شاهنامه خوانی

[273]

سه دختر بر او نشسته چو عاج
هاده به سربر ز پيروزه تاج

به رخ چون بهار و به بالا بلند
به ابرو کمان و به گيسو کمند

[273]

دوات و قلم خواست وچيني حرير
بفرمود تا پيش او شد دبير

[273]

همان نيز دختر کزان مادرست
که پاکست وپيوسته‌ي قيصرست

[273]

تو چيزي که گفتي درنگي مساز
که بودن درين شارستان شد دراز

[273]

چو بشنيد قيصر گرفت آفرين
بدان نامداران با راي و دين

[273]

کيومرث شد بر جهان کدخداي
نخستين به کوه اندرون ساخت جاي

[273]

به رشک اندر آهرمن بدسگال
همي راي زد تا بباليد بال

[273]

دوتا مي‌شدندي بر تخت او
از آن بر شده فره و بخت او

[273]

چو يک بهره از تيره شب در گذشت
شباهنگ بر چرخ گردان بگشت
سخن گفتن آمد نهفته به راز
در خوابگه نرم کردند باز

[273]

چنين داد پاسخ که تهمينه‌ام
تو گويي که از غم به دو نيمه‌ام