بیا با خدای مهربان حرف بزنیم (خسته ای؟ دلتنگی؟ سریع بیا اینجا) خدایم ای خدایم ، صدایت می کنم بشنو صدایم

[rahiil]

سلام خدا
به دردو دلهامونگوش میدی ولی خودت هیچ وقت دردو دل نمی کنی.
خدایا چه حسی داری وقتی میبینی انسانهایی که آفریدی سر زمین ویا مسائل متفرقه همدیگرو میکشن ؟
وقتی به زندانها نگاه میکنی چطور ؟ خدایا از دیدن تجاوز،شکنجه و ظلم چه حالی میشی ؟
من که بنده ی توام و ازجنس همین آدمها از این دنیا آزرده ام ،خدایا بگو تو چه حالی میشی ؟
وقتی دروغ به دنیا حکم میکنه صبرتو چقدره ؟ چقدر دیگه تا منجی خودتو بفرستی ؟ چقدر دیگه تا عدالت فاصله داریم ؟

[تاري]

ممنون راحيل جان مرسي بابت احساسات قشنگت ميدونم يه روزي بدي كه حالا واسه مردم شده عادت يه روزي ساكشو جمع ميكنه و ميره منتها بايد تا اون روز ادم بودنمون رو حفظ كنيم تا رو سفيدي برا خودمون بخريم و سياهيش بمونه واسه كسائس كه حالا به خوب بودن ها ميخندند

[تاري]

خدايا تو خود ميداني سكوتم براي چيست و چرا ديگر سخت ميخندم
تو خود ميداني قلبم را با مهربانيه تو پروريدم و هيچگاه جائي براي كينه دشمني و سياهي باقي نگذاشتم اما چگونه ببينم كه تكه هاي دلم پاره پاره ميگردند و چگونه د رمقابل اشكاني كه در لحظه هاي خلوتم بر گونه هايم به خاطر رنجهايم جاري ميشود سدي بسازم وقتي ميدانم دستانم انقدرقدرت ندارند كه به ريسمانت چنگ زنند و طلب كمك نمايند

[عسل بانو]

الهی غریب تو را غربت وطن است
کی به خانه رسد کسی که او را غربت وطن است

[فرگل]

به هر كس دل سپردم بي وفا شد
نمك خورد و نمك دان زير پا شد
به قلبم خون فتاد و خنجر انداخت
از آن وقتي كه اين دل مبتلا شد
به من گفتا برو گم شو ز پيشم
از اين گفتار قلبم بي نوا شد
به او گفتم چه ديدي نازنينم
زمن اينگونه قلبت بي صفا شد
بگفتا هيچ اما بار ديگر
نگاهم با نگاهي آشنا شد
به او گفتم چه ديدي از نگاهش
كه حرمته نگاهم زير پا شد
بگفتا هيچ اما پول و ثروت
به همراه نگاهش ، مال ما شد
ز گفتارش چو خونين گشت قلبم
زمان از آه من بي سر صدا شد
به روي گونه هايم اشك لغزيد
تمام آسمان پر ماجرا شد
به اشكم خنده آمد بر لبانش
بگفتا اي عزيز ، دل بي وفا شد

[تاري]

خدايا مرا كي به سويت ميخواني شبها به اميد امدن به سويت زندگي ميكنم
مرا اميدي به اين جماعت نيست

[فرگل]

گفتي مثل يه كوه پشت سرتم،بهم تكيه كن
تكيه كردم،اما افتادم،آخه فقط غبار بودي

گفتي زمين زير پاتم،محكم قدم بردار
محكم برداشتم،اما خوردم زمين،آخه تو يخ بودي

گفتي چترتم،برو زير بارون
رفتم،اما خيس شدم،آخه تو بسته بودي

گفتي خودكارتم،بنويس هرچه دل تنگت مي خواهد
نوشتم،اما ننوشت،آخه تو تموم شده بودي

گفتي سنگ صبورتم،باهام حرف بزن
حرف زدم،اما خورد شدم،آخه تو كلوخ بودي

گفتي جا سويچيتم،كليدت رو بده به من
دادم،اما خسته شدم،آخه تو دلم رو واسه همه باز كردي

گفتي قاب عكستم،عكست رو بده من
دادم،اما شکستم،آخه وقتي قاب افتاد شكست
زير عكسم،عكس يكي ديگه بود

گفتي رفيقتم،بزن قدش
زدم،اما تو محو شدي،آخه تو حباب بودي

حالا من ميگم:هي رفيق پاشو از خواب،سرتو از رو شونم بردار...
چيه ؟فكر كردي خواستم با بهم زدن خوابت تلافي كنم ؟
نه ! خواستم بگم رسيديم ته خط، كل مسير خواب بودي
مسير رفاقت...

[تاري]

تكراري بود

[ساقي]

خداوندا بسوزانم

من از جهانی دگرم
ساقی از این عالم واهی رهایم کن
نمی خواهم در این عالم بمانم
بیا از این تن اآلوده و غمگین جدایم کن
تو را اینجا به صدها رنگ می جویند
تو را با حیله و نیرنگ می جویند
تو را با نیزه ها در جنگ می جویند
تو را اینجا به گرد سنگ می جویند
تو جان می بخشی و اینجا
به فتوای تو می گیرند جان ازما
نمی دانم کیم من،آدمم، روحم، خدایم یا که شیطانم
تو با خود آشنایم کن
اگر روح خداوندی دمیده در روان آدم و حواست
پس ای مردم خدا اینجاست
خدا در قلب انسانهاست
به خود آی تا که در یابی
خدا در خویشتن پیداست
همای از دست این عالم پر پرواز خود بگشود
در خورشید و آتش سوخت
خداوندا بسوزانم همایم کن

[فرگل]

سر گشته ام از این همه راهی که ندارم
گاهی که تو را دارم و گاهی که ندارم
من مانده ام و لایق تیغی که نبودم
من مانده ام و فرصت آهی که ندارم

سخترين واژه دنيا انتظار است