|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
#141
10-05-2009
|
||||
|
||||
در کلاس ادبیات معلم گفت: فعل رفت را صرف کن
رفتم ..رفتی.. رفت ساکت میشوم ، میخندم ولی خنده ام تلخ میشود استاد داد میزند خوب بعد ادامه بدهو من میگویم: رفت... رفت... رفت رفت و دلم رو شکست، غم رو دلم نشست . رفت شادیم بمرد شور از دلم ببرد، رفت ..رفت ..رفت و من میخندم و میگویم.. خنده تلخ من از گریه غم انگیز تر است کارم از گریه گذشته است به آن میخندم .... 
__________________
 ♥SheidA♥ تو همان مهربانی هستی؟! یا مهربانی همان توست؟! نمی دانم … می دانم بی شک با هم نسبت نزدیکی دارید !! آسمونـــ ــ منـــ ــ همیشهـــ ــ !! ابریـــ ــ !! چترتو با خودتــ ــ آوردیـــ ــ !! 
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#142
10-05-2009
|
||||
|
||||
|
نقل قول:
چند وقت پيش رفته بودم به يكي از همين كشورهاي شرق آسيا ..اسمش خاطرم نيست .....خلاصه با يكيشون دوست شدم هوا باروني بود...آدم مهربوني بود منم كليد در هتل رو.. رو در اتاق جا گذاشته بودم ...ساعتم 11 شب بود رييس هتل در اصلي هتل چهار قفل كرده بود ... هر چي سعي كردم از پنچره برم تو نشد ..اتاق من طبقه پنجم بود..خلاصه با همون دوستمون كه گفتم دوست شدم منو ديد دارم تلاش مي كنم و زير بارون خيس شدم گفت بيا بريم امشبو بد بگذرون پيش ما ... منم خواستشو رد نكردم رفتيم خونشونو ...حالا همه ي اين حرفا با اشاره دست و پا بود چون من زبونشونو بلد نبودم ..بعد رفتيم اونجا ... نشسته بوديم يه دعواي خانوادگي بينشون پيش اومد ...به حدي كه............... ویرایش توسط آريانا : 10-05-2009 در ساعت 05:52 AM
|
|
#144
10-08-2009
|
||||
|
||||
|
حال من دست خودم نیست ، دیگه آروم نمی گیرم دلم از کسی گرفته ، که می خوام براش بمیرم باز سرنوشت و انتهای آشنایی باز لحظه های غم انگیز جدایی باز لحظه های ناگزیر دل بریدن بازم آخر راه و حس تلخ نرسیدن پای دنیای تو موندم ، مثل عاشقای عالم تا منو ببخشی آخر ، تا دلت بسوزه کم کم مثل آیینه روبرومه ، حس با تو بودن من دارم از دست تو میرم ، عاشقی کن ، منو نشکن باز سرنوشت و انتهای آشنایی باز لحظه های غم انگیز جدایی باز لحظه های ناگزیر دل بریدن بازم آخر راه و حس تلخ نرسیدن
__________________
|
|
#145
10-13-2009
|
||||
|
||||
|
حالا وقت رفتنه ،
قرار دیداری دارم با کسی که خواب نیست، قرار بیداری دارم اون که راس ساعت عشق اومد، شدش عکسی تویه کهنگی قاب سر وقت عاشقی گذاشت و رفت شدش وهمی توی بیداری و خواب
__________________
هـمیشه از همه نزدیک تر به ما سنگ است ! نگاه کن ، نگاه ها همه سنگ است و قلب ها همه سنگ! چه سنگبارانی... گیرم گریختی همه عمر،کجا پناه بری ؟! " خانه خدا سنگ است "
|
|
#146
10-18-2009
|
||||
|
||||
|
نمي خواستم پا تو دنيات بذارم
