درد و دل هاي شبانه تنهاترین تنها

[behnam5555]

خیلی سخته

خیلی سخته توی پاییز با غریبی اشنا شی

اما وقتی که بهار شد یه جوری ازش جدا شی

خیلی سخته یی غریبه به دلت یی وقت بشینه

بعد اون بگه که هرگز نمی خواد تو رو ببینه

[behnam5555]

یاد دوست



من یاد خوش دوست به دنیا ندهم
لبخند خوشش به حور رعنا ندهم
گر یاد کند هر از گاهی چند مرا
گرد رخ وی به چشم بینا ندهم

[behnam5555]

دلتنگم

امروز چه دلتنگم بی حوصله بی رویا

دریاچه اندوهم آه ای منه جان خسته

عصیان فرو خفته

انفجار پنهان و افسانه ناگفته

[behnam5555]

باز باران

بازباران با ترانه با گوهرهای فراوان می خورد بر بام خانه

بازباران با تمام بی کسی های شبانه می کشد جور زمــــانه

بازشرشربازنم نم باز می اید صدای نالـــــه های عاشقـــــانه

زیرباران زیر چتر مهر یـــــاران باسروش اشک جـــــانان

بازپس دادم قصه دل را به باران ...

[ابریشم]

خوشبختی را دیروز به حراج گذاشتند حیف من زاده ی امروزم. خدایا جهنمت فرداست پس چرا امروز می سوزم

[sheida.m]

یه روز بهم گفت: می خوام باهات دوست باشم , آخه می دونی من اینجا خیلی تنها!
بهش لبخند زدم و گفتم: آره می دونم,فکر خوبیه ,منم خیلی تنهام.
یه روز دیگه بهم گفت:می خوام تا ابد باهات بمونم ,آخه می دونی من اینجا خیلی تنهام.
بهش لبخند زدم و گفتم:آره می دونم , فکر خوبیه , منم خیلی تنهام.
یه روز دیگه بهم گفت: می خوام برم یه جای دور,جایی که هیچ مزاحمی نباشه,بعد که همه چی روبراه شد تو هم بیا.آخه می دونی من اینجا خیلی تنهام.
بهش لبخند زدم و گفتم: آره می دونم , فکر خوبیه,منم خیلی تنهام.
یه روز تو نامه اش نوشت: من اینجا یه دوست پیدا کردم , آخه می دونی , من اینجا خیلی تنهام.
براش یه لبخند کشیدم و زیرش نوشتم: آره می دونم,فکر خوبیه,منم خیلی تنهام.
یه روز توی یه نامه ی دیگه نوشت:من قراره اینجا با این دوستم تا ابد زندگی کنم. آخه می دونی من اینجا خیلی تنهام.
براش یه لبخند دیگه کشیدم و زیرش نوشتم: آره می دونم , فکر خوبیه ,منم خیلی تنهام.
حالا دیگه اون تنها نیست و من از این بابت خیلی خوشحالم,چیزی که بیشتر خوشحالم می کنه اینه که اون نمی دونه من هنوز هم خیلی تنهام...

[آريانا]

عشق حقیقی است،مجازی نگیر
این دم شیر است،به بازی نگیر

عشق ز اوصاف خدای بی‌نیاز
عاشقی بر غیر او باشد مجاز

**مجاز = مجازي_سراب_غير واقعي

[ابریشم]

ملامتت نمی کنم

که مرا باور نکردی

هر چند به ناگاه امروز شد .

رد تنهائیم بر دیوار

نقش ترا جاودان کرده

و عجیب نیست که من دردم را

تنها به درختان می گویم.

لاک تنهائیم را

گذر آدمها سخت کرده

و من بناچار

بغضهایم را در لابلای ترکهای دیوار

- با وسواسی کودکانه -

می نهانم.

همبستری با خیالت

هر شب خطی نو می زاید

و من این نوزادان غم زاده را

با دردی جانکاه بر دفتری کهنه می خوابانم .

آه ! که شیون های گاه و بی گاهشان

در پس خط چین تحمل من

قیامتی به پا کرده ابدی .

کاش کسی به من می گفت

این عقوبت کدامین نکرده گناه است ؟!؟

کاش ...

کسی ...

به من ...

می گفت ...

کاش .

[ابریشم]

"سخن از رفتن نگو

توی این غربت نفرین شده من
شعر رفتن رو سرودن تنمو می لرزونه
با تو چه خاطراتی،
نه توی کوچه های این شهر - که تو رویاهام می ساختم
تک و تنها بودم اما، تورو تنها نمیذاشتم
دارم از تو می نویسم، از تو که با برق نگاهت زیرو رو شد روزگارم
دارم از تو می نویسم، از تو که حالا با فکر نبودنت دیگه آرامش ندارم
تو شمع بودی و برای بودنت پروانه می خواستی
من که گفتم شمع می شم و می سوزم، اما بازم تو نخواستی"

[ابریشم]

گذشته را به فراموشی سپرده ام ، آینده را نمی بینم و اکنونم تلخ است
تو به من چگونه زیستن را نیا مو خته ای چرا که شراب تلخ زندگی
را به من خورانده ای . تا به کی تلاش برای خورشیدی که هیچ وقت
طلوع نخواهد کرد ... می خواهم پرواز کنم ، آزادی را دوست می دارم
روح من آزاد است و پرواز را آموخته است تا به کی می خواهی
مبحوسم کنی در زندان غم و نفرت ، آرام نخواهم نشست
می خواهم پرواز کنم
آهسته آهسته در وجودت رخنه خواهم کرد
آیا می توانی نفرتم را به عشق تبدیل کنی؟
میخواهم پرواز کنم
روح من آزاد است...