد بچه را دوست دارم
این شعرش را دوست تر ... . . انگشتم را برمی دارم و خانه ای در هوا می کشم بادها سقفش را می برند روی شن های ساحل می کشم دریاها از سقفش چکه می کنند تو اما مدادهای رنگی ات را که برداری می توانی دور رویاهای قشنگمان حصار بکشی جنگل های شمال را پشت پنجره بکاری و پای موج های خلیج را به حوض کوچکمان بازکنی ماهی کوچکی شوی که هیچ دریایی خواب رقص باله هاش را ندیده است و بچرخی در جهت گل های دامنت نگران خانه ای نباش که بر دوش بادهای آواره کشیده ام اینجا هنوز زنی است که لالایی هاش پرنده های بی پرواز بالشت را روی ابرها می برد .
__________________
آدمی شده ام ک شب ها لواشک به دست بی هدف خیابان های شهرش را راه می رود؛ گاهی می ایستد. به آدم ها .. دیوار ها .. خیابان ها .. خیره می شود وُ دوباره راه می رود وَ نمی داند چرا راه می رود! غزل/.
|
| کاربران زیر از GhaZaL.Mr به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#1476
09-21-2011
|
||||
|
||||
|
انگشتانت را …
به من قرض بده برای شمردن لحظه های نبودنت کم آورده ام!…
__________________
چای داغی که دلم بود به دستت دادم...آنقدر سرد شدم ...از دهنت افتادم
|
| کاربران زیر از مهبا به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#1477
09-21-2011
|
||||
|
||||
 شاعر که باشی ... هیچ کس جدی اتـ نمی گیرد حتی اگر بگویی " دوستتـ دارم " می گویند : " وای چه شعر زیبایی ... "
__________________
آدمی شده ام ک شب ها لواشک به دست بی هدف خیابان های شهرش را راه می رود؛ گاهی می ایستد. به آدم ها .. دیوار ها .. خیابان ها .. خیره می شود وُ دوباره راه می رود وَ نمی داند چرا راه می رود! غزل/.
|
|
#1478
09-22-2011
|
||||
|
||||
|
کاشکی پرنده بودم
 پرنده های قفسی عادت دارن به بیکسی عمرشون بی هم نفس کز میکنن کنج قفس نمیدونن سفر چیه عاشق دربه در کیه هر کی بریزه شادونه فکر میکنن خداشونه یه عمره بی حبیبن با آسمون غریبن این همه نعمت اما همیشه بی نصیبن چمیدونن به چی میگن ستاره چمیدونن دنیا کیا بهاره چمیدونن عاشق میشه چه آسون پرنده زیر بارون تو آسمون ندیدن خورشید چه نوری داره چشمه ی کوه مشرق چه راه دوری داره قفس به این بزرگی کاشکی پرنده بودم مهم نبود پریدن ولی برنده بودم فرقی نداره وقتی ندونی و نبینی غصت میگیره وقتی میدونی و میبینی غصت میگیره وقتی میدونی و میبینی چمیدونن به چی میگن ستاره چمیدونن دنیا کیا بهاره چمیدونن عاشق میشه چه آسون پرنده زیر بارون پرنده های قفسی عادت دارن به بیکسی عمرشون بی هم نفس کز میکنن کنج قفس نمیدونن سفر چیه عاشق دربه در کیه هر کی بریزه شادونه فکر میکنن خداشونه یه عمره بی حبیبن با آسمون غریبن این همه نعمت اما همیشه بی نصیبن چمیدونن به چی میگن ستاره چمیدونن دنیا کیا بهاره چمیدونن عاشق میشه چه آسون پرنده زیر بارون
__________________
. . . . .
|
|
#1479
09-24-2011
|
||||
|
||||
__________________
یک پاییز فقط برای من و تو
|
|
#1480
09-24-2011
|
||||
|
||||
|
استقبال از خزان
آنجا
درختي دارم برگريز كز شبان ستاره‌ها را مي‌گريد و از روزان خورشيد را هميشه در پاييز درختي دارم.
__________________
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 3 نفر (0 عضو و 3 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 10:01 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.