پام رو قلبت باشه و بازم بگم دوست دارم قصه همينجاست که دل تو، راز اين شعرو نفهميد با نگاهي پر حسرت به نوشته هام مي خنديد فاصله ي ما، حس گنگ کوچ و درده نمي خواي اينو بدوني؟ اين جا هرچي برگه زرده پاييز نوشته ي من، بهارو زندوني کرده نمي خوام يه روز بفهمي دل من با تو چه کرده از همون نگاه اول تا ته عشقتو خوندم ساده بودي تو عزيزم ، من برات قصه مي خوندم تو بدون هرکي نفس شد، يه روزي نفس رو دزديد زير پاش شکست و له کرد،اوني که تو سينه لرزيد نفرت ادما ازهم اين روزا خيلي زياده دل من جاده رو طي کرد با همين پاي پياده اخر عاشقيامون هميشه پاييزو درده يه عبور، يه خط کمرنگ، يادگاري روي سنگه
__________________
هـمیشه از همه نزدیک تر به ما سنگ است ! نگاه کن ، نگاه ها همه سنگ است و قلب ها همه سنگ! چه سنگبارانی... گیرم گریختی همه عمر،کجا پناه بری ؟! " خانه خدا سنگ است "
|
|
#147
10-18-2009
|
||||
|
||||
|
رو ساحل سرخ دلت اسم کسی رو حک نکن
به اینکه من دوست دارم حتی یه ذره شک نکن بزار بهت گفته باشم که ماجرای ما و عشق تقصیر چشمای تو بود ، وگرنه ما کجا و عشق ؟ سرم تو لاک خودم و دلم یه جو هوس نداشت بس که یه عمر آزگار کاری به کار کس نداشت تا اینکه پیدا شدی و گفتی ازاین چشمای خیس تو دفتر ترانه هات یه قطره بارون بنویس عشقمو دست کم نگیر درسته مجنون نمیشم وقتی که گریه می کنی حریف بارون نمیشم رو ساحل سرخ دلت اسم کسی رو حک نکن به اینکه من دوست دارم حتی یه ذره شک نکن هنوز یه قطره اشکتو به صد تا دریا نمی دم یه لحظه با تو بودنو به عمر دنیا نمی دم همین روزا بخاطرت به سیم آخر می زنم قصه عاشقیمونو تو شهرمون جار می زنم ویرایش توسط فرگل : 10-18-2009 در ساعت 02:52 PM دلیل: اااا
|
|
#148
10-18-2009
|
||||
|
||||
__________________
یکی می پرسد اندوه تو از چیست؟سبب ساز سکوت مبهمت کیست ؟ برایش صادقانه می نویسم :برای آنکه باید باشد ونیست!!!!!!!!!!!!!!!!
|
|
#149
10-18-2009
|
||||
|
||||
|
نه از خاکم ، نه از بادم ؛
نه در بندم ، نه آزادم ؛ نه آن لیلاترین مجنون ، نه شیرینم نه فرهادم . نه از آتش ، نه از سنگم ؛ نه از رومم ، نه از زنگم ؛ فقط مثل تو غمگینم ، فقط مثل تو دلتنگم . اگر آبی تر از آبم ؛ اگر همزاد مهتابم ؛ ببین بی تو چه بی رنگم ، ببین بی تو چه بی تابم . نه پنهانم ، نه پیدایم ؛ چه غمگینم ، چه تنهایم ؛ نه آرامی به شب دارم ، نه امیدی به فردایم . چه امیدی ، چه فردایی ؛ اگه خوشحال ، اگه غمگین ؛ چه فرقی داره تنهایی !
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری
|
|
#150
10-21-2009
|
||||
|
||||
 خسته ام از لبخند اجباري خسته ام از حرفاي تکراري خسته از خواب فراموشي زندگي با وهم بيداري اين همه عشقاي کوتاه و اين تحمل هاي طولاني سرگذشت بي سرانجام گمشدن تو فصل طوفاني حقيقت پيش رومون بود ولي باور نميکرديم همينه روز روشن هم پي خورشيد مي گرديم نشستيم روبروي هم تو چشمامون نگاهي نيست نه با ديدن نه با گفتن به قلب لحظه راهي نيست من و تو گم شديم انگار تو اين دنياي وارونه که درياشم پر از حسرت هميشه فکر بارونه سراغ عشقو مي گيريم تو اشک گريه ي آخر تو درياي ترک خورده ميون موج خاکستر
__________________
|
 |
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 04:12 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.